Είναι ευρέως γνωστό ότι η Σημαία για τους συριζαίους είναι «ένα πανί που δε σημαίνει τίποτε και ο καθένας μπορεί να καίει». Βάσει αυτής της αντιλήψεως, η οποία είναι συγγραμμική ως προς την αντεθνική και ισοπεδωτική ιδεολογία των κομμουνιστών, η Σημαία έχει μηδαμινή αξία και είναι πλήρως αποξενωμένη από κάθε συμβολισμό. Όμως, υπάρχουν περιστάσεις όπου η Σημαία αποκτά ιδιαίτερη σημασία και χρησιμοποιείται ως μέσο ασκήσεως χυδαίας μικροπολιτικής, εξευτελισμού της χώρας και διασυρμού ανθρώπων. Αυτό ακριβώς συνέβη στην περίπτωση του μικρού Αμίρ.
Ο Αμίρ, μαθητής της Ε’ Δημοτικού, πήρε απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών και τον εκκλησιασμό και σύμφωνα με τη γνώμη κοινωνικού λειτουργού και των γονέων του, δεν θα κρατούσε την Σημαία. Επομένως, ουδείς απαγόρευσε στον Αμίρ να γίνει σημαιοφόρος. Πέραν αυτού, δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά για το πώς ο Αμίρ συμμετείχε στην κλήρωση για την ανάδειξη σημαιοφόρου, αφού σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 79/2017 στην κλήρωση για την ανάδειξη σημαιοφόρου συμμετέχουν μόνο οι μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού.
Ακόμη και αν παραβλέψουμε αυτή την παράβαση, είναι άξιον απορίας το πώς ο Αμίρ τοποθετήθηκε στην Ε’ Δημοτικού, ενώ δεν γνωρίζει καθόλου την ελληνική γλώσσα. Αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν ο Αμίρ να μην σηκώσει τη Σημαία, μολονότι κληρώθηκε σημαιοφόρος, αλλά να σηκώσει την ταμπέλα του σχολείου. Κανονικά, δεν έπρεπε να συμμετάσχει σε καμία κλήρωση. Η όλη υπόθεση συνιστά μια φενάκη, η οποία χρησιμοποείται ως μέσο ασκήσεως μικροπολιτικής, με θύμα το ίδιο το παιδί και αποδέκτη υποβολιμαίων αισθημάτων ενοχής ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Μετά την κακόγουστη φάρσα με την κλήρωση, άγνωστοι πέταξαν πέτρες στο σπίτι του Αμίρ. Μάλιστα, έγραψαν και σ΄ ένα χαρτόνι ότι ο Αμίρ πρέπει να γυρίσει στο σπίτι του. Η πράξη αυτή, ασχέτως δραστών και κινήτρων, είναι καταδικαστέα. Αυτό δεν χωρά την παραμικρή αμφιβολία. Όμως, η όλη υπόθεση παρουσιάζει πολλά κενά και αντιφάσεις. Εγείρονται διάφοροι προβληματισμοί, οι οποίοι θα πρέπει να εκτεθούν. Αρχικώς, ο γραφικός χαρακτήρας του ρατσιστικού συνθήματος επάνω στο χαρτόνι αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο δράστης δεν γνωρίζει ελληνικά.
Κάποιος που έχει περάσει από δημοτικό και έχει μάθει να γράφει, δεν θα έγραφε με τέτοιο γραφικό χαρακτήρα. Επίσης, στη συνέντευξη που έδωσε η μητέρα του Αμίρ, ήταν χαμογελαστή και διόλου τρομοκρατημένη από την «βάρβαρη» επίθεση που δέχθηκε στο σπίτι της. Πέραν αυτού, όταν κάποιος εκτοξεύσει πέτρες μέσα στο σπίτι σου, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν θραύσματα, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να τα μαζέψεις για να μην χτυπήσει κάποιος. Στην περίπτωση του σπιτιού του Αμίρ, όχι μόνο δεν μάζεψαν τα θραύσματα, αλλά τα είδαμε και τοποθετημένα με γεωμετρική ακρίβεια την επόμενη μέρα. Βέβαια, κατά ένα παράδοξο τρόπο, το συμβάν έλαβε πρωτοφανή δημοσιότητα. Παιζόταν νυχθημερόν σε όλες τις ειδήσεις και ήταν πρώτο θέμα στις περισσότερες εφημερίδες.
Και φθάνουμε στο απόλυτο αίσχος. Στην επιτομή της πολιτικής χυδαιότητας. Στην άσκηση επαίσχυντης μικροπολιτικής στα μούτρα των Ελλήνων. Ο πρωθυπουργός απέδειξε πόσο τιποτένιος και λαϊκιστής είναι.
Χωρίς την παραμικρή αναστολή, κάλεσε στο Μέγαρο Μαξίμου τον Αμίρ και την οικογένειά του για να τους δώσει τη Σημαία, με την πρόφαση «ότι κάποιοι την στέρησαν από τον Αμίρ», ενώ αυτός που δεν δέχθηκε να την κρατήσει ήταν ο ίδιος ο μαθητής. Πόση προπαγάνδα να αντέξουν οι ταλαιπωρημένες ψυχές των Ελλήνων;
Διαβάστε περισσότερα:
http://lastpoint.gr/apati-ton-amir/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου