Η χαρουπιά (Ceratonia siliqua) είναι δέντρο αείφυλλο και ανήκει στην οικογένεια των Κυαμοειδών (Fabaceae). Φυτρώνει σε πολλές παράκτιες περιοχές της Μεσογείου. Στην Ελλάδα βρίσκεται αυτοφυής σε πολλές νησιώτικες περιοχές και κυρίως στη Κρήτη αλλά καλλιεργείται και σε φυτώρια για τον καλλωπισμό δρόμων και πάρκων. Στην Κύπρο καλλιεργείται εδώ και χιλιάδες χρόνια, και το 90% της παραγωγής εξάγεται σε διάφορες μορφές (χαρουπάλευρο, ολόκληρος καρπός, πυρήνας χαρουπιού, χαρουπόμελο) σε Ιταλία, Αγγλία, Αμερική, Ισπανία, Αυστραλία, Ιαπωνία, και Αίγυπτο.
Η χαρουπιά είναι γνωστή στην Ελλάδα και με το όνομα ξυλοκερατιά, ενώ στην Κύπρο ως "τερατσιά", από την αρχαιοελληνική λέξη κεράτιον, για το χαρούπι. Κατά την αρχαιότητα το βάρος των σπόρων χαρουπιού είχε οριστεί ως μονάδα μέτρησης πολύτιμων λίθων και χρυσού. Από την χρήση αυτή του χαρουπιού (κεράτιον) προέρχεται και η λέξη καράτι.
Τα χαρούπια χρειάζεται περίπου ένα χρόνο για να ωριμάσουν και οι παραγόμενοι καρποί είναι εδώδιμοι και καταναλώνονται κάποιες φορές αποξηραμένοι ως ένα τραγανό, γλυκό σνακ. Όταν αρχίσει το δέντρο να παράγει καρπό η απόδοση του μπορεί να είναι και ένας τόνος καρπών ανά δέντρο την εποχή της συγκομιδής. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή, η ετήσια παραγωγή καρπού είναι μεγαλύτερη από αυτή ενός κακαόδεντρου, όπου η μέση παραγωγή ανά δέντρο είναι περίπου ένα κιλό!
Τα χαρούπια (λοβοί) είναι μακριά, στριφτά και σκληρά πράσινου χρώματος όταν είναι άγουρα και ξυλώδη εξωτερικά, καστανού χρώματος όταν είναι ώριμα. Η σάρκα τους έχει ευχάριστη, γλυκιά γεύση ενώ περιέχει πολλά και πολύ σκληρά σπόρια καφέ χρώματος. Στην σάρκα περιέχονται υψηλά ποσοστά διαλυτών σακχάρων (περίπου 40-50%) και χαμηλά ποσοστά πρωτεΐνης (3-4%) και λιπίδιων (0,4-0,8%). Λόγω της γλυκιάς γεύσης της, θεωρείται ένα μη-φρούτο, γλυκιά όπως ένα φρούτο. Επίσης στη σάρκα περιέχονται πολυφαινόλες και ιδιαίτερα συμπυκνωμένες ταννίνες, καθιστώντας τη πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών.
Τα χαρούπια χρειάζεται περίπου ένα χρόνο για να ωριμάσουν και οι παραγόμενοι καρποί είναι εδώδιμοι και καταναλώνονται κάποιες φορές αποξηραμένοι ως ένα τραγανό, γλυκό σνακ. Όταν αρχίσει το δέντρο να παράγει καρπό η απόδοση του μπορεί να είναι και ένας τόνος καρπών ανά δέντρο την εποχή της συγκομιδής. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή, η ετήσια παραγωγή καρπού είναι μεγαλύτερη από αυτή ενός κακαόδεντρου, όπου η μέση παραγωγή ανά δέντρο είναι περίπου ένα κιλό!
Τα χαρούπια (λοβοί) είναι μακριά, στριφτά και σκληρά πράσινου χρώματος όταν είναι άγουρα και ξυλώδη εξωτερικά, καστανού χρώματος όταν είναι ώριμα. Η σάρκα τους έχει ευχάριστη, γλυκιά γεύση ενώ περιέχει πολλά και πολύ σκληρά σπόρια καφέ χρώματος. Στην σάρκα περιέχονται υψηλά ποσοστά διαλυτών σακχάρων (περίπου 40-50%) και χαμηλά ποσοστά πρωτεΐνης (3-4%) και λιπίδιων (0,4-0,8%). Λόγω της γλυκιάς γεύσης της, θεωρείται ένα μη-φρούτο, γλυκιά όπως ένα φρούτο. Επίσης στη σάρκα περιέχονται πολυφαινόλες και ιδιαίτερα συμπυκνωμένες ταννίνες, καθιστώντας τη πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών.
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.foodbites.eu/j15/el/trofima/food-basics/xiroi-karpoi/1573-charob
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου