Στα τέλη της δεκ του 1980 (1989;) ο Μέγας Issac Asimov είχε δώσει μιά συνέντευξη (δεν μπορώ ν’ ανακαλέσω πλέον πού, κι ακριβώς πότε, διότι δεν ήταν τηλεοπτική, αλλά σε κάποια εφημερίδα, ή περιοδικό), όπου παρουσίασε τις απόψεις του για το μέλλον του Ανθρωπίνου Γένους (ο ίδιος πέθανε τον Απρίλιο του 1992)
Η θεμιώδης διαφορά του Ανθρώπου από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο είναι ότι η ύπαρξή του δεν εξαρτάται από το περιβάλλον.
Δεν ήταν ποτέ, σε σύγκριση με όλα τ’ άλλα ζώα, ούτε ιδιαίτερα δυνατός, ούτε γρήγορος, ούτε μπορούσε εύκολα ν’ αναρριχηθεί σε δέντρα.
Ήταν επιπλέον άτριχος από την πρώτη στιγμή. Θραύσματα DNA από Αρχαϊκούς Homo Sapiens (> 300.000 χρόνια πριν) το επίβεβαιώνουν αυτό.
Σ’ αντίβαρο όμως όλων αυτών των μειονεκτημάτων, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν και μοιραία, είχε εξ αρχής με την χρήση της φωτιάς-που τ’ άλλα ζώα τρέμουν- την ικανότητα ν’ αλλάζει το περιβάλλον γύρω του και να είναι έτσι ανεξάρτητος από τις αλλαγές του.
Ένας οργανισμός για να επιβιώσει πρέπει φυσικά, παν’ απ’ όλα να είναι «βιολογικά βιώσιμος», να μην έχει δηλ κάποιο μοιραίο κουσούρι, που τον καταδικάζει.
Αλλά δεν αρκεί αυτό. Πρέπει να είναι και «περιβαλλοντολογικά βιώσιμος».
Το περιβάλλον είναι ο τελικός κριτής.
Επιδρά πάνω στον οργανισμό και μεταβάλει τον φαινότυπο, την εξωτερική του δηλαδή εμφάνιση, και τον βελτιώνει με την πάροδο του χρόνου… είναι η φυσική επιλογή αυτό… οι ισχυρότεροι από το είδος επιβιώνουν κι έτσι μεταβιβάζουν στους απογόνους τους τις ιδιότητές τους.
Το DNA του οργανισμού δεν αλλάζει όμως στο παραμικρό. Αυτός είναι ο γονότυπος. Αν τυχόν όντως αλλάξει από την επίδραση του περιβάλλοντος, τότε μιλάμε για την δημιουργία ένος νέου είδους.
Κάθε οργανισμός παραμένει ως έχει από απόψεως DNA, όσο χρονικό διάστημα επιζήσει πάνω στην Γη, κι αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο μυστήριο της Βιολογίας, άσχετο όμως με το θέμα μας…
Το περιβάλλον λοιπόν αλλάζει κι όχι ο οργανισμός. Είναι λοιπόν συμβατός με το νέο περιβάλλον; Αν ναι, έχει καλώς, αλλιώς …game over.
Ο άνθρωπος λοιπόν ήταν εξ αρχής ανεξάρτητος της διαδικασίας αυτής.
Αλλά δεν πρέπει να επαναπαύεται…
Διότι υπάρχουν και περιβαλλοντολογικές αλλαγές πολύ πέρα από τις ικανότητές του…
Και από εσωτερικές δυνάμεις του ίδιου του Πλανήτη, αλλά και αλλαγές από εξωγενείς παράγοντες.
Ο τεχνολογικός πολιτισμός του όμως, του δίνει το διέξοδο…
Πρώτα απ’ όλα πρέπει το συντομότερο δυνατόν να μετοικήσει και σ’ έναν άλλον Πλανήτη (Άρης).
«Δεν είναι καθόλου συνετό να κρατάμε όλα τ’ αυγά σ’ ένα μόνο καλάθι»
Δεύτερον πρέπει επίσης το ταχύτερο δυνατόν ν‘ αποκτήσει την ικανότητα να αποτρέπει και τον κίνδυνο από εξωγενή παράγοντα.
Κι όλοι μας ξέρουμε ποιός είν’ αυτός:
Ο κίνδυνος από μεγάλη μετεωρική πρόσκρουση.
Απόψε τα ξημερώματα λοιπόν, στις 2:14 ώρα Ελλάδος, η Αποστολή D.A.R.T. της NASA, για πρώτη φορά στην Ανθρώπινη Ιστορία, θα επιχειρήσει ν’ αλλάξει την τροχιά ενός μικρού πλανητοειδούς.
Τ’ αρχικά D.A.R.T. (σημαίνει βέλος) σημαίνουν Double Asteroid Redirection Test.
Η Αποστολή, που ξεκίνησε πέρισυ στις 24 Νοεμβρίου πλησίασε τον μικρό αστεροειδή Δίδυμο (~780 μέτρα), που γύρω του διαθέτει έναν δορυφόρο, τον Δίμορφο (~160 μέτρα).
Το σύστημα αυτό δεν παρουσιάζει κανέναν κίνδυνο για μας και θα χρησιμοποιηθεί για να ελέγξουμε την ικανότητά μας να εκτρέψουμε, έστω και για λίγο την τροχιά του Δίμορφου.
Το σκάφος θα προσκρούσει λοιπόν πάνω του με ταχύτητα 21960 km/h (6.1 km/sec) και στην συνέχεια θα μελετήσουμε την νέα του τροχιά.
Στα επόμενα 40 χρόνια θα έχουμε αναπτύξει ένα καλό σύστημα Πλανητικής Αμύνης, έναντι των κινδύνων από τυχαία μετεωρική πρόσκρουση.
Ο Asimov έλεγε ότι κάθε αρκούντως ανεπτυγμένος τεχνολογικός πολιτισμός έχει επιλύσει αυτά τα δυό προβλήματα… Βρίσκεται δηλαδή σε δυό τουλάχιστον πλανήτες και μπορεί ν’ αποτρέπει ανεπιθύμητες μετεωρικές προσκρούσεις σ’ αυτούς.
Αλλά δεν σταματά εκεί…
Το επόμενο βήμα στην πορεία αυτή είναι η εγκατάλειψη του αρχικού του ηλιακού συστήματος και η εγκατάστασή του σ’ ένα τουλάχιστον ακόμη…
Αλλά αυτό θα το ζήσουν οι απόγονοί μας στον επόμενο αιώνα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου