Οι Queen (προφέρεται: [kwiːn] (
ακούστε)) είναι βρετανικό συγκρότημα της ροκ, που δημιουργήθηκε στο Λονδίνο το 1971, με αρχικά μέλη τους Φρέντι Μέρκιουρι (φωνητικά, πλήκτρα), Μπράιαν Μέι (ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά), Ρότζερ Τέιλορ (ντραμς, φωνητικά) και Τζον Ντίκον (μπάσο). Τα πρώτα τραγούδια των Queen ήταν εμπνευσμένα κυρίως από την glam rock,[3] το heavy metal και την progressive rock, με τον καιρό όμως το συγκρότημα πρόσθεσε στη μουσική του διάφορα και καινοτόμα στοιχεία, διερευνώντας την vaudeville, την ηλεκτρονική μουσική και την φανκ. Στα μέσα της δεκαετίας του '70, οι Queen άφησαν πίσω τους την progressive μουσική, δημιουργώντας κομμάτια πιο συμβατικά, με σκοπό να παιχτούν περισσότερο στο ραδιόφωνο, δίνοντας τους μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία.[4] Καθ’ όλη την δεκαετία του '70, οι Queen δεν χρησιμοποίησαν καθόλου συνθεσάιζερ στα άλμπουμ τους, με το μουσικό τους στιλ όμως να εξελίσσεται. Εν τέλει άρχισαν να χρησιμοποιούν συνθεσάιζερ στην δεκαετία του '80, κάτι που αντικατοπτρίζει την πειραματική τους προσέγγιση στη μουσική. Οι Queen έγιναν πολύ γνωστοί για την λυρικότητα και καλλιτεχνική ολοκλήρωση των τραγουδιών τους, για την δυναμικότητα και την εκπληκτική φωνή του Freddie Mercury, καθώς και για την μαζικότητα των εμφανίσεων τους, αν και ακριβώς αυτή η λαικότητα των ζωντανών παραστάσεων τους, καθώς και η ομοφυλική τάση του βασικού τραγουδιστή τους και η τολμηρή ενδυμασία του σε κάποιες περιπτώσεις προκάλεσε αντιδράσεις και μια κριτική στάση από τους συντηρητικούς κύκλους της μουσικής βιομηχανίας.
ακούστε)) είναι βρετανικό συγκρότημα της ροκ, που δημιουργήθηκε στο Λονδίνο το 1971, με αρχικά μέλη τους Φρέντι Μέρκιουρι (φωνητικά, πλήκτρα), Μπράιαν Μέι (ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά), Ρότζερ Τέιλορ (ντραμς, φωνητικά) και Τζον Ντίκον (μπάσο). Τα πρώτα τραγούδια των Queen ήταν εμπνευσμένα κυρίως από την glam rock,[3] το heavy metal και την progressive rock, με τον καιρό όμως το συγκρότημα πρόσθεσε στη μουσική του διάφορα και καινοτόμα στοιχεία, διερευνώντας την vaudeville, την ηλεκτρονική μουσική και την φανκ. Στα μέσα της δεκαετίας του '70, οι Queen άφησαν πίσω τους την progressive μουσική, δημιουργώντας κομμάτια πιο συμβατικά, με σκοπό να παιχτούν περισσότερο στο ραδιόφωνο, δίνοντας τους μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία.[4] Καθ’ όλη την δεκαετία του '70, οι Queen δεν χρησιμοποίησαν καθόλου συνθεσάιζερ στα άλμπουμ τους, με το μουσικό τους στιλ όμως να εξελίσσεται. Εν τέλει άρχισαν να χρησιμοποιούν συνθεσάιζερ στην δεκαετία του '80, κάτι που αντικατοπτρίζει την πειραματική τους προσέγγιση στη μουσική. Οι Queen έγιναν πολύ γνωστοί για την λυρικότητα και καλλιτεχνική ολοκλήρωση των τραγουδιών τους, για την δυναμικότητα και την εκπληκτική φωνή του Freddie Mercury, καθώς και για την μαζικότητα των εμφανίσεων τους, αν και ακριβώς αυτή η λαικότητα των ζωντανών παραστάσεων τους, καθώς και η ομοφυλική τάση του βασικού τραγουδιστή τους και η τολμηρή ενδυμασία του σε κάποιες περιπτώσεις προκάλεσε αντιδράσεις και μια κριτική στάση από τους συντηρητικούς κύκλους της μουσικής βιομηχανίας.
Ο Μπράιαν Μέι και ο Ρότζερ Τέιλορ έπαιζαν μαζί σε ένα συγκρότημα με το όνομα Smile. Ο Φρέντι Μέρκιουρι ήταν οπαδός του εν λόγω συγκροτήματος και τους παρότρυνε να πειραματιστούν με πιο περίτεχνες τεχνικές μουσικής ηχογράφησης. Σύντομα, ο Μέρκιουρι (που τότε ήταν γνωστός με το όνομα Φάρροκ Μπαλσάρα) προστέθηκε στην σύνθεση του συγκροτήματος και μετονομάστηκαν σε Queen, το όνομα με το οποίο έγιναν γνωστοί. O Ντίκον εντάχθηκε στο συγκρότημα πριν την ηχογράφηση του πρώτου τους δίσκου. Οι Queen γνώρισαν κάποια επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο στις αρχές της δεκαετίας του '70, αλλά ήταν με την κυκλοφορία του Sheer Heart Attack (1974) και του A Night at the Opera (1975) που έγιναν γνωστοί σε παγκόσμιο επίπεδο.[5] Το A Night at the Opera περιείχε και το Bohemian Rhapsody, το οποίο παρέμεινε στο νούμερο ένα των βρετανικών τσαρτ για εννέα εβδομάδες.[6] Το News of the World (1977) περιέχει τα δύο γνωστά τραγούδια We Will Rock You και We Are the Champions τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί σε αθλητικούς αγώνες ως ύμνοι. To The Game (1980) ήταν το πρώτο άλμπουμ των Queen που πήγε νούμερο 1 στα αμερικανικά τσαρτς, πράγμα το οποίο τους έδωσε τεράστια φήμη εκεί και παγκοσμίως.
Το 1991, ο Μέρκιουρι πέθανε από βρογχοπνευμονία, επιπλοκή του AIDS από το οποίο έπασχε, ενώ ο Ντίκον αποσύρθηκε από τον χώρο της μουσικής το 1997.[7] Από τότε, ο Μέι και ο Τέιλορ έχουν κατά καιρό συνεργαστεί με άλλους μουσικούς, όπως με τον Πωλ Ρότζερς, παίρνοντας το όνομα Queen + Paul Rodgers.[8]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου