Το οδοιπορικό του Ιούλη του 1974, περιγράφει γεγονότα, που διαδραματίστηκαν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και σε συγκεκριμένο χώρο – Πέλλαπαϊς, Κερύνεια, Τούρκικες Φυλακές.
Εξιστορεί, σε έκταση, τα βιώματα και τις προσωπικές μαρτυρίες του Γρηγόρη Κατσελλή, όπως έζησε και βίωσε τις τραγικές εκείνες μέρες, ο ίδιος και η οικογένεια του, όπου τους έταξε η μοίρα να βρεθούν μέσα στα γεγονότα και να γίνουν μέρος αυτής της ιστορίας.
Τα γεγονότα που αναφέρονται είναι εντελώς αυθεντικά και αποτυπώνουν τη τραγική αλήθεια, για τα όσα δραματικά επισυνέβησαν το καλοκαίρι του 1974, χωρίς υπερβολές και διαστρεβλώσεις.
Το κείμενο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως λογοτεχνικό ή άλλο είδος γραπτού λόγου, παρά μόνο ως αφήγηση των γεγονότων, που μπορεί να διαβαστεί, για να θυμίζει στους παλαιότερους εκείνο το καλοκαίρι, που σημάδεψε τη ζωή όλων μας και άλλαξε την ιστορία της πατρίδας μας. Αλλά και για τους νεώτερους, για να γνωρίσουν μια αληθινή, δραματική πτυχή της τραγωδίας που πέρασε εκείνη τη χρονιά ο τόπος μας και που αποτυπώνει λίγο ή πολύ την όλη εικόνα των γεγονότων που επισυνέβησαν κατά την εισβολή και τη προέλαση των Τούρκων.
Όταν το πρωί της Δευτέρας,15ης του Ιούλη 1974, η ώρα 08:20 ακούσαμε από το ΡΙΚ ότι «η Εθνική Φρουρά επενέβη, για να σταματήσει τον αδελφοκτόνο σπαραγμό» και ότι «ο Μακάριος είναι ήδη νεκρός» μας κυρίεψε δέος και αγωνία. Ήμασταν πολύ ανήσυχοι για το τι θα ακολουθούσε και για τις μαύρες μέρες που έμελλε να αντιμετωπίσει ο Κυπριακός Ελληνισμός. Το κείμενο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως λογοτεχνικό ή άλλο είδος γραπτού λόγου, παρά μόνο ως αφήγηση των γεγονότων, που μπορεί να διαβαστεί, για να θυμίζει στους παλαιότερους εκείνο το καλοκαίρι, που σημάδεψε τη ζωή όλων μας και άλλαξε την ιστορία της πατρίδας μας. Αλλά και για τους νεώτερους, για να γνωρίσουν μια αληθινή, δραματική πτυχή της τραγωδίας που πέρασε εκείνη τη χρονιά ο τόπος μας και που αποτυπώνει λίγο ή πολύ την όλη εικόνα των γεγονότων που επισυνέβησαν κατά την εισβολή και τη προέλαση των Τούρκων.
Δεν χρειαζόταν πολλή γνώση και σοφία για να αντιλαμβανόταν κάποιος το τι θα ακολουθούσε και τι θα συνέβαινε, μετά το πραξικόπημα. Εξάλλου ο Εθνάρχης Μακάριος είχε προειδοποιήσει πολλές φορές και δημόσια. Τα λόγια του προφητικά και ξεκάθαρα ηχούν ακόμη στα αυτιά μας: «η ΕΟΚΑ Β’ και αυτοί που την υποστηρίζουν και την υποθάλπουν είναι νεκροθάφτες της Ένωσης και με τις ενέργειές τους θα φέρουν τους Τούρκους».
Οι πραξικοπηματίες προσπαθούσαν να καθησυχάσουν τους Τούρκους και δήλωναν με κάθε ευκαιρία ότι οι Τούρκοι δεν πρέπει να ανησυχούν και ότι αυτά που συμβαίνουν στη Κύπρο, είναι μόνο μεταξύ των Ελληνοκυπρίων. Δήλωναν επίσης ότι οι συνομιλίες για λύση του Κυπριακού προβλήματος θα συνεχιστούν. Όμως οι ξένοι ραδιοσταθμοί μετέδιδαν συνεχώς πληροφορίες για τις προετοιμασίες του Τουρκικού στρατού.
Οι μέρες περνούσαν βαριά και με αγωνία. Τη νύχτα μας επέβαλλαν κατ οίκο περιορισμό. Περιμέναμε την επόμενη μέρα που θα ξημέρωνε και τι θα μας επιφύλασσε. Μετά την ορκωμοσία του Νίκου Σαμψών ως νέου «Προέδρου» άρχισε ένα όργιο προπαγάνδας εναντίον της Κυβέρνησης Μακαρίου. Αυτή ήταν η έγνοια τους και όχι ο τούρκικος κίνδυνος.
Διαβάστε περισσότερα:
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2018/07/blog-post_261.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου