Επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την Ελλάδα θα σημαίνει, ότι:
1. Το κράτος των Σκοπίων, μετά την απόκτηση του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία» θα έχει όλο το δικαίωμα να διεκδικήσει και τη «Νότια Μακεδονία». Η τελευταία μπορεί να μην υπάρχει, αλλά σαφώς υπονοείται από την ύπαρξη της πρώτης. Σίγουρα τα Σκόπια δεν θα το κάνουν άμεσα, αλλά μπορούν να το κάνουν στο μέλλον γενόμενοι χρήσιμο όχημα κάποιας άλλης ισχυρότερης δύναμης. Είναι πολλοί που επιβουλεύονται τη Θεσσαλονίκη και το Αιγαίο.
2. Η Ελλάδα συμφωνεί με τους ακραίους κατοίκους των Σκοπίων ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες αλλά ξεχωριστό Μακεδονικό έθνος! Η αναγνώριση Μακεδονικής εθνότητας από την Ελλάδα γίνεται με την αποδοχή της χρήσης της λέξεως “nationality” στο Αγγλικό κείμενο της Συμφωνίας για τον προσδιορισμό των κατοίκων των Σκοπίων. Η λέξη αυτή δεν δηλώνει «ιθαγένεια», όπως υποστηρίζει η Ελληνική κυβέρνηση. Την «ιθαγένεια», το δικαίωμα ενός κατοίκου μιάς χώρας να φέρει το διαβατήριό της, την αποδίδει η Αγγλική λέξη “citizenship”. Η λέξη “ethnicity”, την οποίαν αναφέρει η κυβέρνηση ως τη μόνη που δηλώνει εθνότητα, είναι πράγματι συνώνυμο του “nationality”, αλλά δεν χρησιμοποιείται ποτέ σε επίσημα Αγγλικά κείμενα. Η λέξη “nationality” χρησιμοποιείται πάντα για την εθνικότητα κάποιου.
3. Η Ελλάδα, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει Μακεδονικό έθνος που ομιλεί Μακεδονική γλώσσα, εμμέσως πλήν σαφώς δέχεται ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες όχι μόνο δεν ήταν Έλληνες αλλά δεν ομιλούσαν και Ελληνικά!
4. Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας, ουσιαστικά οι Έλληνες Μακεδόνες μετατρέπονται σε «αποδήμους», σε «Διασπορά» των Σκοπίων, είτε ζούν στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Αυτό θα γίνει αυτόματα από τη στιγμή που θα αναγνωρισθεί κράτος Μακεδόνων. Για το παγκόσμιο κοινό δεν νοείται να υπάρχουν δύο ειδών Μακεδόνες!
Αυτά δυστυχώς θα είναι τα συμπεράσματα όλων εκτός Ελλάδος , και δεν θα τα αλλάξουν οποιεσδήποτε επεξηγηματικές σημειώσεις και αν προστεθούν στο κείμενο της Συμφωνίας. Υπενθυμίζω το μεγαλύτερο επιχείρημα των υποστηρικτών της Συμφωνίας, ότι παρά το «πρώην» στο όνομα πΓΔΜ, όλοι Μακεδονία έλεγαν τα Σκόπια και Μακεδόνες τους κατοίκους τους, αφού στο προσωρινό όνομα υπήρχε η λέξη Μακεδονία.
Η εθελουσία παράδοση των ιστορικών δικαιωμάτων μας στο όνομα Μακεδονία, και σε ότι αυτό περικλείει, δεν έχει προηγούμενο στην Ελληνική Ιστορία. Επειδή δε η παράδοση του ονόματος συνοδεύεται και με την αποδοχή μας των τερατογεννημένων «Μακεδονικής γλώσσας» και «Μακεδονικής εθνότητας», τα αρνητικά επακόλουθα στην Ελλάδα και το Ελληνικό έθνος προβλέπονται καταστρεπτικά.
Η εθελουσία εκχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία τον Σεπτέμβριο του 1922, δικαιολογήθηκε από την τότε κυβέρνηση ότι έγινε ως επακόλουθο της αδυναμίας μας από την ήττα τους στρατού μας στη Μικρά Ασία, την πίεση της Γαλλίας και την έλλειψη αρκετής στήριξης από τη Μεγάλη Βρετανία.
Η πρώτη εγκατάλειψη της Βορείου Ηπείρου το 1914 έγινε λόγω εκβιασμού από τους συμμάχους, ενώ η δεύτερη το 1922 μας επιβλήθηκε από Ιταλικά και Γαλλικά στρατεύματα.
Το 2019 γιατί παραδίδουμε εθελουσίως τη Μακεδονία?
Ελπίζω το εθνικό αυτό έγκλημα να αποφευχθεί, έστω και την τελευταία στιγμή γιατί η Ιστορία είναι αμείλικτη!
(*) Ο Ιωάννης Κ. Μπουγάς είναι Στατιστικός και Συγγραφέας (ζεί στον Καναδά)
1. Το κράτος των Σκοπίων, μετά την απόκτηση του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία» θα έχει όλο το δικαίωμα να διεκδικήσει και τη «Νότια Μακεδονία». Η τελευταία μπορεί να μην υπάρχει, αλλά σαφώς υπονοείται από την ύπαρξη της πρώτης. Σίγουρα τα Σκόπια δεν θα το κάνουν άμεσα, αλλά μπορούν να το κάνουν στο μέλλον γενόμενοι χρήσιμο όχημα κάποιας άλλης ισχυρότερης δύναμης. Είναι πολλοί που επιβουλεύονται τη Θεσσαλονίκη και το Αιγαίο.
2. Η Ελλάδα συμφωνεί με τους ακραίους κατοίκους των Σκοπίων ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες αλλά ξεχωριστό Μακεδονικό έθνος! Η αναγνώριση Μακεδονικής εθνότητας από την Ελλάδα γίνεται με την αποδοχή της χρήσης της λέξεως “nationality” στο Αγγλικό κείμενο της Συμφωνίας για τον προσδιορισμό των κατοίκων των Σκοπίων. Η λέξη αυτή δεν δηλώνει «ιθαγένεια», όπως υποστηρίζει η Ελληνική κυβέρνηση. Την «ιθαγένεια», το δικαίωμα ενός κατοίκου μιάς χώρας να φέρει το διαβατήριό της, την αποδίδει η Αγγλική λέξη “citizenship”. Η λέξη “ethnicity”, την οποίαν αναφέρει η κυβέρνηση ως τη μόνη που δηλώνει εθνότητα, είναι πράγματι συνώνυμο του “nationality”, αλλά δεν χρησιμοποιείται ποτέ σε επίσημα Αγγλικά κείμενα. Η λέξη “nationality” χρησιμοποιείται πάντα για την εθνικότητα κάποιου.
3. Η Ελλάδα, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει Μακεδονικό έθνος που ομιλεί Μακεδονική γλώσσα, εμμέσως πλήν σαφώς δέχεται ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες όχι μόνο δεν ήταν Έλληνες αλλά δεν ομιλούσαν και Ελληνικά!
4. Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας, ουσιαστικά οι Έλληνες Μακεδόνες μετατρέπονται σε «αποδήμους», σε «Διασπορά» των Σκοπίων, είτε ζούν στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Αυτό θα γίνει αυτόματα από τη στιγμή που θα αναγνωρισθεί κράτος Μακεδόνων. Για το παγκόσμιο κοινό δεν νοείται να υπάρχουν δύο ειδών Μακεδόνες!
Αυτά δυστυχώς θα είναι τα συμπεράσματα όλων εκτός Ελλάδος , και δεν θα τα αλλάξουν οποιεσδήποτε επεξηγηματικές σημειώσεις και αν προστεθούν στο κείμενο της Συμφωνίας. Υπενθυμίζω το μεγαλύτερο επιχείρημα των υποστηρικτών της Συμφωνίας, ότι παρά το «πρώην» στο όνομα πΓΔΜ, όλοι Μακεδονία έλεγαν τα Σκόπια και Μακεδόνες τους κατοίκους τους, αφού στο προσωρινό όνομα υπήρχε η λέξη Μακεδονία.
Η εθελουσία παράδοση των ιστορικών δικαιωμάτων μας στο όνομα Μακεδονία, και σε ότι αυτό περικλείει, δεν έχει προηγούμενο στην Ελληνική Ιστορία. Επειδή δε η παράδοση του ονόματος συνοδεύεται και με την αποδοχή μας των τερατογεννημένων «Μακεδονικής γλώσσας» και «Μακεδονικής εθνότητας», τα αρνητικά επακόλουθα στην Ελλάδα και το Ελληνικό έθνος προβλέπονται καταστρεπτικά.
Η εθελουσία εκχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία τον Σεπτέμβριο του 1922, δικαιολογήθηκε από την τότε κυβέρνηση ότι έγινε ως επακόλουθο της αδυναμίας μας από την ήττα τους στρατού μας στη Μικρά Ασία, την πίεση της Γαλλίας και την έλλειψη αρκετής στήριξης από τη Μεγάλη Βρετανία.
Η πρώτη εγκατάλειψη της Βορείου Ηπείρου το 1914 έγινε λόγω εκβιασμού από τους συμμάχους, ενώ η δεύτερη το 1922 μας επιβλήθηκε από Ιταλικά και Γαλλικά στρατεύματα.
Το 2019 γιατί παραδίδουμε εθελουσίως τη Μακεδονία?
Ελπίζω το εθνικό αυτό έγκλημα να αποφευχθεί, έστω και την τελευταία στιγμή γιατί η Ιστορία είναι αμείλικτη!
(*) Ο Ιωάννης Κ. Μπουγάς είναι Στατιστικός και Συγγραφέας (ζεί στον Καναδά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου