Αυτό που πέτυχαν οι "αγωνιστές" του Πολυτεχνείου ήταν να φέρουν την ξενοκίνητη χούντα του Ιωαννίδη. Αυτός οργάνωσε το πραξικόπημα κατά του Μακάριου και άνοιξε την πόρτα της Κύπρου στους εισβολείς του Αττίλα!!! Η αντίστροφη μέτρηση για τον Παπαδόπουλο ξεκίνησε όταν αυτός αρνήθηκε να επιτρεψει τον ανεφοδιασμό του Ισραηλ μέσω Ελλαδος κατά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ.
"Στις 1 Ιουνίου 1973 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος καταργεί την Βασιλεία και αποφασίζει να "φιλελευθεροποιήσει" το δικτατορικό καθεστώς. Μετά το δημοψήφισμα του 1973, στις 8 Οκτωβρίου 1973, ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως στον Μαρκεζίνη, με σκοπό να "εκδημοκρατικοποιήσει" το καθεστώς, και να διεξάγει βουλευτικές εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου 1974 για τις οποίες οι Π. Κανελλόπουλος και Γ. Μαύρος έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν θα συμμετάσχουν, ενώ ο Ηλίας Ηλιού διαφοροποιούταν. Τότε ακριβώς ο Γεώργιος Ράλλης αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Βραδυνή", (με υπόδειξη Κ. Καραμανλή από Παρίσι), όπου και τάσσεται υπέρ της συμμετοχής εφόσον παρέχονταν επαρκείς εγγυήσεις για το αδιάβλητο αυτών.
Διαβάστε λίγο το ιστορικό της εποχής από την wikipedia
"Στις 1 Ιουνίου 1973 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος καταργεί την Βασιλεία και αποφασίζει να "φιλελευθεροποιήσει" το δικτατορικό καθεστώς. Μετά το δημοψήφισμα του 1973, στις 8 Οκτωβρίου 1973, ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως στον Μαρκεζίνη, με σκοπό να "εκδημοκρατικοποιήσει" το καθεστώς, και να διεξάγει βουλευτικές εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου 1974 για τις οποίες οι Π. Κανελλόπουλος και Γ. Μαύρος έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν θα συμμετάσχουν, ενώ ο Ηλίας Ηλιού διαφοροποιούταν. Τότε ακριβώς ο Γεώργιος Ράλλης αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Βραδυνή", (με υπόδειξη Κ. Καραμανλή από Παρίσι), όπου και τάσσεται υπέρ της συμμετοχής εφόσον παρέχονταν επαρκείς εγγυήσεις για το αδιάβλητο αυτών.
Μεταξύ των προσώπων που συμπεριέλαβε στην κυβέρνησή του ήταν και οι Νικόλαος Μομφεράτος και Λάμπρος Ευταξίας που όπως ο ίδιος αναφέρει στο έργο του Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975) τους επέλεξε ως συνδέσμους με τον "αυτοεξόριστο" Κ. Καραμανλή στο Παρίσι. Ειδικότερα για τον δεύτερο, όπως σημειώνει, έχοντας υπόψη την φιλία των δύο ανδρών θα μπορούσε να επισκέπτονταν τον Καραμανλή χωρίς να κινούσε καμία υποψία. Η αρχή της πρωθυπουργίας του συνέπεσε με το ξέσπασμα του πολέμου του Γιομ Κιπούρ. Προσπάθησε να λάβει μέτρα φιλελευθεροποίησης. Σημαντικότερα εξ αυτών ήταν η κατάργηση του στρατιωτικού νόμου, η χορήγηση αμνηστίας σε πολιτικούς κρατούμενους, η κατάργηση της λογοκρισίας, η κατάργηση του διατάγματος 1347, που προέβλεπε την διακοπή αναβολής και άμεσης στράτευσης φοιτητών - σπουδαστών που απείχαν των μαθημάτων τους για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις και βεβαίως η εξαγγελία των εκλογών. Όμως λόγω των ραγδαίων κοινωνικών εντάσεων που ακολούθησαν, δεν κατάφερε να διεκπεραιώσει την αποστολή του."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου