Το βίντεο με τον πρωθυπουργό μας Αλέξη Τσίπρα να προσπαθεί να μιλήσει αγγλικά σε ένα Πανεπιστήμιο της Ρώμης κυκλοφορεί παντού. Για μια ακόμα φορά προκαλεί γέλιο η προσπάθεια του να μιλήσει μια γλώσσα που δεν κατέχει τόσο καλά, αλλά και μια τεράστια απορία για το γιατί το κάνει, ενώ θα μπορούσε π.χ να χρησιμοποιήσει ένα καλό μεταφραστή και να μιλήσει στα ελληνικά. Επειδή δεν πιστεύω πως ο πρωθυπουργός μας είναι ένας κουτός, που του αρέσει να εξευτελίζεται και να δίνει λαβές για σχόλια, που έχουν να κάνουν με μια ανεπάρκεια, που λογικά γνωρίζει, έχω προβληματιστεί για την παράξενη αυτή επιμονή του.
Δεν αξιολογεί τη δυσκολία
Πρώτα από όλα, σημειώνω ότι όλες οι περιπέτειες του Τσίπρα με τα αγγλικά δεν είναι ίδιες. Σε κάποιες περιπτώσεις ήθελε να μιλήσει χωρίς μεταφραστή προσπαθώντας να εντυπωσιάσει – με τον πρόεδρο Ομπάμα π.χ ήθελε να δημιουργήσει μια οικειότητα που κατά τη γνώμη του ένας μεταφραστής δύσκολα θα επέτρεπε. Σε άλλες περιπτώσεις δεν αξιολόγησε καλά τη δυσκολία. Όταν τον κάλεσαν στην εκπομπή του Κλίντον π.χ νόμιζε πως αυτή είναι ένα βαρετό πολιτικό talk show, όπου θα μπορούσε να βγάλει ένα μικρό λογίδριο, να κάνει λίγο εφέ συνθηματολογώντας και να μην ξαναμιλήσει σε όλη τη διάρκειά της. Προετοιμάστηκε για αυτό, αλλά δεν είχε υπολογίσει την πιθανότητα των ερωτήσεων με αποτέλεσμα, όταν αυτές άρχισαν, να χαχανίζει αμήχανος. Στη Ρώμη του συμβαίνει κάτι άλλο: ο λογογράφος του υπερτίμησε την πρόοδό του στα αγγλικά και του έγραψε ένα κείμενο με πολλές δύσκολες λέξεις. Αν δείτε το βίντεο φανερά κομπιάζει σε συγκεκριμένα σημεία, σαν να μην περιμένει ότι το κείμενο θα ναι τόσο δύσκολο. Νομίζω δεν είχε και χρόνο να προετοιμαστεί περισσότερο. Σε όλες αυτές τις περιπέτειες υπάρχει κάτι κοινό: θα μπορούσε να αποφύγει τα σχόλια, αν απλά χρησιμοποιούσε μεταφραστή.
Στα σαράντα δεν είναι εύκολο
Δεν αξιολογεί τη δυσκολία
Πρώτα από όλα, σημειώνω ότι όλες οι περιπέτειες του Τσίπρα με τα αγγλικά δεν είναι ίδιες. Σε κάποιες περιπτώσεις ήθελε να μιλήσει χωρίς μεταφραστή προσπαθώντας να εντυπωσιάσει – με τον πρόεδρο Ομπάμα π.χ ήθελε να δημιουργήσει μια οικειότητα που κατά τη γνώμη του ένας μεταφραστής δύσκολα θα επέτρεπε. Σε άλλες περιπτώσεις δεν αξιολόγησε καλά τη δυσκολία. Όταν τον κάλεσαν στην εκπομπή του Κλίντον π.χ νόμιζε πως αυτή είναι ένα βαρετό πολιτικό talk show, όπου θα μπορούσε να βγάλει ένα μικρό λογίδριο, να κάνει λίγο εφέ συνθηματολογώντας και να μην ξαναμιλήσει σε όλη τη διάρκειά της. Προετοιμάστηκε για αυτό, αλλά δεν είχε υπολογίσει την πιθανότητα των ερωτήσεων με αποτέλεσμα, όταν αυτές άρχισαν, να χαχανίζει αμήχανος. Στη Ρώμη του συμβαίνει κάτι άλλο: ο λογογράφος του υπερτίμησε την πρόοδό του στα αγγλικά και του έγραψε ένα κείμενο με πολλές δύσκολες λέξεις. Αν δείτε το βίντεο φανερά κομπιάζει σε συγκεκριμένα σημεία, σαν να μην περιμένει ότι το κείμενο θα ναι τόσο δύσκολο. Νομίζω δεν είχε και χρόνο να προετοιμαστεί περισσότερο. Σε όλες αυτές τις περιπέτειες υπάρχει κάτι κοινό: θα μπορούσε να αποφύγει τα σχόλια, αν απλά χρησιμοποιούσε μεταφραστή.
Στα σαράντα δεν είναι εύκολο
Διαβάστε περισσότερα:
http://karpetshow.gr/blog/ta-agglika-toy-tsipra#.WNoZ1xJ-Z1k.facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου