ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1944 ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΟΚΟΡΙΝΘΙΑ. ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΑΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΩΝ, ΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ» ΤΟΥ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ, ΗΤΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ!

Παναγιώτης Τσόχλας (καπετάν Βόλγας), υπαρχηγός ΟΠΛΑ Σολυγεία, από την Κυρά Βρύση.

O Ioannis Bougas 

Ήταν τότε που η Αριστερά έκτιζε το «ηθικό της πλεονέκτημα»!
4 Αυγούστου 1944, σφαγή 6 από Σολομό Κορινθίας.
Στη σφαγή 85 Αραχναιωτών που έγινε στις 29 Ιουλίου-1 Αυγούστου είχε συμμετάσχει και κλιμάκιο σφαγέων της ΟΠΛΑ ἀπό τήν Ἀρχαία Κόρινθο. Στην επιστροφή τους, στις 3 Αυγούστου έσφαξαν 5 νέους και μιά νέα από το χωριό Μαψώ. Το απόγευμα της 4ης Αυγούστου έφθασαν κοντά στο γειτονικό χωριό Σολομό. Εκεί συναντήθηκαν με μιά ομάδα σφαγιάδες που είχαν κατέβει από το χωριό Καλέντζι καθώς και 20 αντάρτες του 6ου συντάγματος Κορινθίας του ΕΛΑΣ, οι οποίοι είχαν φέρει μαζί τους και 25-30 ημιόνους και άλογα.
Οι αντάρτες και τα ζώα έμειναν έξω από το χωριό μέχρι που οι σφαγιάδες της ΟΠΛΑ κύκλωσαν τα σπίτια 2 οικογενειών, τοῦ Σωτήρη Οἰκονόμου (συγγενή 5 θυμάτων στον Μαψώ) καί τοῦ Κωνσταντίνου Καπλάνη. Συνέλαβαν τα δυό ζευγάρια, 1 παιδί των Οικονόμου και μιά νεαρή κοπέλα που εργαζόταν γι αυτούς. Τότε έφθασαν και οι αντάρτες και άρχισαν το πλιάτσικο. Φόρτωσαν τελικά 28 ημιόνους και 7 άλογα από τα 2 σπίτια. Ο Οικονόμου είχε μεγάλο τυροκομείο. Καθώς και οι σφαγείς ασχολήθηκαν με το πλιάτσικο η Αικατερίνη Οικονόμου κατόρθωσε και έδιωξε τον μικρό Παναγιώτη που κρύφτηκε κάτω από τα καυσόξυλα και επέζησε. Παρά το ξύλο που έφαγε επί τόπου, και τις βρισιές που άκουσε -«Ποῦ εἶναι τό παιδί σου μωρή!», «Φέρ᾽ τό παιδί, γ...ῶ τήν Π...γία σου!», δεν τον παρέδωσε, ούτε και ο μικρός παρουσιάστηκε παρά τις κραυγές που έβγαζε η μάνα του από το ξύλο. Οι σφαγείς ανεχώρησαν τελικά από τον Σολομό με 7 κρατούμενους. Πήραν και τον Δημ. Μεζίνη, ημίγυμνο και ξυπόλητο, και την νεαρή κοπέλα Αλεξάνδρα Νικητιάδη, επιλεγμένη για ΔΙΠΛΗ ΘΥΣΙΑ από τα παληκάρια της Αντίστασης! Πριν φύγουν έκαψαν τα σπίτια των Καπλάνη και των Οικονόμου, καθώς και των γονέων της Αικατερίνης Οικονόμου. Η κουστωδία με τα θύματα και το πλιάτσικο, σταμάτησαν πρώτα στη Στιμάγκα προφανώς για επιβεβαίωση από την «ανώτερη αρχή», και συνέχισαν μέχρι το χωριό Καλέντζι. Εκεί, παρουσία των δεμένων με σχοινιά ιδιοκτητών, μοιράστηκαν όλοι το πλιάτσικο. Αυτό το είπε η κοπέλα που εργαζόταν στους Οικονόμου, την οποίαν ελευθέρωσαν, και η οποία ζούσε μέχρι πρόσφατα στο Σοφικό. Τους 6 που απέμειναν, τους έσφαξαν το απόγευμα της ίδιας ημέρας -5 Αυγούστου- σε μια ρεματιά έξω από το Καλέντζι.
Το κεφάλι του Οικονόμου το επέστρεψαν στον Σολομό!
Η Ελένη Καπλάνη ήταν 7 μηνών έγκυος και έσφαξαν και το έμβρυό της. Η Αικατερίνη Οικονόμου ζούσε μέχρι την επομένη και έκλαιγε για τα παιδιά της.
Η νεαρή Αλεξάνδρα εσφάγει τελευταία, μετά τον ευκόλως εννοούμενο «βασανισμό» της από τα «παληκάρια» της Αριστεράς με το ηθικό πλεονέκτημα!
(Περισσότερα για την τραγική αυτή ιστορία, με μαρτυρίες συγγενών από τον Σολομό και αυτοπτών μαρτύρων απο το Καλέντζι, στο βιβλίο μου «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ, «Ελεύθερος Μωριάς 1943-44», Τόμος Β΄, σελ. 363-368).