Η Μάχη του Μπιζανίου (4-6 Μαρτίου, παλ. ημ. 19-21 Φεβρουαρίου 1913), ήταν η σημαντικότερη σύγκρουση κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού στρατού στο μέτωπο της Ηπείρου.
Η τοποθεσία Μπιζάνι νότια των Ιωαννίνων, αποτέλεσε σημαντικό φυσικό οχυρό άμυνας και δεν είναι τυχαίο ότι το επέλεξαν οι Τούρκοι.
Παρόλα αυτά όμως χάρη στον κυκλωτικό ελιγμό που τελικά πραγμτοποίησαν οι Έλληνες, τους ανάγκασαν σε άμεση παράδοση. Η νίκη στο Μπιζάνι άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου. Στην περιοχή δόθηκε επίσης μάχη στις 14 Οκτωβρίου 1944 μεταξύ Γερμανών και ΕΔΕΣ.
Φωτογραφία: Mάχη των Γιαννιτσών
Η στρατηγική της… νίκης
Ο Τούρκος Αρχιστράτηγος των Τούρκων ήταν ο Εσσάτ Πασάς και είχε στην διάθεσή του 4 μεραρχίες.
Από την άλλη ο ελληνικός στρατός Ηπείρου με επικεφαλής τον διάδοχο Κωνσταντίνο, αποτελούνταν από 4 μεραρχίες, 1 ταξιαρχία και ένα σύνταγμα πεζικού. Το σχέδιο της επίθεσης είχε ως εξής:
Οι στρατιώτες έπρεπε να προβούν σε υπερκέραση (κύκλωση) από δυτικά της οχυρωμένης τοποθεσίας και την άμεση κατάληψη των Ιωαννίνων. Ταυτόχρονα, θα γίνονταν επιθέσεις στον κεντρικό και τον ανατολικό τομέα του μετώπου, με σκοπό την παραπλάνηση του εχθρού και την καθήλωση των τουρκικών δυνάμεων .
Από την άλλη ο ελληνικός στρατός Ηπείρου με επικεφαλής τον διάδοχο Κωνσταντίνο, αποτελούνταν από 4 μεραρχίες, 1 ταξιαρχία και ένα σύνταγμα πεζικού. Το σχέδιο της επίθεσης είχε ως εξής:
Οι στρατιώτες έπρεπε να προβούν σε υπερκέραση (κύκλωση) από δυτικά της οχυρωμένης τοποθεσίας και την άμεση κατάληψη των Ιωαννίνων. Ταυτόχρονα, θα γίνονταν επιθέσεις στον κεντρικό και τον ανατολικό τομέα του μετώπου, με σκοπό την παραπλάνηση του εχθρού και την καθήλωση των τουρκικών δυνάμεων .
Διαβάστε περισσότερα:
http://giparakis.gr/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-19-21-%CF%86%CE%B5/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου