googleb1fd7cd7ef71feda.html

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Το πολυτεχνείο και οι Ρουβίκωνες που συνεχίζουν να ξεφτιλίζουν τα αφεντικά τους

Ελένη Παπαδοπούλου
Κάθε φορά που ακούμε το ελικόπτερο πάνω από τα κεφάλια μας σημαίνει ότι καίγεται ο τόπος. Εδώ και δεκαετίες το παραδοσιακό κάψιμο του Πολυτεχνείου και των δρόμων πέριξ αυτού λαμβάνει χώρα με αμείωτη ένταση. Intermission έκανε μόνο επί των κακών προηγούμενων Σαμαροβενιζέλων, καθώς τα πρεζάκια με τις μολότοφ δεν κατόρθωσαν να προσεγγίσουν το σημείο, παρά το είδαν με κυάλια από απόσταση 828 χιλιομέτρων.
Οι κακοί προηγούμενοι βλέπεις είχαν κατεβάσει όλη την αστυνομία στην περιοχή και φώναζαν οι Εξαρχειώτες για αστυνομοκρατία και άλλα χαριτωμένα ευαίσθητα και προοδευτικά, αλλά ψυχανεμίζομαι ότι και εκείνοι τώρα νοσταλγούν εκείνες τις ωραίες ημέρες που κάτω από το σπίτι τους είχαν τον αστυνομικό και όχι το αφηνιασμένο πρεζάκι να πετάει μολότοφ στο μπαλκόνι τους και αυτοί να τρέχουν με την μάνικα, γιατί έπιασε φωτιά η τέντα και ο φίκος της κας Σούλας δίπλα.
Κάθε χρόνο λέμε ότι αυτή η "γιορτή" πρέπει να πάψει και κάθε χρόνο την εορτάζουμε με φωτιές στην πόλη. Εμετός έχει καταντήσει πλέον το θέμα.
Κατά τα άλλα οι Ρουβίκωνες συνεχίζουν να ξεφτιλίζουν τα αφεντικά τους. Σήμερα είχαν υπερωρίες τα παιδιά. Και εκτός έδρας που μετακινήθηκαν από το κέντρο στην Μεσογείων.
Να τα λέμε κι αυτά.
Αντε να ξημερώσει να πάνε να ξεραθούν στον ύπνο οι κόπροι να ησυχάσουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: