Εκατόν τριάντα χιλιάδες ευρώ είναι η επιχορήγηση στην ταινία της κόρης του αντιπροέδρου Δραγασάκη. Το πρόβλημα είναι στο επώνυμο του «δωρολήπτη». Το ίδιο θα ισχύει αύριο και με το επώνυμο Μητσοτάκη, όπως και με τα επώνυμα των πρωτοκλασάτων υπουργών του! Τα παιδιά και οι συγγενείς των πολιτικών είναι «όμηροι» της πολιτικής και ορθώς συμβαίνει έτσι.
Προφανώς και μπορεί κάποιος να αγωνισθεί σκληρά στον στίβο την ιδιωτικής οικονομίας. Αν νομίζει ότι είναι καλός σκηνοθέτης, για παράδειγμα, δεν έχει παρά να προσπαθήσει να πείσει ιδιώτες χορηγούς ή χρηματοδότες για την αρτιότητα του εγχειρήματος του. Γιατί θα πρέπει το ταλέντο του να διερευνηθεί με τα δικά μας λεφτά; Κόβουμε συντάξεις για να χρηματοδοτούμε τις καλλιτεχνικές ανησυχίες της θυγατέρας Δραγασάκη;
Μοιάζει να είναι σκληρό, αλλά είναι έτσι όπως το γράφουμε: Δεν μπορεί οι συγγενείς των πολιτικών να έχουν σχέση με τα χρήματα του κράτους. Κι αυτό οι πολιτικοί το γνωρίζουν. Δεν μπορεί να μην το γνωρίζουν. Και μην μας πει κανείς ότι η θυγατέρα ή ο υιός ενός πολιτικού κινούνται δίχως να το γνωρίζει ο πατέρας – προστάτης τους.
Κι επειδή στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για ένα θέμα … καλλιτεχνικής φύσης, θα λέγαμε και το εξής: Ας παρουσίαζε η θυγατέρα πρώτα απ’ όλα δείγματα γραφής που θα αποτελούσαν από μόνα τους αδιαμφισβήτητη εγγύηση για την διαφορετικότητά της σε σχέση με τα χιλιάδες άλλα ελληνόπουλα που έχουν ανάλογα όνειρα και επιδιώξεις. Και τότε θα ήμασταν οι πρώτοι που θα υπερασπιζόμασταν το δικαίωμά της στην κρατική χρηματοδότηση. Πήγε, δηλαδή, σε κάποιο διεθνές φεστιβάλ και κέρδισε κάποιο βραβείο; Όχι τις «εντυπώσεις», αλλά την διάκριση. Προφανώς και δεν είναι η πρώτη της ταινία. Αλλά αυτό από μόνο του δεν αποτελεί στοιχείο δικαίωσης.
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.liberal.gr/arthro/122006/apopsi/th-mauridis/yparchei-thema-suntrofe-antiproedre-min-aporeite-ustera-me-tis-dimoskopiseis.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου