του Δρ. Εμμανουήλ Αλεξ. Αναγνωστάκη
(* Η Μελέτη αντιστοιχεί σε ένα Κεφάλαιο της Πραγματείας
"Παλμογραφήματα Της Διεπιστημονικότητας Της ΦΥΣΙΚΗΣ")
[Σύνοψη της Όλης Μελέτης]
Ο εν ομοθύμω σεβασμώ αναγνωριζόμενος από γενεές Αναγνωστών και Επαϊόντων Αναλυτών «Άγιος των Ελληνικών Γραμμάτων» Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851 – 1911), ο πρωτεύων στην μετά το 1821, τού απελευθερωμένου Έθνους μας, Ελληνική Λογοτεχνία ενθουσιώδης βιωματικός Πανηγυριστής τού μυστηριακού Κάλλους τής Φύσεως και της τα ελλείποντα αναπληρούσης Χάριτος τού Θείου Σωτήρος, διατελεί ανεξάντλητη μελωδική Πηγή ευαγούς πολιτισμικής Απόλαυσης και ευεργετικής υπαρξιακής Κατάνυξης. Η παρούσα Μελέτη εντοπίζει και αποπειράται να χαρακτηρίσει μείζονα Σήματα μιάς ιδιοσυγκρασιακής και υπαρξιακώς ριζικής Συνύφανσης (υποσυνειδησιακής) λειτουργικότητας εννοιολογικής Φυσικής και αυθεντικής Ευσέβειας στο Έργο του μέσω διερευνήσεως του περικλυτού Χριστουγεννιάτικου Διηγήματός του «Στο Χριστό, στο Κάστρο» (1892).
[Περίληψη]
Α'. Ο Άγιος των Ελληνικών Γραμμάτων
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Ποιητικός Πεζογράφος της Νέας Αθηναϊκής Σχολής (1880 – 1920) της Ελληνικής Λογοτεχνίας, γεννήθηκε στην Σκιάθο το 1851 Μέλος τής εν τέλει επτάτεκνης Οικογένειας τού σεμνού Ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ.
Έχων μαθητεύσει σε Σχολεία διαδοχικώς τής Σκιάθου, τής Σκοπέλου, τής Χαλκίδος, τού Πειραιώς, καί τών Αθηνών (στην Σχολή τού Εθνικού Ευεργέτου Βαρβάκη) και έχων φοιτήσει για Φιλολογικές Σπουδές στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, άρχισε να δρα Χρονικογράφος τής τότε προσφάτως ιδρυμένης και ήδη διάσημης Εφημερίδας "Ακρόπολις" και Εκπονητής για το Λογοτεχνικό Τεύχος τής "Ακροπόλεως" Αγγλοελληνικών και Γαλλοελληνικών Λογοτεχνικών Μεταφράσεων καί (κατά διαδοχή Κεφαλαίων παρουσιαζομένων) Πονημάτων τού εξελισσομένου προσωπικού του Έργου. Μετέπειτα δε, καθειλκύσθη μία παράλληλη τακτική συνεργασία τού Παπαδιαμάντη με "Το Άστυ", την έτερη της Εποχής επιφανή Αθηναϊκή Εφημερίδα ευγενούς πολιτισμικού ήθους, η οποία επίσης διεξήγετο καρποφόρος ανελλιπώς άχρι τής Κοιμήσεως αυτού (1911), Κοιμήσεως εχούσης κληροδοτήσει στον Κόσμο των Γραμμάτων 168 Διηγήματα, 7 Μυθιστορήματα, και 14 Ποιήματα.
Έχων μαθητεύσει σε Σχολεία διαδοχικώς τής Σκιάθου, τής Σκοπέλου, τής Χαλκίδος, τού Πειραιώς, καί τών Αθηνών (στην Σχολή τού Εθνικού Ευεργέτου Βαρβάκη) και έχων φοιτήσει για Φιλολογικές Σπουδές στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, άρχισε να δρα Χρονικογράφος τής τότε προσφάτως ιδρυμένης και ήδη διάσημης Εφημερίδας "Ακρόπολις" και Εκπονητής για το Λογοτεχνικό Τεύχος τής "Ακροπόλεως" Αγγλοελληνικών και Γαλλοελληνικών Λογοτεχνικών Μεταφράσεων καί (κατά διαδοχή Κεφαλαίων παρουσιαζομένων) Πονημάτων τού εξελισσομένου προσωπικού του Έργου. Μετέπειτα δε, καθειλκύσθη μία παράλληλη τακτική συνεργασία τού Παπαδιαμάντη με "Το Άστυ", την έτερη της Εποχής επιφανή Αθηναϊκή Εφημερίδα ευγενούς πολιτισμικού ήθους, η οποία επίσης διεξήγετο καρποφόρος ανελλιπώς άχρι τής Κοιμήσεως αυτού (1911), Κοιμήσεως εχούσης κληροδοτήσει στον Κόσμο των Γραμμάτων 168 Διηγήματα, 7 Μυθιστορήματα, και 14 Ποιήματα.
Διαβάστε περισσότερα:
https://docs.google.com/document/d/18EIKYp4QlREGZhdnIm9enYJVvKara23pj-udkgNAEGI/edit?usp=sharing
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου