Η κυβέρνηση Σπύρου Μαρκεζίνη (8 Οκτωβρίου 1973 – 25 Νοεμβρίου 1973) ήταν πολιτική κυβέρνηση διορισμένη από το δικτατορικό καθεστώς του Γεωργίου Παπαδόπουλου. Ήταν η πέμπτη δικτατορική κυβέρνηση (διαδέχθηκε την Κυβέρνηση Γεωργίου Παπαδόπουλου 1971) και πρώτη με το πολίτευμα της Προεδρικής Δημοκρατίας μετά την έκπτωση της μοναρχίας.
Το φθινόπωρο του 1973, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ξεκινά μια διαδικασία φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος του. Μετά το δημοψήφισμα του 1973, ορκίστηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και διόρισε πολιτική κυβέρνηση υπό τον Σπύρο Μαρκεζίνη. Η μεταβατική κυβέρνηση του Σπύρου Μαρκεζίνη ορκίστηκε την Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 1973. Την ίδια ημέρα παραιτήθηκαν όλοι οι στρατιωτικοί από τις καίριες θέσεις που κατείχαν. Κύριοι πυρήνες της χούντας όπως οι υπουργοί Μακαρέζος και Παττακός είχαν παραιτηθεί 28 Σεπτεμβρίου και 8 Οκτωβρίου αντίστοιχα. Κύρια αποστολή της ήταν να προπαρασκευάσει και να διεξάγει βουλευτικές εκλογές για την 10η Φεβρουαρίου 1974.
Στις 17 Νοεμβρίου 1973 και εξ αιτίας της γενίκευσης και επέκτασης των γεγονότων του Πολυτεχνείου, κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος σε ολόκληρη τη χώρα.
Οκτώ μέρες αργότερα (25 Νοεμβρίου 1973) ο Δ. Ιωαννίδης με την ομάδα του, συνέλαβαν τον Παπαδόπουλο και τον περιόρισαν κατ’ οίκον. Η προεδρία πλέον αναλήφθηκε από τον στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη και η πρωθυπουργία από τον Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο. Τους επόμενους μήνες ο Φαίδωνας Γκιζίκης αντικατέστησε όλους τους Ελλαδίτες αξιωματικούς της κυπριακής εθνικής φρουράς και οργάνωσε το εκκλησιαστικό πραξικόπημα των τριών μητροπολιτών της Κύπρου, ενάντια στο Μακάριο. Ο Μακάριος απαίτησε την αποχώρηση του μεγαλύτερου μέρους των Ελλήνων αξιωματικών από την Κύπρο, και οι σχέσεις μεταξύ Κύπρου και Ελλάδος κλιμακώθηκαν.
Το φθινόπωρο του 1973, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ξεκινά μια διαδικασία φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος του. Μετά το δημοψήφισμα του 1973, ορκίστηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και διόρισε πολιτική κυβέρνηση υπό τον Σπύρο Μαρκεζίνη. Η μεταβατική κυβέρνηση του Σπύρου Μαρκεζίνη ορκίστηκε την Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 1973. Την ίδια ημέρα παραιτήθηκαν όλοι οι στρατιωτικοί από τις καίριες θέσεις που κατείχαν. Κύριοι πυρήνες της χούντας όπως οι υπουργοί Μακαρέζος και Παττακός είχαν παραιτηθεί 28 Σεπτεμβρίου και 8 Οκτωβρίου αντίστοιχα. Κύρια αποστολή της ήταν να προπαρασκευάσει και να διεξάγει βουλευτικές εκλογές για την 10η Φεβρουαρίου 1974.
Στις 17 Νοεμβρίου 1973 και εξ αιτίας της γενίκευσης και επέκτασης των γεγονότων του Πολυτεχνείου, κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος σε ολόκληρη τη χώρα.
Οκτώ μέρες αργότερα (25 Νοεμβρίου 1973) ο Δ. Ιωαννίδης με την ομάδα του, συνέλαβαν τον Παπαδόπουλο και τον περιόρισαν κατ’ οίκον. Η προεδρία πλέον αναλήφθηκε από τον στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη και η πρωθυπουργία από τον Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο. Τους επόμενους μήνες ο Φαίδωνας Γκιζίκης αντικατέστησε όλους τους Ελλαδίτες αξιωματικούς της κυπριακής εθνικής φρουράς και οργάνωσε το εκκλησιαστικό πραξικόπημα των τριών μητροπολιτών της Κύπρου, ενάντια στο Μακάριο. Ο Μακάριος απαίτησε την αποχώρηση του μεγαλύτερου μέρους των Ελλήνων αξιωματικών από την Κύπρο, και οι σχέσεις μεταξύ Κύπρου και Ελλάδος κλιμακώθηκαν.
Διαβάστε περισσότερα:
https://www.paraskhnio.gr/i-anatropi-toy-georgioy-papadopoyloy/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου