Τέμπη: Ο μύθος της συγκάλυψης!!!

#Τεμπη_εργαλειοποιηση, #Τεμπη

Μπαίνω χωρίς προλόγους στο θέμα. Για να υπάρχει συγκάλυψη θα πρέπει να υπάρχει πρόθεση. Και για να υπάρχει πρόθεση θα πρέπει να υπάρχει κίνητρο. Ας μου πει ο καλοπροαίρετος αναγνώστης τι κίνητρο μπορεί να έχει ένας πρωθυπουργός για να συγκαλύψει την τραγωδία των Τεμπών όταν το υποτιθέμενο εύφλεκτο φορτίο κοστίζει το πολύ 8.000 ευρώ και καλύπτει τις εβδομαδιαίες ανάγκες νοθείας ενός βενζινάδικου; Διότι αν δεν υπάρχει κίνητρο, καταρρέει όλος ο μύθος της συγκάλυψης.

Θέτω λογικά ερωτήματα που απευθύνονται σε λογικούς ανθρώπους. Σε ανθρώπους που εξετάζουν κάθε πληροφορία που διακινείται, όπου και όπως διακινείται, τη φιλτράρουν και ή την αποδέχονται ή την απορρίπτουν. Και σε αυτή τη λογική επεξεργασία υποβάλλουν κάθε τι που υποπίπτει στην αντίληψή τους και το θεωρούν άξιο προσοχής. Ως προς τούτο διαφέρει το άτομο από την αγέλη.
Οπως είχε πει ο Λόιντ Τζορτζ, τις πρώτες μέρες του Μεγάλου Πολέμου, «τον παραλογισμό όταν προσπαθείς να τον αντιμετωπίσεις με τη λογική, τότε εσύ είσαι ο παράλογος».
Βέβαια, στην περίπτωση της τραγωδίας των Τεμπών έχει ακυρωθεί η λογική και κυριαρχεί το συναίσθημα, η προκατάληψη και η πολιτική εκμετάλλευση. Και όπως είχε πει ο Λόιντ Τζορτζ, τις πρώτες μέρες του Μεγάλου Πολέμου, «τον παραλογισμό όταν προσπαθείς να τον αντιμετωπίσεις με τη λογική, τότε εσύ είσαι ο παράλογος». Σήμερα, υπάρχει η μπάμπουσκα των αποκαλύψεων. Μέσα από μια αποκάλυψη που διαψεύδεται, βγαίνει μια άλλη που έχει και αυτή την ίδια τύχη και πάει λέγοντας. Τελικά όμως μένει η εικόνα της πρώτης, της μεγάλης μπάμπουσκας. Τεχνικές γνώσεις δεν έχω και ούτε μπορώ να παρακολουθήσω τις απόψεις που υποστηρίζουν τη μία ή την άλλη εκδοχή για την αιτία της έκρηξης. Ομως, πολιτικά μιλώντας, ακόμα και αν χάριν της συζητήσεως δεχθώ την παράνομη μεταφορά εύφλεκτου υλικού, δεν μπορώ να καταλάβω τις ευθύνες ενός πρωθυπουργού στο γεγονός ότι υπάλληλοι μιας εταιρείας παρανόμησαν διά ίδιον όφελος. Και κυρίως γιατί να θέλει να συγκαλύψει ένας πρωθυπουργός τις παρανομίες τους;

Τελικά, όλο αυτό το μυστήριο που υπάρχει στη δημόσια σφαίρα, προφανώς δεν υπάρχει στο μυαλό του εφέτη-ανακριτή. Αυτός έχει την πλήρη εικόνα των γεγονότων, απλώς δεν μπορεί να μιλήσει. Ενα παράδειγμα: Δικηγόρος οικογενείας θύματος αποκάλυψε πως έγινε δημοπρασία για την πώληση 27.000 λίτρων κατασχεμένου εύφλεκτου υλικού, λίγες ημέρες πριν από το τραγικό δυστύχημα. Ο εφέτης-ανακριτής προφανώς έχει στα χέρια του τα ονόματα του αγοραστή ή των αγοραστών, καθώς και τις σχετικές φορτωτικές. Μια άθροιση των ποσοτήτων να κάνει, θα διαπιστώσει αν υπάρχει ζήτημα ή όχι. Και αν υπάρχει ζήτημα γνωρίζει και τους υπόπτους με το ονοματεπώνυμό τους, κάτι που όλοι εμείς όμως δεν το γνωρίζουμε και αφήνουμε τη φαντασία μας να καλπάσει.

Είναι κανόνας πως όταν επικρατεί ένα κλίμα, δύσκολα το παλεύεις, ιδίως αν στη δημιουργία αυτού του κλίματος συνέβαλαν και δικές σου πολιτικές αστοχίες. Κάπως έτσι ευδοκίμησε και ο μύθος της συγκάλυψης, διότι είναι βολικός και αναγκαίος στη δημιουργία προϋποθέσεων για πολιτικές ανακατατάξεις.

https://www.kathimerini.gr/opinion/563451235/o-mythos-tis-sygkalypsis/