Από τον
Αντώνη Αντωνάκο
Η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας στο Κοινοβούλιο είναι η ελάχιστη δυνατή και ο Βούδας σκέφτεται πάντα τρόπους…».
Ποίος είναι ο «Βούδας» στον οποίο αναφέρεται σε τηλεγράφημά του (3/10/2008) ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ; Πόσο συνηθισμένο είναι να αποκαλείται ο πρωθυπουργός μιας συμμάχου χώρας με ένα τόσο «φιλικό» υποκοριστικό; Τι πυροδότησε την «άδολη αγάπη» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ απέναντι στον Κώστα Καραμανλή;
Είχε προηγηθεί το ξεφωνητό για τις υποκλοπές. Απελάσεις δεν υπήρξαν αλλά «φωτογραφήθηκαν» οι ένοχοι. Είχαν προηγηθεί το ναυάγιο του Σχεδίου Ανάν και το βέτο του Βουκουρεστίου, που άστραψε σαν χαστούκι στο πρόσωπο του πλανητάρχη. Αυτά ήταν ήδη πάρα πολλά για να τα ανεχθεί η υπερδύναμη από την ηγεσία μιας χώρας που θεωρεί ότι «οφείλει» να υλοποιεί τις επιθυμίες της ασυζητητί. Αλλά δεν ήταν μόνον αυτά.
Στο ίδιο τηλεγράφημα προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο κ. Σπέκχαρντ σημειώνει: «… η Ελλάδα θα υποστηρίξει τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Eνωσης για την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας, ενώ θα συνεχίσει, σαν να μην έχει συμβεί τίποτε, να συνεργάζεται με τη Ρωσία στο ζήτημα της ενέργειας και σε άλλα οικονομικά ζητήματα…». Να το λοιπόν το μεγάλο «αμάρτημα», η ασυγχώρητη «εξωσυζυγική σχέση». Η Ελλάδα θέλει να σπάσει το «συμμαχικό» μονοπώλιο ενέργειας των ΗΠΑ προς τις χώρες της Ευρώπης. Οι αγωγοί South Stream και Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη δεν έχουν υπερατλαντική άδεια. Είναι ανεπιθύμητοι.
Ο στρατηγικός στόχος του Καραμανλή «η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τα γεωπολιτικά πλεονεκτήματά της ως πόλος σταθερότητας και οικονομικής μεγέθυνσης στη νοτιοανατολική Ευρώπη, ως σύγχρονο ενεργειακό, διαμετακομιστικό, εμπορικό και τραπεζικό κέντρο στην ευρύτερη περιοχή» έχει αρχίσει να υλοποιείται. Η συμφωνία με την Cosco, η διείσδυση των τραπεζών σε όλη την ανατολική Ευρώπη, οι συμφωνίες με τη Ρωσία για τους αγωγούς προχωρούν με γοργούς ρυθμούς. Η πώληση της Ολυμπιακής και ο αντίστοιχος σχεδιασμός για τον ΟΣΕ απαλλάσσουν το κράτος από 1 δισ. τον χρόνο.
Η απώλεια ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, μοιραία συνέπεια της ένταξης στο ευρώ, με δύο τρόπους ήταν δυνατόν να ανακοπεί. Με τον επώδυνο δρόμο της «εσωτερικής υποτίμησης», τον οποίο ήδη βιώνουμε, ή με την «ήπια προσαρμογή», τη σταδιακή δηλαδή μετατόπιση της οικονομικής δραστηριότητας σε παραγωγικούς τομείς και την ταυτόχρονη μείωση του αντιπαραγωγικού κράτους, στον βαθμό που η «έξαλλη» αντιπολίτευση και τα εξωνημένα ΜΜΕ θα το επέτρεπαν.
Δύο -απόρρητα ακόμα- τηλεγραφήματα της πρεσβείας που είχαν προηγηθεί εκείνου στις 3/10/2008 ίσως αποκάλυπταν τις «φιλικές προσπάθειες» της πρεσβείας για την αποσταθεροποίηση του «Βούδα», αφού ο τελευταίος αρνούνταν κατ’ επανάληψη «να συμμορφωθεί προς τα υποδείξεις».
Αντώνη Αντωνάκο
Η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας στο Κοινοβούλιο είναι η ελάχιστη δυνατή και ο Βούδας σκέφτεται πάντα τρόπους…».
Ποίος είναι ο «Βούδας» στον οποίο αναφέρεται σε τηλεγράφημά του (3/10/2008) ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ; Πόσο συνηθισμένο είναι να αποκαλείται ο πρωθυπουργός μιας συμμάχου χώρας με ένα τόσο «φιλικό» υποκοριστικό; Τι πυροδότησε την «άδολη αγάπη» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ απέναντι στον Κώστα Καραμανλή;
Είχε προηγηθεί το ξεφωνητό για τις υποκλοπές. Απελάσεις δεν υπήρξαν αλλά «φωτογραφήθηκαν» οι ένοχοι. Είχαν προηγηθεί το ναυάγιο του Σχεδίου Ανάν και το βέτο του Βουκουρεστίου, που άστραψε σαν χαστούκι στο πρόσωπο του πλανητάρχη. Αυτά ήταν ήδη πάρα πολλά για να τα ανεχθεί η υπερδύναμη από την ηγεσία μιας χώρας που θεωρεί ότι «οφείλει» να υλοποιεί τις επιθυμίες της ασυζητητί. Αλλά δεν ήταν μόνον αυτά.
Στο ίδιο τηλεγράφημα προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο κ. Σπέκχαρντ σημειώνει: «… η Ελλάδα θα υποστηρίξει τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Eνωσης για την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας, ενώ θα συνεχίσει, σαν να μην έχει συμβεί τίποτε, να συνεργάζεται με τη Ρωσία στο ζήτημα της ενέργειας και σε άλλα οικονομικά ζητήματα…». Να το λοιπόν το μεγάλο «αμάρτημα», η ασυγχώρητη «εξωσυζυγική σχέση». Η Ελλάδα θέλει να σπάσει το «συμμαχικό» μονοπώλιο ενέργειας των ΗΠΑ προς τις χώρες της Ευρώπης. Οι αγωγοί South Stream και Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη δεν έχουν υπερατλαντική άδεια. Είναι ανεπιθύμητοι.
Ο στρατηγικός στόχος του Καραμανλή «η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τα γεωπολιτικά πλεονεκτήματά της ως πόλος σταθερότητας και οικονομικής μεγέθυνσης στη νοτιοανατολική Ευρώπη, ως σύγχρονο ενεργειακό, διαμετακομιστικό, εμπορικό και τραπεζικό κέντρο στην ευρύτερη περιοχή» έχει αρχίσει να υλοποιείται. Η συμφωνία με την Cosco, η διείσδυση των τραπεζών σε όλη την ανατολική Ευρώπη, οι συμφωνίες με τη Ρωσία για τους αγωγούς προχωρούν με γοργούς ρυθμούς. Η πώληση της Ολυμπιακής και ο αντίστοιχος σχεδιασμός για τον ΟΣΕ απαλλάσσουν το κράτος από 1 δισ. τον χρόνο.
Η απώλεια ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, μοιραία συνέπεια της ένταξης στο ευρώ, με δύο τρόπους ήταν δυνατόν να ανακοπεί. Με τον επώδυνο δρόμο της «εσωτερικής υποτίμησης», τον οποίο ήδη βιώνουμε, ή με την «ήπια προσαρμογή», τη σταδιακή δηλαδή μετατόπιση της οικονομικής δραστηριότητας σε παραγωγικούς τομείς και την ταυτόχρονη μείωση του αντιπαραγωγικού κράτους, στον βαθμό που η «έξαλλη» αντιπολίτευση και τα εξωνημένα ΜΜΕ θα το επέτρεπαν.
Δύο -απόρρητα ακόμα- τηλεγραφήματα της πρεσβείας που είχαν προηγηθεί εκείνου στις 3/10/2008 ίσως αποκάλυπταν τις «φιλικές προσπάθειες» της πρεσβείας για την αποσταθεροποίηση του «Βούδα», αφού ο τελευταίος αρνούνταν κατ’ επανάληψη «να συμμορφωθεί προς τα υποδείξεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου