George Nicolaidis
Από την ίδρυσή του το ΚΚΕ ουδέποτε απέκρυψε το αντιπατριωτικό του μένος, το μίσος του κατά της αστικής τάξης και τη δουλική προσήλωσή του στη Σοβιετική Ένωση.΄Εφτασε στο σημείο να καταφέρεται κατά της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου ("Οι εργαζόμενες μάζες πρέπει να σαμποτάρουν τις εθνικιστικές γιορτές (που οργανώνει η κεφαλαιοκρατία)", ενώ πάνω από όλα έβαζε τη Κομμουνιστική Διεθνή και τη Σοβιετική Ένωση, θεωρώντας εαυτόν "ως το ελληνικό κομμάτι της ενιαίας κομμουνιστικής δράσης σε όλον τον κόσμο και την εργατοαγροτική επανάσταση στην Ελλάδα σαν τμήμα της παγκόσμιας επανάστασης, σαν την ελληνική συνεισφορά στην παγκόσμια κομμουνιστική δημιουργία" (Από κείμενο του Ν. Ζαχαριάδη). Κατά το ΚΚΕ δεν πρέπει να υπάρχουν πατρίδες, μόνο το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα. Συνεπεία λοιπόν των εθνοπροδοτικών θέσεών του και του διακηρυγμένου σκοπού του περί βιαίας ανατροπής του δημοκρατικού πολιτεύματος αναπτύχθηκαν στο κράτος και την κοινωνία εύλογα αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά ("αντικομμουνιστική υστερία" κατά τους κουκουέδες), τα οποία οδήγησαν στην ψήφιση από την κυβέρνηση του φιλελεύθερου Βενιζέλου (και όχι από κάποιον ακροδεξιό) του περίφημου "ιδιώνυμου" νόμου το 1929. Σύμφωνα με το άρθρο 1, "τιμωρείται με φυλάκισιν 6 μηνών όποιος επιδιώκει την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως σκοπόν την δια βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού συστήματος ή την απόσπασιν μέρους εκ του όλου της Επικρατείας ή ενεργεί υπέρ της εφαρμογής αυτών προσηλυτισμόν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου