Σήμερα συμπληρώνονται 100 χρόνια από την έναρξη του 3ου Εκτάκτου Συνεδρίου του ΣΕΚΕ. Δύο ήταν οι σημαντικές αποφάσεις που ελήφθησαν στο συνέδριο αυτό, που το ΚΚΕ χαρακτηρίζει “σταθμό στην ιστορία του”: η μετονομασία του ΣΕΚΕ σε ΚΚΕ και η υιοθέτηση της θέσης για “Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη”. Η ιδέα περί ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης, είχε πονηρά τεθεί από τους εκπροσώπους του ΚΚ Βουλγαρίας, στην 6η Συνδιάσκεψη της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας (ΒΚΟ), που έγινε τον Μάρτιο του 1924. Επί του θέματος αυτού, ελήφθη η εξής απόφαση: «Μόνο μέσα από τη δημιουργία μιας αυτόνομης Μακεδονίας και Θράκης θα μπορέσει να εμπεδωθεί η μόνιμη ειρήνη» Προφανώς, οι Βούλγαροι κομμουνιστές έθεσαν το θέμα της “Ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης”, σε συνεννόηση με την Μόσχα. Το ΚΚ Βουλγαρίας ήταν το πιο ισχυρό ΚΚ των Βαλκανίων και η Μόσχα προσδοκούσε πολλά απ’ αυτό. Βέβαια, μια κομμουνιστική Βουλγαρία χωρίς έξοδο στο Αιγαίο, δεν θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη στην ΕΣΣΔ. Οπότε, η Μόσχα έβαλε τους Βούλγαρους κομμουνιστές να δημιουργήσουν το θέμα, ελπίζοντας ότι το ΚΚΕ, σε συνεργασία με τους σλαβόφωνους της Μακεδονίας, θα δημιουργούσε αποσχιστικό κίνημα. Στην περίπτωση αυτή, θα έσπευδαν σε βοήθειά του, οι Βούλγαροι κομιτατζήδες. Και βέβαια, η “Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη” θα γινόταν σύντομα επαρχία της “Μεγάλης Βουλγαρίας”! Φυσικά, η Μόσχα γνώριζε πολύ καλά, ότι υποχρεώνοντας το ΚΚΕ να πάρει θέση υπέρ της απόσχισης εθνικών εδαφών, το εκθέτει σε διώξεις, απαγορεύσεις και πολιτική περιθωριοποίηση. Είναι μια ακόμα απόδειξη ότι η Μόσχα δεν ενδιαφερόταν καθόλου για την Ελλάδα και χρησιμοποιούσε το ΚΚΕ ως μοχλό πίεσης, για να κερδίσει αλλού. Εν συνεχεία, το θέμα τέθηκε στο 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κομιντέρν), που έγινε στην Μόσχα, στις 17 Ιουνίου έως τις 8 Ιουλίου 1924. Η Κομιντέρν επικύρωσε την απόφαση της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας και ο επικεφαλής της, Ντιμίτρι Μανουήλσκι, απεφάνθη ότι: «Στην Μακεδονία υπάρχει ισχυρό εθνικό κίνημα υπέρ της δημιουργίας ανεξάρτητου κράτους» Την απόφαση αποδέχθηκαν οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ (Πουλιόπουλος και Μάξιμος), οι οποίοι ανέλαβαν να την μεταφέρουν στα στελέχη του κόμματος. Ωστόσο, στην Αθήνα, συνάντησαν την πεισματική άρνηση δύο στελεχών: του γραμματέα του ΣΕΚΕ, Θωμά Αποστολίδη, αλλά και του πρώην γραμματέα, Γιάννη Κορδάτου, οι οποίοι προφανώς αντιλαμβάνονταν ότι μια τέτοια θέση θα είναι πολιτική αυτοκτονία! Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η Μόσχα απέστειλε στην Ελλάδα τον Μανουήλσκι, για να επιβάλλει την θέλησή της. Αυτός συγκάλεσε το 3ο Έκτακτο Συνέδριο, η συντριπτική πλειοψηφία του οποίου, αποδέχθηκε ότι: «Τα συνθήματα που διετύπωσε η Βαλκανική Κομμουνιστική Συνδιάσκεψη, για “ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη”, είναι τελείως ορθά και αληθινά επαναστατικά» Στην Απόφαση του Συνεδρίου, αναφέρονταν -μεταξύ άλλων- τα εξής: «Η ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος του μακεδονικού και θρακικού λαού, κρατώντας με το σίδερο και τη φωτιά τη μακεδόνικη και θρακική χώρα στην υποταγή της... Αν δεν συντρίψουμε τον εθνικό ζυγό της ντόπιας μπουρζουαζίας που βαρύνει στη Μακεδονία και στη Θράκη, δεν μπορούμε να τσακίσουμε τον κοινωνικό ζυγό της ίδιας μπουρζουαζίας που βαρύνει επάνω σε μας... Να γιατί αγωνιζόμαστε για την ένωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας και Θράκης και για ενιαία και ανεξάρτητη κρατική τους ύπαρξη» Τέλος, ο “αντιρρησίας” Αποστολίδης καθαιρέθηκε από γραμματέας και διαγράφηκε για “αντικομματική στάση”. Νέος γραμματέας του ΚΚΕ, ορίστηκε από την Κομιντέρν ο “υπάκουος” Παντελής Πουλιόπουλος. Ο έτερος “αντιρρησίας”, Γιάννης Κορδάτος, αποχώρησε από το ΚΚΕ. Πηγές: «Το Τρίτο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Κ)- Πρακτικά», Έκδοση του Τμήματος Ιστορίας του ΚΚΕ. «Το ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα (1918-1924)», εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”. Ε. Σταυρίδη, “Τα παρασκήνια του ΚΚΕ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου