Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ
Το τμήμα τούτο, του ανά χείρας έργου μας, αποτελεί ενότητα μετά του προηγουμένου ως συνεχίζον την έξιστόρησιν της ηρωικής και πολυαίμακτου δράσεως της Χωροφυλακής κατά τον Δεκέμβριον του 1944 προς σωτηρίαν της πρωτευούσης. Έθεωρήσαμεν δε αναγκαίο όπως διαθέσωμεν ειδικόν τμήμα διά την έξιστόρησιν του αγώνος του Συντάγματος Μακρυγιάννη, διότι πρόκειται περί αληθούς εποποιίας ή όποια θα λαμπρύνη την Νεοελληνικήν ‘Ιστορίαν, είδικώτερον δε την ‘Ιστορίαν του Σώματος της Χωροφυλακής, εις την όποιαν άνέγραψε σελίδας εκ των πλέον ένδοξων και ηρωικών. Συγχρόνως, ή μάχη του Συντάγματος Μακρυγιάννη, Ελαβεν όλως ίδιάζουσαν σημασίαν εις την ιστορίαν εκ του γεγονότος ότι, χάρις εις την ηρωικήν αυτήν άντίστασιν, έσώθη το Ελεύθερον τμήμα της πρωτευούσης του Ελληνικού Κράτους και επομένως αυτό τούτο το Ελληνικόν Κράτος από την κυριαρχίαν του κομμουνισμού.
Το Σύνταγμα Χωροφυλακής το όποιον από πολλού έστεγάζετο εις το κτιριακόν συγκρότημα του άλλοτε Στρατιωτικού Νοσοκομείου Μακρυγιάννη, και ως εκ τούτου γνωστόν ήδη από της πολεμικής περιόδου ως Σύνταγμα Μακρυγιάννη , περιελάβανε εις τούς κόλπους του πολλά των γενναιότερων και ικανοτέρων εις αξιωματικούς και όπλίτας στελεχών του Σώματος, τα όποια είχον ήδη, κατά την διάρκειαν της κατοχής, ριφθή εις σκληρούς άγώνας κατά του κατακτητοϋ και κατά του Εαμοελασιτισμοϋ. Κατά τούς τελευταίους μήνας, πρό του Δεκεμβριανού κινήματος, αί δυνάμεις του είχον αύξηθή σημαντικώς, λόγω της συρροής εις την πρωτεύουσαν και έντάξεως εις τοΰτο πολλών Επαρχιακών φρουρών, αί όποΐαι, κατόπιν μυρίων ταλαιπωριών και κινδύνων, διέφευγον εκ των καταλαμβανομένων υπό των ελασιτών περιφερειών.
Κατά τάς πρώτας ήμέρας του Δεκεμβρίου 1944, το Σύνταγμα Χωροφυλακής διέθετεν ύπέρ τούς χιλίους εκατόν άνδρας. Σημαντικόν όμως μέρος της δυνάμεως ταύτης (περί τούς 700 ανδρας) δεν εύρίσκετο εις το κτίριον Μακρυγιάννη, διότι είχε διασκορπισθή εις φρουράς υπουργείων, ταμείων, νοσοκομείων, φυλακών, σταθμών αυτοκινήτων, ξενοδοχείων στρατωνισμού Αγγλων, αποθηκών ύλικοϋ κλπ. Οταν έξερράγη το Δεκεμβριανόν κίνημα, αί φρουραί κτιρίων ευρισκομένων εις τα κεντρικά σημεία της πόλεως, εις τα όποια δεν έγένοντο έλασιτικαι επιθέσεις, παρέμειναν μέχρι τέλους εις τάς θέσεις των. Αί εις άπομεμακρυσμένα σημεία, ολιγάριθμοι και άπομεμονωμέναι, έλαβον την εντολήν να συμπτυχθοΰν έγκαίρως προς το κέντρον. ’Αλλά πολλαί, τοποθετημένοι εις επίκαιρα και νευραλγικά σημεία άμύνης, άντεστάθησαν γενναίως και μετά πολλών θυσιών εις τάς επιθέσεις των κομμουνιστών, ως αί φρουραϊ των φυλακών Άβέρωφ, Βουλιαγμένης, Συγγροΰ, Χατζηκώστα, Ραδιοφωνικού Σταθμού, Μοίρας Αυτοκινήτων, ’Εφορείας ‘Υλικού κλπ., των όποιων οι αγώνες μας άπησχόλησαν εις το προηγούμενον.
Ως έγράψαμεν ήδη, τα δύο κύρια όχυρά άμύνης του ελευθέρου κέντρου της πρωτευούσης ήσαν από της πλευράς της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας ή Σχολή Χωροφυλακής και από εκ είνης της λεωφόρου Συγγροΰ το Σύνταγμα Μακρυγιάννη. Άλλ’ έν φ πλησίον της Σχολής Χωροφυλακής ύπήρχον έστρατωνισμένα τμήματα της Ταξιαρχίας Ρίμινι και του ’Αγγλικού Στρατού μετά τεθωρακισμένων και πυροβολικού, το Σύνταγμα Μακρυγιάννη έφρασσε την κυρίαν είσοδον προς το κέντρον των ’Αθηνών σχεδόν μόνον και άπομεμονωμένον. ‘Η στρατηγική σημασία τούτου ήτο ασυναγώνιστος, όχι μόνον διά την άμυναν του κέντρου, άλλα και διά τάς έν γένει κινήσεις των έλασιτικών στρατευμάτων της νοτιοδυτικής πλευράς. Διά των πυρών του ήδύνατο να καλύπτη τον τομέα από του Μνημείου Φιλοπάππου μέχρι και πέραν-ποΰ λόφου του Άρδηττού. Εις την πλευράν αυτήν εόρίσκοντο αί ισχυρότεροι και καλύτερον ώργανώμέναι έλασιτικαί δυνάμεις, εκ τεινόμεναι άνέτως εις την περιελθοΰσαν εις χεϊράς των πεδιάδα μέχρις ‘Υμηττού και Παλαιού και Νέου Φαλήρου. Το Σύνταγμα Μακρυγιάννη ήτο το μόνον σοβαρόν έμπόδιον διά τα ελασιτικά στίφη, διά να έξορμήσουν διά των Στύλων του ’Ολυμπίου Διός και των Κήπων του Ζαππείου προς την μόλις εκατοντάδας τινάς μέτρων άπέχουσαν πλατείαν του Συντάγματος, της όποιας ή κατάληψις θα έσήμαινε κατάλυσιν των κυβερνητικών έξουσιών και τέλος της εθνικής κυριαρχίας. ’Άλλως τε, την προς το κέντρον έξόρμησιν άνέμενον έναγωνίως αί έαμικαΐ όρδαΐ του Νέου Κόσμου, της Γαργαρέτας και της Πλάκας, αί όποΐαι θα παρέδιδον το παν εις την λεηλασίαν και την καταστροφήν.
Διαβάστε περισσότερα:
https://stratistoria.wordpress.com/2020/12/05/19441206_syntagma-horofylakis-makrygianni_dekembriana/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου