Πολλοί πνευματικοί άνθρωποι της εποχής έδωσαν το «παρών» στην πρώτη γραμμή του μετώπου.
Πάνω αριστερά, βλέπουμε τον Ανθυπολοχαγό Οδυσσέα Ελύτη ο οποίος πολέμησε στο Αλβανικό Έπος 1940-41, στην πρώτη γραμμή, μέχρις ότου προσβλήθηκε από βαρύ κοιλιακό τύφο.
Δίπλα, βλέπουμε τον Γιάννη Τσαρούχη στο Μέτωπο, να κρατά την εικόνα της Παναγίας.
Ο Λάμπρος Κωσταντάρας τραυματίστηκε στη μάχη και όταν έγινε καλά, ζήτησε να τον ξαναστείλουν στην πρώτη γραμμή.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος πολέμησε στη Χειμάρα
και όταν του τελείωσαν οι σφαίρες έριχνε πέτρες στους εχθρούς,
και όταν τελείωσε ο πόλεμος γύρισε στο Διακοφτό με τα πόδια του…
Όλους εσάς θα σας θυμόμαστε ως ΗΡΩΕΣ
για ΠΑΝΤΑ...
Υ.Γ. 1 Αυτοί οι ήρωες δεν πολέμησαν απλά τον φασισμό και τον ναζισμό. Αυτό το κάνουν (σχεδόν όλοι) και σήμερα (τουλάχιστον έτσι νομίζουν). Πολέμησαν και για έννοιες που κάποιοι αδυνατούν ακόμα και να προφέρουν: Έθνος, Ελλάδα, πατρίδα, θρησκεία. Αν είναι να κλαψουριζετε μερικοί, να το κάνετε για όλο το "πακέτο" όχι επιλεκτικά...
Υ.Γ. 2 Οποιαδήποτε σύγκριση με σημερινούς "πνευματικούς ανθρώπους" είναι ατυχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου