Σήμερα είμαι σε θέση να υποστηρίξω ότι τα γεγονότα του Δεκεμβρίου τού 1944 αποτέλεσαν κομμουνιστική επανάσταση, στρατιωτικά σχεδιασμένη ήδη από το 1943.Κάτω από τις διαρκείς "συστάσεις" του σοβιετικού παράγοντα (και εκείνου κάτω από την πίεση του Winston Churchill -βεβαίως με ανταλλάγματα, αρχικά τη Ρουμανία και αργότερα την Πολωνία), στο όνομα δε μιάς κίβδηλης "εθνικής ενότητας", από τον Αύγουστο του 1944 το ΚΚΕ εγκαταλείπει την πολιτική της αδιαλλαξίας και δέχεται να συμμετάσχει στην ελληνική κυβέρνηση, μάλιστα δε υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, ένα κατ’εξοχήν ανεπιθύμητο γι’αυτό πρόσωπο. Σκοπός του πλέον είναι, να την υπονομεύσει "εκ των έσω". Λίγους μήνες αργότερα όμως, βρίσκεται υποχρεωμένο να προχωρήσει στη διάλυση του ΕΛΑΣ (ουσιαστικά, του "ιδιωτικού του Στρατού")[i] και της Εθνικής Πολιτοφυλακής (ουσιαστικά, της ιδιωτικής του Αστυνομίας), όπως έχει ήδη δεσμευθεί. Τούτο, φυσικά, θα σήμαινε την απώλεια τού de facto ελέγχου που ασκούσε μέχρι τότε στο μείζον τμήμα του ελληνικού χώρου. Αυτός ο δυνάμει κίνδυνος για τις επιδιώξεις του, συνάμα δε και ο φόβος για την ίδια τη ζωή ή την προσωπική ελευθερία των μελών της ηγεσίας του και πολλών στελεχών του -ιδίως λόγω των εγκλημάτων που είχαν διαπράξει στη διάρκεια της Κατοχής- το ωθεί στο εσπευσμένο και άκαιρο εγχείρημα της επανάστασης, με τη λενινιστική-σταλινική έννοια του όρου. Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνδρες του ΕΛΑΣ που πολέμησαν στην Αθήνα ήταν κομμουνιστές, όπως δεν ήταν κομμουνιστές όλα τα μέλη του ΕΑΜ -άνδρες και γυναίκες- που τους συνέδραμαν. Το ζήτημα όμως, χρειάζεται εκτεταμένη ανάλυση...
http://www.istorikathemata.com/2014/12/December-1944-in-Athens.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου