Ο έντιμος και ευγενής Κυβερνήτης !
Στις 28 Ιανουαρίου του 1828, πριν 193 χρόνια, πραγματοποιήθηκε στην Αίγινα η τελετή ορκωμοσίας του Πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, του Ιωάννη Καποδίστρια. Ο άνθρωπος για τον οποίο ακόμη και ο μεγάλος του αντίπαλος στις ευρωπαϊκές διπλωματικές «αρένες», Μέττερνιχ, είπε : «Ο μόνος αντίπαλος που δύσκολα ηττάται είναι ο απόλυτα έντιμος άνθρωπος, και τέτοιος είναι ο Καποδίστριας!». Χαρακτηριστική ήταν και η ευχή του φιλέλληνα Γκαίτε όταν έμαθε για την ορκωμοσία του : «Μακάρι οι άριστοι άνδρες των Ελλήνων - οι Φαναριώτες - να συσπειρωθούν γύρω από τον νέον φανόν του ευγενούς Κυβερνήτου Καποδίστρια».
Στα τρία χρόνια και οχτώ μήνες της διακυβέρνησής του εκτός από το πολύ αξιόλογο έργο που έκανε - μετά πολλών και ανυπέρβλητων εμποδίων - για να δημιουργήσει «κράτος από το χάος», προσπάθησε το πρωτοφανές και το ανεπανάληπτο: Να κάνει τον εξαθλιωμένο και δυστυχή ελληνικό λαό της πρώτης μεταεπαναστατικής περιόδου το ίδιο έντιμο, όσο ήταν εκείνος. Προφανής η ματαιότητα, που ήταν συγχρόνως και το «τρωτό» του σημείο που οδήγησε στη δολοφονία του.
Γιατί η μοίρα όσων έχουν τέτοιου μεγέθους ευγενείς στόχους είναι προδιαγεγραμμένη μια και σχεδόν πάντοτε θα βρίσκουν απέναντί τους εκείνους που υπερασπίζονται παντοιοτρόπως τα «παράνομα, θεσμοθετημένα δικαιώματά τους».
Αλλά και τα «αδίστακτα συμφέροντα» των ισχυρών ξένων (εν προκειμένω των Γάλλων και των Άγγλων), τις σε βάρος του δολοπλοκίες των οποίων γνώριζε ο Καποδίστριας και φρόντισε να αποκαλύψει με επιστολή του στον Γάλλο ναύαρχο Lalande: «Εγώ δε, και τις δολοπλοκίες όλων σας τις εγνώριζα, αλλά έκρινα ότι δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να κόψω το νήμα της συνεργασίας μαζί σας, γιατί έδινα προτεραιότητα στην ανόρθωση και στην ανασυγκρότηση της Ελλάδος. Αν έκοβα τις σχέσεις με τις λεγόμενες «προστάτιδες» Δυνάμεις, τούτο θα ήταν εις βάρος της Ελλάδος και δεν ήθελα με κανένα τρόπο να προσθέσω βάρος και στη συνείδησή μου. Και άφησα τα πράγματα να λαλήσουν μόνα τους...»
Στις 28 Ιανουαρίου του 1828, πριν 193 χρόνια, πραγματοποιήθηκε στην Αίγινα η τελετή ορκωμοσίας του Πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, του Ιωάννη Καποδίστρια. Ο άνθρωπος για τον οποίο ακόμη και ο μεγάλος του αντίπαλος στις ευρωπαϊκές διπλωματικές «αρένες», Μέττερνιχ, είπε : «Ο μόνος αντίπαλος που δύσκολα ηττάται είναι ο απόλυτα έντιμος άνθρωπος, και τέτοιος είναι ο Καποδίστριας!». Χαρακτηριστική ήταν και η ευχή του φιλέλληνα Γκαίτε όταν έμαθε για την ορκωμοσία του : «Μακάρι οι άριστοι άνδρες των Ελλήνων - οι Φαναριώτες - να συσπειρωθούν γύρω από τον νέον φανόν του ευγενούς Κυβερνήτου Καποδίστρια».
Στα τρία χρόνια και οχτώ μήνες της διακυβέρνησής του εκτός από το πολύ αξιόλογο έργο που έκανε - μετά πολλών και ανυπέρβλητων εμποδίων - για να δημιουργήσει «κράτος από το χάος», προσπάθησε το πρωτοφανές και το ανεπανάληπτο: Να κάνει τον εξαθλιωμένο και δυστυχή ελληνικό λαό της πρώτης μεταεπαναστατικής περιόδου το ίδιο έντιμο, όσο ήταν εκείνος. Προφανής η ματαιότητα, που ήταν συγχρόνως και το «τρωτό» του σημείο που οδήγησε στη δολοφονία του.
Γιατί η μοίρα όσων έχουν τέτοιου μεγέθους ευγενείς στόχους είναι προδιαγεγραμμένη μια και σχεδόν πάντοτε θα βρίσκουν απέναντί τους εκείνους που υπερασπίζονται παντοιοτρόπως τα «παράνομα, θεσμοθετημένα δικαιώματά τους».
Αλλά και τα «αδίστακτα συμφέροντα» των ισχυρών ξένων (εν προκειμένω των Γάλλων και των Άγγλων), τις σε βάρος του δολοπλοκίες των οποίων γνώριζε ο Καποδίστριας και φρόντισε να αποκαλύψει με επιστολή του στον Γάλλο ναύαρχο Lalande: «Εγώ δε, και τις δολοπλοκίες όλων σας τις εγνώριζα, αλλά έκρινα ότι δεν έπρεπε με κανένα τρόπο να κόψω το νήμα της συνεργασίας μαζί σας, γιατί έδινα προτεραιότητα στην ανόρθωση και στην ανασυγκρότηση της Ελλάδος. Αν έκοβα τις σχέσεις με τις λεγόμενες «προστάτιδες» Δυνάμεις, τούτο θα ήταν εις βάρος της Ελλάδος και δεν ήθελα με κανένα τρόπο να προσθέσω βάρος και στη συνείδησή μου. Και άφησα τα πράγματα να λαλήσουν μόνα τους...»
https://ardin-rixi.gr/archives/231069
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου