γράφει ο Γιώργος Α. Βουλγαράκης
Αναμφίβολα μια απ τις καταστροφικότερες συνέπειες που άφησε πίσω της η επτάχρονη δικτατορία των Συνταγματαρχών, ήταν η διαμόρφωση ενός αριστεροβαρούς πολιτικού τοπίου που κυριάρχησε από τη μεταπολίτευση ως και σήμερα.
Όλα τα κόμματα επηρεάστηκαν από τις αριστερές ιδέες και πρακτικές . Οτιδήποτε προοδευτικό ταυτίστηκε με την αριστερά και οτιδήποτε ελπιδοφόρο περνούσε μέσα από την αποδοχή της αριστερής διανόησης.
Ακόμα και η Κεντροδεξιά, από κόμπλεξ για να μην ταυτιστεί με θεωρητικά ακραίες δεξιές επιλογές , υποχώρησε ιδεολογικά και επηρεάστηκε στις πολιτικές της.
Έτσι, κάθε κυβερνητική παρέμβαση στους μηχανισμούς της αγοράς γινόταν αποδεκτή, οι εθνικοποιήσεις θεωρούνταν κοινωνικά δίκαιες, τα κρατικά μονοπώλια θεμιτά , οι παραχωρήσεις προνομίων σε ομάδες πολιτών βαφτιζόταν «δημοκρατικές κατακτήσεις»,οι άμεσες ξένες επενδύσεις θεωρούνταν «ιμπεριαλιστικός δάκτυλος» ,η ιδέα του κέρδουςείχε κατασυκοφαντηθεί, λέξεις όπως παραγωγικότητα και υπεραξία αποκλειστήκαν απ το πολιτικό λεξιλόγιο ,η συνδικαλιστική ασυδοσίαγινόταν αποδεκτή ως «δημοκρατικές διεκδικήσεις » ακόμα και η προσχώρηση στη Ευρωπαϊκή Ένωση κινδύνευσε να ακυρωθεί το 1981 κάτω απ τις κραυγές του συνθήματος «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Διαβάστε περισσότερα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου