Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την επιβράδυνση του χρόνου η οποία είναι τόσο μεγαλύτερη, όσο ισχυρότερη είναι η βαρυτική έλξη.
Παράδειγμα:
Στη Γη που η βαρυτική έλξη δεν είναι τόσο ισχυρή, ο χρόνος επιβραδύνεται μόνο λίγα εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου κάθε μέρα. Στην επιφάνεια όμως ενός αστέρα νετρονίων όπου η βαρυτική έλξη είναι πολύ ισχυρή ο χρόνος επιβραδύνεται μερικές ώρες κάθε μέρα. Αν πάμε βέβαια και στην επιφάνεια μιας μαύρης τρύπας η βαρυτική έλξη είναι τόσο μεγάλη που ο χρόνος σχεδόν σταματά. Με άλλα λόγια, αν για κάποιον που βρίσκεται στην επιφάνεια μιας μαύρης τρύπας περάσουν λίγες ώρες, για κάποιον πάνω στη Γη μπορεί να έχουν περάσει μερικές δεκαετίες...
Επομένως ένα τέτοιο ταξίδι σε περιοχές με πολύ μεγάλη βαρύτητα θα μας εκπλήξει στην επιστροφή μας όταν δούμε όλους τους γνωστούς και φίλους γερασμένους ενώ εμείς θα είμαστε σχεδόν όπως όταν ξεκινήσαμε το διαστημικό μας ταξίδι!! (Αρκεί βέβαια να βρούμε τρόπο να το πραγματοποιήσουμε...)
Έπρεπε να περάσει όμως μισός αιώνας για να επαληθευτεί η θεωρία του Αϊνστάιν.
Η πρώτη επιβεβαίωση έγινε το 1959 όταν συγκρίθηκε ο χρόνος που περνά στο υπόγειο ενός πύργου ύψους 22 μέτρων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, με τον χρόνο που περνά στη σοφίτα του ίδιου πύργου.
(Η βαρύτητα στο υπόγειο είναι μεγαλύτερη από ό,τι στη σοφίτα αφού το υπόγειο είναι πιο κοντά στο κέντρο της Γης)
Πραγματικά διαπιστώθηκε ότι ο χρόνος στο υπόγειο κυλάει πιο αργά και μάλιστα κατά 210 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου κάθε μέρα!!
Βέβαια, η διαφορά αυτή είναι σχεδόν ασήμαντη, αλλά γίνεται πολύ μεγαλύτερη όταν βρισκόμαστε κοντά σε σώματα πολύ μεγάλης μάζας, όπως είπαμε πιο πριν.
https://el.wikipedia.org/
"Η επιστήμη του Interstellar, Kip Thorn"
Παράδειγμα:
Στη Γη που η βαρυτική έλξη δεν είναι τόσο ισχυρή, ο χρόνος επιβραδύνεται μόνο λίγα εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου κάθε μέρα. Στην επιφάνεια όμως ενός αστέρα νετρονίων όπου η βαρυτική έλξη είναι πολύ ισχυρή ο χρόνος επιβραδύνεται μερικές ώρες κάθε μέρα. Αν πάμε βέβαια και στην επιφάνεια μιας μαύρης τρύπας η βαρυτική έλξη είναι τόσο μεγάλη που ο χρόνος σχεδόν σταματά. Με άλλα λόγια, αν για κάποιον που βρίσκεται στην επιφάνεια μιας μαύρης τρύπας περάσουν λίγες ώρες, για κάποιον πάνω στη Γη μπορεί να έχουν περάσει μερικές δεκαετίες...
Επομένως ένα τέτοιο ταξίδι σε περιοχές με πολύ μεγάλη βαρύτητα θα μας εκπλήξει στην επιστροφή μας όταν δούμε όλους τους γνωστούς και φίλους γερασμένους ενώ εμείς θα είμαστε σχεδόν όπως όταν ξεκινήσαμε το διαστημικό μας ταξίδι!! (Αρκεί βέβαια να βρούμε τρόπο να το πραγματοποιήσουμε...)
Έπρεπε να περάσει όμως μισός αιώνας για να επαληθευτεί η θεωρία του Αϊνστάιν.
Η πρώτη επιβεβαίωση έγινε το 1959 όταν συγκρίθηκε ο χρόνος που περνά στο υπόγειο ενός πύργου ύψους 22 μέτρων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, με τον χρόνο που περνά στη σοφίτα του ίδιου πύργου.
(Η βαρύτητα στο υπόγειο είναι μεγαλύτερη από ό,τι στη σοφίτα αφού το υπόγειο είναι πιο κοντά στο κέντρο της Γης)
Πραγματικά διαπιστώθηκε ότι ο χρόνος στο υπόγειο κυλάει πιο αργά και μάλιστα κατά 210 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου κάθε μέρα!!
Βέβαια, η διαφορά αυτή είναι σχεδόν ασήμαντη, αλλά γίνεται πολύ μεγαλύτερη όταν βρισκόμαστε κοντά σε σώματα πολύ μεγάλης μάζας, όπως είπαμε πιο πριν.
https://el.wikipedia.org/
"Η επιστήμη του Interstellar, Kip Thorn"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου