Στα τέλη του Αυγούστου του 2001, ένα ινδονησιακό οχηματαγωγό πλοίο με το όνομα Τάμπα μετέφερε 400 περίπου Αφγανούς πρόσφυγες και βούλιαξε στα ανοικτά της Αυστραλίας. Ένα Νορβηγικό εμπορικό πλοίο περισυνέλεξε τους πρόσφυγες αλλά η αυστραλιανή κυβέρνηση αρνήθηκε να δεχθεί τους πρόσφυγες και θέλησε να τους στείλει στο κρατίδιο Νάουρου. Η κυβέρνηση της Αυστραλίας επιδίωξε στην πραγματικότητα, να δώσει ένα μάθημα στα εκατομμύρια παράνομους μετανάστες που περίμεναν στην Ινδονησία.
Αυτό που ισχυρίστηκαν οι Αυστραλοί τότε, όταν κάποιοι επικαλέσθηκαν τη συνθήκη της Γενεύης, ήταν ότι η συνθήκη δεν δημιουργεί καμία υποχρέωση υποδοχής, η οποία μάλιστα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο άρνησης για λόγους δημοσίας τάξης.[i]
Εμείς δεν ξέραμε να πούμε κάτι παρόμοιο;
Δυστυχώς όμως άλλο Αυστραλία και άλλο Ελλάδα. Αυτό που σε κάθε χώρα φαντάζει αυτονόητο, η είσοδος δηλαδή συγκεκριμένου αριθμού μεταναστών νόμιμα και οργανωμένα, στην Ελλάδα φαντάζει περιττό. Η είδηση για την καλή συμπεριφορά της χώρας μας και τα «ανοικτά σύνορα» έχει κάνει ήδη τον γύρο του τρίτου κόσμου, καθώς οι εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών που ζουν εδώ, έστειλαν το μήνυμα στις πατρίδες τους καλώντας νέες στρατιές και καραβάνια εξαθλιωμένων συμπατριωτών τους.
Βασικό χαρακτηριστικό του έθνους-κράτους συνιστά ο έλεγχος επί του εθνικού εδάφους (εθνική κυριαρχία), που παραβιάζεται στην πράξη από την ανικανότητα ελέγχου της παράνομης εισαγωγής ανθρώπων. Ουσιαστικά, η εκτεταμένη παράνομη μετανάστευση αποδυναμώνει την εθνική κυριαρχία είτε αυτό ενθαρύνεται και γίνεται σκόπιμα, είτε είναι αποτέλεσμα ανικανότητας. Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν σοβαρές ευθύνες.
Τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και τα σύνορα των χωρών του Βαλκανικού προσφυγικού διαδρόμου είναι κλειστά. Είναι κλειστά τα κράτη αυτά γιατί προσπαθούν να προστατεύσουν την εθνική τους κυριαρχία. Όσο και αν είναι άδικο για τη Ελλάδα και ενάντια στην Ευρωπαϊκή γραμμή της Μέρκελ για "ανοικτά σύνορα για πρόσφυγες", τα κράτη προστατεύουν την κυριαρχία τους με αποτέλεσμα οι πρόσφυγες και μετανάστες να είναι εγκλωβισμένοι στη χώρα μας. Δεν φταίνε αυτοί οι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι που πρέπει εφόσον μπήκαν στη χώρα μας, να δείξουμε αλληλεγγύη, αλλά η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά την κυβέρνηση.
Διαβάστε περισσότερα:
Αυτό που ισχυρίστηκαν οι Αυστραλοί τότε, όταν κάποιοι επικαλέσθηκαν τη συνθήκη της Γενεύης, ήταν ότι η συνθήκη δεν δημιουργεί καμία υποχρέωση υποδοχής, η οποία μάλιστα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο άρνησης για λόγους δημοσίας τάξης.[i]
Εμείς δεν ξέραμε να πούμε κάτι παρόμοιο;
Δυστυχώς όμως άλλο Αυστραλία και άλλο Ελλάδα. Αυτό που σε κάθε χώρα φαντάζει αυτονόητο, η είσοδος δηλαδή συγκεκριμένου αριθμού μεταναστών νόμιμα και οργανωμένα, στην Ελλάδα φαντάζει περιττό. Η είδηση για την καλή συμπεριφορά της χώρας μας και τα «ανοικτά σύνορα» έχει κάνει ήδη τον γύρο του τρίτου κόσμου, καθώς οι εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών που ζουν εδώ, έστειλαν το μήνυμα στις πατρίδες τους καλώντας νέες στρατιές και καραβάνια εξαθλιωμένων συμπατριωτών τους.
Βασικό χαρακτηριστικό του έθνους-κράτους συνιστά ο έλεγχος επί του εθνικού εδάφους (εθνική κυριαρχία), που παραβιάζεται στην πράξη από την ανικανότητα ελέγχου της παράνομης εισαγωγής ανθρώπων. Ουσιαστικά, η εκτεταμένη παράνομη μετανάστευση αποδυναμώνει την εθνική κυριαρχία είτε αυτό ενθαρύνεται και γίνεται σκόπιμα, είτε είναι αποτέλεσμα ανικανότητας. Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν σοβαρές ευθύνες.
Τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και τα σύνορα των χωρών του Βαλκανικού προσφυγικού διαδρόμου είναι κλειστά. Είναι κλειστά τα κράτη αυτά γιατί προσπαθούν να προστατεύσουν την εθνική τους κυριαρχία. Όσο και αν είναι άδικο για τη Ελλάδα και ενάντια στην Ευρωπαϊκή γραμμή της Μέρκελ για "ανοικτά σύνορα για πρόσφυγες", τα κράτη προστατεύουν την κυριαρχία τους με αποτέλεσμα οι πρόσφυγες και μετανάστες να είναι εγκλωβισμένοι στη χώρα μας. Δεν φταίνε αυτοί οι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι που πρέπει εφόσον μπήκαν στη χώρα μας, να δείξουμε αλληλεγγύη, αλλά η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά την κυβέρνηση.
Διαβάστε περισσότερα:
http://malamamaxaira.blogspot.gr/2016/03/blog-post_10.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου