Ioannis Bougas
Τις δύο πρώτες εβδομάδες του πολέμου ο Ελληνικός Στρατός από την Θεσπρωτία έως την Πίνδο άντεξε τις επιθέσεις των Ιταλών, και ιδιαίτερα τους σφοδρούς κανονιοβολισμούς των πυροβόλων και τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς, και είχε περάσει πλέον στην αντεπίθεση σε ολόκληρο το μέτωπο!
Στο μεταξύ, το Στρατηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων στην Αθήνα, ανέμενε αμφίβιο επίθεση των Ιταλών εναντίον της Κέρκυρας και γι αυτό είχε κρατήσει στην Κέρκυρα το 10 Σύνταγμα πεζικού. Όταν η Ιταλική μεραρχία Mpari που προοριζόταν για την Κέρκυρα αποβιβάστηκε στην Αυλώνα, ο άμεσος κίνδυνος είχε εκλείψει.
Τότε, για να βοηθήσει την προώθηση βόρεια των παράκτιων Ελληνικών δυνάμεων που είχαν απωθήσει τους Ιταλούς από σχεδόν την Πάργα και τους είχαν φθάσει πίσω στα Ελληνο-Αλβανικά σύνορα, το στρατηγείο δημιούργησε ένα μικρό απόσπασμα εθελοντών από το Σύνταγμα Κερκύρας, δυνάμεως περίπου 200 ανδρών, υπό τον Λοχαγό Δημήτριο Λαντζίδη, και το έστειλε απέναντι στην Αλβανία να στήσει ενέδρες για να αποκόψει τις γραμμές μεταφορών και επιμελητείας των Ιταλών που αμύνονταν στα σύνορα της Θεσπρωτίας, και γενικά να δράσει ως ανταρτικό απόσπασμα, αποφεύγοντας να έρθει σε μάχη με τους Ιταλούς.
Για ανεξήγητους λόγους, το απόσπασμα κινήθηκε Νότια, παραλιακά, στο φως της ημέρας, έγινε αντιληπτό από τους Ιταλούς και κυκλώθηκε από χιλιάδες στρατιώτες. Στην επτάωρο μάχη που ακολούθησε έπεσαν, νεκροί ή τραυματίες, περισσότεροι από τους μισούς νέους της Κερκύρας. Οι αιχμάλωτοι, των οποίων ο αριθμός αμφισβητείται, μεταφέρθηκαν στην Ιταλία, από όπου όσοι επέζησαν, επέστρεψαν μετά τη συνθηκολόγηση. Ένας μικρός αριθμός στρατιωτών διέφυγαν τη σύλληψη και ενώθηκαν με τις άλλες Ελληνικές δυνάμεις
Περισσότερα εδώ:
http://phestos.blogspot.com/2016/10/1940.html
http://phestos.blogspot.com/2016/10/1940.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου