Η σφαγή της Χίου από τους Τούρκους τον Απρίλιο του 1822 οδήγησε τους Έλληνες να εκδικηθούν τον ισχυρότερο σε στόλο εχθρό τους με τα πυρπολικά. Ο Κωνσταντίνος Κανάρης από τα Ψαρά και ο Ανδρέας Πιπίνος από την Ύδρα κατόρθωσαν με τα πυρπολικά τους να μπουν στο λιμάνι της Χίου τη νύχτα της 6ης Ιουνίου του 1822, όταν οι Τούρκοι γιόρταζαν το Μπαϊράμι και συμποσίαζαν στα πλοία τους. Ο Τούρκος ναύαρχος Καρά Αλής είχε καλέσει στη φωταγωγημένη ναυαρχίδα του τους αξιωματικούς του στόλου για ένα ολονύχτιο γλέντι.
Η προσπάθεια του Πιπίνου να πλήξει την υποναυαρχίδα του τουρκικού στόλου απέτυχε. Στο λιμάνι όμως της Χίου ξεχώριζαν εκείνη την αφέγγαρη βραδιά δυο πλοία. Η ναυαρχίδα του Καρά Αλή κι ένα πανύψηλο ρωσικό καράβι, που τυχαία ήταν αγκυροβολημένο εκεί κοντά. Ο Κανάρης είχε μαζί του και τρεις Κώους ναύτες και συντρόφους: τον Γιάννη Σεβαστάκη από την Κέφαλο, τον Λαζαρή από το Πυλί και κάποιον Γιώργη…(το επώνυμό του δεν διασώθηκε) επίσης από την Κέφαλο. Ο Κανάρης ξεγελασμένος από τη φωταγώγηση του ρωσικού σκάφους και νομίζοντας πως αυτό ήταν η τουρκική ναυαρχίδα πήγαινε κατά πάνω του. Οι τρεις Κώοι ναύτες, που έτυχε να γνωρίζουν καλά τα τουρκικά πλοία, τον έπεισαν να αλλάξει κατεύθυνση, να στρέψει και να γαντζώσει το πυρπολικό του πάνω στην τουρκική ναυαρχίδα και να της βάλει τη φωτιά. Δεν άργησε τότε να εκραγεί η μπαρουταποθήκη της κι εκτινάχτηκε ολόκληρη η ναυαρχίδα στον αέρα. Δυο χιλιάδες Τούρκοι λέγεται ότι βρήκαν το θάνατο, ανάμεσά του και ο αρχηγός του στόλου, ο Καρά Αλής, που βαριά χτυπημένος από ένα καμένο κομμάτι καταρτιού μπήκε σε μια βάρκα και ξεψύχησε μόλις έφτασε στην ακτή.
Το ιστορικό αυτό γεγονός της πυρπόλησης με τον Κανάρη, τον πηδαλιούχο Ιωάννη Θεοφιλόπουλο και τους τρεις Κώους ναύτες απεικόνισε σε έργο του ο μεγάλος ζωγράφος Νικηφόρος Λύτρας αργότερα το 1872.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου