"Την πρώτην ημέραν της εκρήξεως του εμφυλίου πολέμου ευρισκόμην εις το Αρχηγείον του ΖΕΡΒΑ. Ήμουν παρών εις την συγκέντρωσιν των Αξ/κών του. Ήτο εξαιρετικά θλιμένος σχεδόν έκλαιγεν όταν ανήγγειλεν εις τους Αξ/κούς του ότι ήτο αναγκασμένος ν' αμυνθή και να χύση αίμα ελληνικόν. Τους είπεν ότι δεν πρέπει αυτοί να ρίξουν τον πρώτον πυροβολισμόν. Επίσης εζήτησεν εξ αυτών όπως μεταχειρίζονται τους αιχμαλώτους των ως Έλληνας και ουχί ως εχθρούς. Ήμουν παρών όταν του έφεραν τους πρώτους αιχμαλώτους.
Μετά τον αφοπλισμόν των, μετέβη ο ίδιος και τους ωμίλησε με λόγους πραγματικώς πατριωτικούς και πατρικούς, τους άφησε δέ κατόπιν ελευθέρους να μεταβούν εις τας οικίας των, αφού προηγουμένως απέσπασεν τον λόγον της τιμής των, ότι δεν θα ελάμβανον πλέον μέρος εις τον εμφύλιον πόλεμον και δεν θ' απεμακρύνοντο των ορίων του χωρίου των"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου