Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι όλο και περισσότεροι ηγέτες μεγάλων χώρων επιλέγουν την αναγνώριση του κράτους της Πλαστελίνης, όχι βεβαίως γιατί τους έπιασε ο πόνος για τους αμάχους που χάνουν καθημερινά τις ζωές τους σε αυτόν τον πόλεμο αλλά γιατί ως γνήσιοι πολιτικοί καιροσκόποι βλέποντας την κατάρευση των ποσοστών τους, βλέπουν ως μία καλή ευκαιρία να ρεφάρουν την χασούρα που προέκυψε απ'την ανικανότητα τους, χαϊδεύοντας τα αυτιά των μουσουλμάνων υπηκόων του κράτους τους. Αυτό είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε περαιτέρω στροφή προς τα δεξιά τους ψηφοφόρους τους, που δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι την ισλαμοποίηση του έθνους τους και το συνεχόμενο καλόπιασμα των ψηφοφόρων που προέρχονται από ισλαμικές χώρες. Και η ερώτηση πια είναι η εξής: Μετά την αναγνώριση της Πλαστελίνης, δηλαδή ενός κράτους που πρακτικά δεν εφιστάται, τι άλλο θα ακολουθήσει στον κατήφορο που έχουν μπει ηγέτες όπως ο Βρετανός πρωθυπουργός ή ο Γάλλος πρόεδρος ή ο Ισπανός ΠΘ κτλ; Τι άλλο προτίθενται να δώσουν στο ισλαμικό ακροατήριό τους αυτοί οι πολιτικοί λεβέντες προκειμένου να διασώσουν τα ποσοστά τους; Στον αντίποδα, η Ιταλίδα ΠΘ που αρνείται να πράξει το ίδιο πιέζεται απίστευτα απ'τους αριστερούς κατσαπλιαδες που έχουν βάλει στόχο να γυρίσουν την Δύση και τον δυτικό πολιτισμό στον Μεσαίωνα. Η συγκέντρωση στο Λονδίνο από πατριώτες Βρετανούς που συλλαμβάνονται όταν βγουν στην γειτονιά τους με αγγλική σημαία, ήταν η αρχή της αντίδρασης στο ΗΒ από έναν κόσμο που βλέπει τις αρχές του και τις αξίες του να χάνονται σε μία γενιά, επειδή χαμηλού επιπέδου πολιτικές και πολιτικοί οδηγούν τους πολίτες τους σε απόγνωση. Προσωπικά αναμένω πολύ πιο σκληρές, πιο ροκ καταστάσεις σε όλη την Ευρώπη, από εδώ και στο εξής, με αποτελέσματα που θα μας αφήσουν κατάπληκτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου