Ο ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ»

Dionysios Simopoulos

Από τους πανάρχαιους προγόνους μας η άφιξη της Άνοιξης καλωσορίζονταν πάντα με μεγάλη χαρά και αγαλλίαση διότι σήμαινε το τέλος του «καιρού του θανάτου» όπως αποκαλούσαν το χειμώνα στα παλιά τα χρόνια. Η Άνοιξη άλλωστε είναι πραγματικά μια υπέροχη εποχή, και παρόλο που περιλαμβάνει και μερικές ημέρες από τον ευμετάβλητο Μάρτη (τον «Πεντάγωνο» όπως τον αποκαλεί ο λαός μας), προπέμπει αμέσως μετά την είσοδο του ανθοφόρου Απριλομάη: «του Απρίλη με τα λούλουδα, του Μάη με τα ρόδα». Οι παλαιοί, στον ερχομό της Άνοιξης έβλεπαν το τέλος των στερήσεών τους, του κρύου και του θανάτου. Γιατί την άνοιξη τα χιόνια έλιωναν και χάνονταν, τα χόρτα και τα αγριολούλουδα των λιβαδιών φούντωναν, ο καιρός ημέρευε και γινόταν θερμότερος, και τα μπουμπούκια παρουσιάζονταν και πάλι στα δέντρα.
Την Άνοιξη οι αρχαίοι έβλεπαν τη ζωή να ξαναγυρίζει στη Γη. Χαιρόντουσαν χαρά μεγάλη, και πρόσφεραν τις ευχαριστίες τους στους ειδωλολατρικούς τους θεούς, γιατί ξαναγύριζε η Άνοιξη που με την άφιξή της οι μέρες θα μεγάλωναν, ο καιρός θα γλύκαινε και καλύτερες μέρες θα έρχονταν και πάλι. Πως λοιπόν να παραξενευτεί κανείς που στα παλιά τα χρόνια πολλοί λαοί γιόρταζαν την πρώτη ημέρα της άνοιξης, την εαρινή ισημερία, σαν πρωτοχρονιά, σαν αρχή ενός καινούργιου χρόνου, σαν εποχή της αναγέννησης της φύσης; Ήταν πραγματικά ο θάνατος του σκότους και η γέννηση του φωτός.

Διαβάστε περισσότερα:

https://docs.google.com/document/d/1anm_Ld6cUHsLhkxvfYzy7RGmlaGfe5kAjdGeHumNxvA/edit?usp=sharing