Δρ. Ιωάννης Α. Γκιτσάκης
Η Ελλάδα κατέχει ηγετική θέση στον παγκόσμιο τουρισμό, διαθέτοντας το πέμπτο ισχυρότερο τουριστικό brand name και αποτελώντας τον τρίτο πιο δημοφιλή τουριστικό προορισμό στον κόσμο για το βασικό τουριστικό προϊόν «Ήλιος και Θάλασσα». Ενώ, τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί και στην κατηγορία του luxury tourism και αναδεικνύεται συνεχώς ως ο καλύτερος ή ένας από τους καλύτερους προορισμούς τουρισμού πολυτελείας στον κόσμο.
Έχοντας κατά νου αυτές τις εντυπωσιακές περγαμηνές, ο τουρίστας που επισκέπτεται τη χώρα μας για διακοπές εύλογα αναμένει και το αντίστοιχο επίπεδο ποιότητας, εξυπηρέτησης και ευκολίας των προσφερόμενων τουριστικών υπηρεσιών. Και σίγουρα δεν αναμένει να βιώσει τριτοκοσμικές καταστάσεις, όπως αυτές που περιγράφονται στο παρόν άρθρο, προσπαθώντας να κανονίσει μία απλή τουριστική μεταφορά, όπως αυτή από το αεροδρόμιο προς το ξενοδοχείο του και το αντίστροφο, ή μία απλή τουριστική περιήγηση σε ένα δημοφιλές ελληνικό νησί ως επιβάτης κρουαζιέρας.
Οι τριτοκοσμικές αυτές καταστάσεις δημιουργούνται εξαιτίας ενός πλέγματος ασφυκτικών και παράλογων περιορισμών, που προβλέπονται από το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων εκμίσθωσης Επιβατηγών Ιδιωτικής Χρήσης (Ε.Ι.Χ.) αυτοκινήτων με οδηγό, στην προσπάθεια του κράτους να οριοθετήσει και να περιορίσει την άσκηση της συγκεκριμένης επιχειρηματικής τουριστικής δραστηριότητας. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό και ποιοι ευνοούνται, νομίζω πως είναι προφανές.
Διαβάστε περισσότερα: https://www.liberal.gr/oikonomia/o-golgothas-mias-aplis-toyristikis-metaforas-mia-istoria-yparktoy-paralogismoy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου