googleb1fd7cd7ef71feda.html

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2020

ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ , ΑΛΛΑ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

 


Dimitris Dimitrakos

Υπήρχε μια φυλή στην Ινδία, που είχε ως αρχή να σέβεται τα ζώα και να μην τα σκοτώνει. Πολλά ζώα είχαν εξημερωθεί και ζούσαν μαζί τους. Ήταν απαράδεκτο να μη δέχεται κανείς την βασική αρχή της φυλής που ήταν η αρμονία και η ειρηνική συμβίωση με άλλες μορφές ζωής. Αυτός ήταν ο κώδικάς τους, ο ηθικός τους κανόνας.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκαν τίγρεις. Αυτές είχαν άλλο κώδικα συμπεριφοράς. Σύμφωνα με το δικό τους κώδικα, όλα τα ζώα τρώγονται, αρκεί να είναι πιο αδύνατα από την τίγρη· ιδίως αν δεν προβάλλουν αντίσταση.
Η φυλή υποδέχθηκε πρόθυμα την παρουσία των τίγρεων, θεωρώντας ότι ήταν μια καλοδεχούμενη προσθήκη στην πολυμέρεια του πολιτισμού της. Ασφαλώς και με το χρόνο θα μπορούσαν οι τίγρεις να προσαρμοστούν στις αρχές και τους κανόνες συμβίωσης που είχε θεσπίσει η φυλή.
Ορισμένα μέλη της φυλής, που είχαν δει κατακρεουργημένα πτώματα ανθρώπων και ζώων, εξέφρασαν διαμαρτυρίες, που εκλήφθηκαν ως δείγματα «τιγροφοβίας». Επικράτησε η άποψη ότι η τιγροφοβία ήταν κάτι πολύ κακό και ότι ο πολιτισμός της φυλής αυτής κινδύνευε κυρίως από τους τιγρόφοβους και λιγότερο από τις τίγρεις.
Οι αντι-τιγρόφοβοι υπερίσχυσαν.
Δεν ξέρουμε τίποτε περισσότερο γι’ αυτήν τη φυλή. Ένα μεγάλο μυστήριο καλύπτει την εξαφάνισή της. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η εξαφάνιση της συμπαθούς φυλής πρέπει να αποδοθεί στο ότι οι σάρκες των μελών τους ήταν ιδιαίτερα εύγευστες. Αλλά μάλλον αυτά είναι αποκυήματα της φαντασίας των απανταχού τιγρόφοβων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: