Το φιάσκο Κουφοντίνα και οι κατ' επάγγελμα φιλελεύθεροι

Το φιάσκο από τη κατάληξη της ιστορίας Κουφοντίνα, άφησε πίσω του απόνερα, που ακούμπησαν ιδιαίτερα τρεις χώρους. Τον χώρο του Σύριζα, τον χώρο των γεφυροποιών που προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες για την σοσιαλδημοκρατική στροφή του Σύριζα και τον χώρο των κατ’ επάγγελμα φιλελεύθερων, που εκτέθηκαν για μια ακόμα φορά στα μάτια των πολιτών.
Αν διαβάσει κανείς με προσοχή την δήλωση του επιτελείου Κουφοντίνα για τη λήξη της απεργίας πείνας, εύκολα θα διαπιστώσει ότι τελικά δεν υπήρξε κανένας αγώνας για δίκαιες συνθήκες κράτησης, αλλά υπήρξε η δημιουργία ενός πλαισίου, που οδήγησε σε μια πολιτική διακήρυξη απέναντι «στην αυθαιρεσία, στη βία, στον αυταρχισμό και στην οικογένεια που κυβερνά και απόδειξε πόσο αδίστακτη είναι στον εξευτελισμό των νόμων και του Συντάγματος, στην διαχείριση της δικαιοσύνης.» Και καθώς η πολιτική διακήρυξη δεν μπορούσε να σταθεί από μόνη της, οι νομικοί του Κουφοντίνα σημείωσαν ότι «μπροστά στη δύναμη αυτών των αγώνων, δηλώνω απ’ τη μεριά μου ότι με την καρδιά και το μυαλό είμαι κι εγώ εκεί, ανάμεσά σας», βαπτίζοντας με αυτόν τον τρόπο το νεοαγανακτισμένο κίνημα.
Μόνη κερδισμένη από αυτήν τη υπόθεση βγήκε η κυβέρνηση, που από τη πρώτη στιγμή δεν υπέκυψε στον εκβιασμό του τρομοκράτη. Η δικαιοσύνη απάντησε στα ζητήματα, που έθεσε η νομική ομάδα που στήριξε «τα δίκαια αιτήματα του φυλακισμένου αγωνιστή» και η λήξη της απεργίας πείνας αποτέλεσε ένα στραπάτσο σε όλους εκείνους που υποστήριξαν, που στήριξαν, ή που έριξαν νερό στο μύλο της προσπάθειας δημιουργίας ανωμαλίας, εν μέσω πανδημίας. Η κυβέρνηση έδειξε ότι μπορεί κάλλιστα να ισορροπήσει ανάμεσα στον «νόμο και στην τάξη» και σε μια φιλελεύθερη προσέγγιση σε θέματα δικαιωμάτων. Δεν ήταν μια εύκολη ισορροπία, καθώς η πίεση ήταν τεράστια. Ωστόσο εκ του αποτελέσματος, η κυβέρνηση δικαιώθηκε απόλυτα.
Ο Σύριζα έσπευσε από τη πρώτη στιγμή να αγκαλιάσει την απεργία πείνας. Της προσέφερε πολιτική νομιμοποίηση. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να μην το κάνει αυτό. Εδώ πέρα, έχει υιοθετήσει όλα τα κινήματα αντίδρασης. Θα άφηνε μια τέτοια ιστορία ανεκμετάλλευτη; Εδώ έχει στηρίξει τα κινήματα του «ή αυτοί ή εμείς», του «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», του «μετά θα λογαριαστούμε» και του φαιδρό «πονάω ρε». Δεν θα στήριζε αυτόν, που άλλοι μέσα στο Σύριζα στηρίζουν φανερά, άλλοι ενδόμυχα, αλλά που όλοι θαυμάζουν;
Διότι ο Σύριζα μπορεί να ψήφισε μνημόνια, να υπέγραψε ότι του έδωσε η καγκελάριος Μέρκελ, όμως δεν παρέδωσε την ψυχή του. Η ψυχή του παραμένει βαθιά διχαστική, ολοκληρωτική, ιδεοληπτική και εμμονική.
Όμως οι κινητοποιήσεις για τον Κουφοντίνα, μπορεί σε πρώτη φάση να προσέφεραν κάποια πρόσκαιρα κομματικά οφέλη στο Σύριζα. Κάποιοι αναρχομπάχαλοι, κάποιοι χούλιγκαν των διαφόρων γηπεδικών Gates, ή κάποιοι παραβατικοί, έδωσαν όγκο και φωνή στις συγκεντρώσεις του Σύριζα. Όμως τώρα αποδείχθηκε, ότι όλα αυτά οδήγησαν στην δημιουργία μιας πολιτικής ζύμωσης στα αριστερά του Σύριζα, εκεί που εναγωνίως προσπαθούν να ψαρέψουν ψήφους τα ηγετικά στελέχη του Σύριζα.

Διαβάστε περισσότερα: 

https://www.liberal.gr/apopsi/to-fiasko-koufontina-kai-oi-kat-epaggelma-fileleutheroi/363547