Τα μηνύματα που έρχονται από κάθε πλευρά δείχνουν ότι η Ελλάδα διεκδικεί κεντρικό ρόλο στη νέα εποχή των μεγάλων διασυνδέσεων της Ευρώπης με την Ανατολική Μεσόγειο.
Σε όλα τα μεγάλα project που δρομολογούνται στην περιοχή, μέσω Ισραήλ, Αιγύπτου αλλά και Σαουδικής Αραβίας, η Ελλάδα είναι παρούσα. Και η σύσταση που έγινε γνωστή τη Δευτέρα, για κοινή ελληνο-σαουδαραβική εταιρεία μεταξύ του ΑΔΜΗΕ και της National Grid Saudi Electricity Company, για το μεγάλο ηλεκτρικό διάδρομο άνω των 2.000 χλμ, Αθήνας - Ριαντ, σε αυτό τον σχεδιασμό εντάσσεται.
Η γεωγραφία μας, η στρατηγική που ακολουθούμε πιστά ως χώρα εδώ και μια δεκαετία και τα αντανακλαστικά του ΑΔΜΗΕ, έχουν ως αποτέλεσμα όλες οι ηλεκτρικές λεωφόροι που σχεδιάζονται στην περιοχή της Αν. Μεσογείου να περνούν από την Ελλάδα.
Στο παιχνίδι των πράσινων ενεργειακών διαδρόμων, που είναι το μέλλον, η Τουρκία βρίσκεται εκτός. Ούτε η γεωγραφία, αλλά ούτε και η πολιτική την έχουν βολέψει. Έχει μείνει πίσω, δίχως βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν συνεχίζει να αποτελεί έναν σημαντικό ενεργειακό κόμβο μεταφοράς προς την Ευρώπη του φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν.
Στη σημερινή όμως εποχή, όπου οι αγωγοί βγαίνουν σταδιακά από το παιχνίδι και τη θέση τους παίρνουν οι ΑΠΕ, είναι άλλο το να διεκδικείς την έξοδο του φυσικού αερίου από την Αν. Μεσόγειο προς την ΕΕ και άλλο την έξοδο της καθαρής πράσινης ενέργειας. Σε αυτήν βρίσκεται το μέλλον, όχι στα ορυκτά καύσιμα. Και όχι μόνο άμεσα, αλλά ούτε και έμμεσα, η Άγκυρα δεν συμμετέχει σε κανένα από τα μεγάλα σχέδια διασυνδέσεων της Ευρώπης με τη Β. Αφρική και τη Μ. Ανατολή, είτε μέσω Ισραήλ, είτε μέσω Αιγύπτου.
Αυτό φυσικά από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα. Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της στην κούρσα των ενεργειακών λεωφόρων Ευρώπης - Αν. Μεσογείου, η Ιταλία ακολουθεί πολύ επιθετική πολιτική και το ενεργειακό παιχνίδι θα μπορούσε και να έχει ανατροπές, όπως έχει δείξει η πρόσφατη ιστορία.
Στις 14 Φεβρουαρίου ο Ερντογάν επισκέπτεται το Κάιρο και στην ατζέντα των συζητήσεων με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Αλ Σισι περιλαμβάνονται θέματα ασφάλειας με επίκεντρο τον πόλεμο στη Γάζα, το διμερές εμπορικό ισοζύγιο και φυσικά τα ενεργειακά στην Αν. Μεσόγειο.
Εδώ η Τουρκία έχει υποστεί μια μεγάλη ήττα. Έχοντας διαρρήξει εντελώς τις σχέσεις της με το Τελ Αβίβ και την πιθανότητα στην οποία πόνταρε ο Ερντογαν πριν τον πόλεμο, να διέλθει μέσω τουρκικού εδάφους ο αγωγός εξαγωγής του ισραηλινού φυσικού αερίου προς τη Δύση, απώλεσε και τις όποιες ευκαιρίες μπορεί να υπήρχαν για κοινά project στην πράσινη ενέργεια. Οι σχέσεις των δύο πλευρών βρίσκονται στο χειρότερο δυνατό σημείο, ο Ερντογάν δεν χάνει ευκαιρία να επιτίθεται κατά του Νετανιάχου και τίποτα δεν προμηνύει ότι μπορεί να αλλάξουν.
Στον αντίποδα βέβαια, δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι η Τουρκία θα συμβιβαστεί με την οριστική της απουσία από το μεγάλο πράσινο ενεργειακό παιχνίδι της περιοχής.
Εδώ και καιρό βρίσκεται σε συζητήσεις με τα ΗΑΕ για την παραγωγή υδρογόνου από υπεράκτια αιολικά πάρκα. Έχει εξαγγείλει μεγάλα θαλάσσια αιολικά στη Μαύρη Θάλασσα, με στόχο να φτάσει τα 5 GW μέχρι το 2035, για τα οποία φαίνεται να έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον εταιρείες από το Αμπου Νταμπι. Και ας μην ξεχνάμε ότι διαθέτει μια δυναμική βιομηχανία παραγωγής εξαρτημάτων για ανεμογεννήτριες στα παράλια του Αιγαίου, στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης.
Το ερώτημα είναι αν θα καταφέρει να βρει τρόπο εξαγωγής αυτών των όγκων προς τη διψασμένη για φθηνή πράσινη ενέργεια, Ευρώπη. Δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο.
Ελλάδα - Σαουδική Αραβία
Την ίδια στιγμή η Ελλάδα ενισχύει όλο και περισσότερο τη θέση της. Τελευταία εξέλιξη για τους ελληνικούς σχεδιασμούς η προ ημερών ανακοίνωση σύστασης της κοινής εταιρείας μεταξύ του ΑΔΜΗΕ και της National Grid Saudi Electricity Company για τον ηλεκτρικό διάδρομο Αθήνας - Ριάντ, μήκους άνω των 2.000 χλμ.
Διαβάστε περισσότερα: https://www.liberal.gr/energeia/pos-i-ellada-ektopise-ti-toyrkia-apo-paihnidi-ton-ilektrikon-diadromon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου