Κυριακή Μαργαρίτη Μόνο περηφάνια νιώθω για τους μαθητές μου στο ΕΠΑ.Λ Κω...Ξεπερνώντας το αρχικό σοκ από τον αδόκητο χαμό της συμμαθήτριάς τους βρήκαν τη δύναμη να υλοποιήσουν δράσεις για να δηλώσουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους στην οικογένεια της Αντριάνας. Παράλληλα θέλησαν να περάσουν ένα σπουδαίο κοινωνικό μήνυμα ώστε να μη θρηνήσουμε άλλες χαμένες ζωές στην άσφαλτο. Δεν μπορώ όμως να κρύψω και την αγανάκτηση που νιώθω για τις προσβολές που δέχτηκαν τα παιδιά μας από ορισμένους "φοβερούς" οδηγούς οι οποίοι όχι μόνο αδιαφόρησαν για τα μηνύματα που τους μοίραζαν οι μαθητές αλλά τους έθιξαν με τον χειρότερο τρόπο. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί χάνονται τόσο άδικα ζωές...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου