....Κυρίες και κύριοι, σε τούτο το ιερό μοναστήρι, σε τούτο τον ευλογημένο τόπο γονάτισαν και
προσκύνησαν βασιλείς και μεγιστάνες, πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτάδες, ξένοι ηγέτες, γιατί κανείς τους δεν αμφισβήτησε τι έγινε στην Αγία Λαύρα στον Αγώνα για τη λευτεριά.
προσκύνησαν βασιλείς και μεγιστάνες, πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτάδες, ξένοι ηγέτες, γιατί κανείς τους δεν αμφισβήτησε τι έγινε στην Αγία Λαύρα στον Αγώνα για τη λευτεριά.
 |
| ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ - ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ |
Εκείνα τα χρόνια τέτοια μέρα υπήρχε εκπροσώπηση του ελληνικού κράτους στον ύψιστο βαθμό, υπήρχε εκπροσώπηση των Ενόπλων Δυνάμεων στον υπέρτατο βαθμό, γυάλιζαν τ’ αστέρια και οι κλάρες των στρατηγών,
σήμερα, απλώς, ας πάει κάποιος εκεί στην ΄Αγια Λαύρα, έτσι να καλυφθεί η υποχρέωση του ελληνικού κράτους, προς το Μοναστήρι σύμβολο του Αγώνα για τη λευτεριά, δυστυχώς, έτσι μετριέται σήμερα η Ιστορία.
Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και να μάθουν οι διαστρεβλωτές της Ιστορίας, ότι ποτέ δεν σχυριστήκαμε, υπερασπιζόμενοι την Ιστορία, ότι την 25η Μαρτίου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν στην Αγία Λαύρα, αλλά η ημέρα αυτή καθιερώθηκε από την Πολιτεία να γιορτάζεται πανελληνίως, ανήμερα της Παναγίας, σαν ιστορική μνήμη πολύ αργότερα. Και εδώ είναι το λάθος και η σύγχυση των διαφόρων μελετητών που πρόσφατα αναρωτήθηκαν πώς είναι δυνατόν να έχει απελευθερωθεί 23 Μαρτίου η Καλαμάτα και 25 Μαρτίου στην Πάτρα να κηρύσσει την έναρξη της Επανάστασης ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτό τα λέει όλα.
Θα με συγχωρήσετε όμως να σας αναφέρω μια αφήγηση αγωνίστριας του 21 συμπατριώτισσάς μας, της οποίας τα λεγόμενα κακώς δεν επικαλούμεθα, εμείς οι Καλαβρυτινοί, στις κατά καιρούς αμφισβητήσεις από μια ομάδα διαφόρων πολιτικών επιστημόνων και όχι ιστορικών, είναι άλλο πολιτικός επιστήμων και άλλο ιστορικός, υπάρχει μεγάλη διαφορά. Την ιστορία την γράφουν μόνο Ιστορικοί.
Έλεγε η αγωνίστρια σε εκείνη την συνέντευξή της στην γαλλική εφημερίδα αρχές του περασμένου αιώνα ευρισκόμενη σε μεγάλη ηλικία έχουσα σώας τας φρένας τα εξής: «πήγαμε στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας την παραμονή της γιορτής του μαζί με τ’ αδέλφια μου και άλλους αγωνιστές (εννοεί την γιορτή του Αγίου Αλεξίου και η παραμονή ήταν 16 Μαρτίου)». Συνεχίζοντας λέει «εκεί στο μοναστήρι ήταν κι ο δεσπότης (Παλαιών Πατρών Γερμανός), λειτρουηθήκαμε, μάς μίλησε ο δεσπότης, μάς κοινώνησε, μάς όρκισε και ξεκινήσαμε να ελευθερώσουμε τα Καλάβρυτα από τον Αρναούτογλου. Μετά από σφοδρές μάχες συνελήφθη ο Αρναούτογλου και στήθηκε χορός στην πλατεία των Καλαβρύτων για τη νίκη, εγώ δεν πήγα στον χορό, γιατί ήταν λερωμένο το φουστάνι μου», ήταν η 21 Μαρτίου 1821 η ημέρα εκείνη της λευτεριάς της πόλης. Της πρώτης πόλης που ελευθερώθηκε.
Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και να μάθουν οι διαστρεβλωτές της Ιστορίας, ότι ποτέ δεν σχυριστήκαμε, υπερασπιζόμενοι την Ιστορία, ότι την 25η Μαρτίου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν στην Αγία Λαύρα, αλλά η ημέρα αυτή καθιερώθηκε από την Πολιτεία να γιορτάζεται πανελληνίως, ανήμερα της Παναγίας, σαν ιστορική μνήμη πολύ αργότερα. Και εδώ είναι το λάθος και η σύγχυση των διαφόρων μελετητών που πρόσφατα αναρωτήθηκαν πώς είναι δυνατόν να έχει απελευθερωθεί 23 Μαρτίου η Καλαμάτα και 25 Μαρτίου στην Πάτρα να κηρύσσει την έναρξη της Επανάστασης ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτό τα λέει όλα.
Θα με συγχωρήσετε όμως να σας αναφέρω μια αφήγηση αγωνίστριας του 21 συμπατριώτισσάς μας, της οποίας τα λεγόμενα κακώς δεν επικαλούμεθα, εμείς οι Καλαβρυτινοί, στις κατά καιρούς αμφισβητήσεις από μια ομάδα διαφόρων πολιτικών επιστημόνων και όχι ιστορικών, είναι άλλο πολιτικός επιστήμων και άλλο ιστορικός, υπάρχει μεγάλη διαφορά. Την ιστορία την γράφουν μόνο Ιστορικοί.
Έλεγε η αγωνίστρια σε εκείνη την συνέντευξή της στην γαλλική εφημερίδα αρχές του περασμένου αιώνα ευρισκόμενη σε μεγάλη ηλικία έχουσα σώας τας φρένας τα εξής: «πήγαμε στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας την παραμονή της γιορτής του μαζί με τ’ αδέλφια μου και άλλους αγωνιστές (εννοεί την γιορτή του Αγίου Αλεξίου και η παραμονή ήταν 16 Μαρτίου)». Συνεχίζοντας λέει «εκεί στο μοναστήρι ήταν κι ο δεσπότης (Παλαιών Πατρών Γερμανός), λειτρουηθήκαμε, μάς μίλησε ο δεσπότης, μάς κοινώνησε, μάς όρκισε και ξεκινήσαμε να ελευθερώσουμε τα Καλάβρυτα από τον Αρναούτογλου. Μετά από σφοδρές μάχες συνελήφθη ο Αρναούτογλου και στήθηκε χορός στην πλατεία των Καλαβρύτων για τη νίκη, εγώ δεν πήγα στον χορό, γιατί ήταν λερωμένο το φουστάνι μου», ήταν η 21 Μαρτίου 1821 η ημέρα εκείνη της λευτεριάς της πόλης. Της πρώτης πόλης που ελευθερώθηκε.
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.kalavrytanews.com/2013/03/blog-post_9727.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου