Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι μετά τις θηριωδίες των κομμουνιστών στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1944 και μετά που έχασαν τη Μάχη των Αθηνών από το ηρωικό και θρυλικό Σύνταγμα Μακρυγιάννη, οι κομμουνιστοσυμμορίτες ως αντίποινα, φεύγοντας από την Αθήνα για να επιστρέψουν στα λαγούμια τους κυνηγημένοι, απήγαγαν επιφανείς Έλληνες αστούς εκείνης της εποχής τους οποίους, οδήγησαν στα κρησφύγετα τους στα βουνά και ακολούθως τους εκτέλεσαν ως αντίποινα για την ήττα που είχαν υποστεί.
Ανάμεσα στις χιλιάδες ανθρώπων, που εσύροντο ως την εκτέλεση, κατόπιν εξαντλητικής πορείας μέσα στα χιόνια και τις λάσπες, πολλοί αν όχι οι περισσότεροι χωρίς παπούτσια, άλλοι χωρίς χειμωνιάτικα ρούχα τα οποία τους είχαν αφαιρεθεί από τους βασανιστές τους, φοβισμένοι και πεινασμένοι, υπήρχαν διακεκριμένοι καθηγητές και επίλεκτα μέλη της τότε Ελληνικής κοινωνίας. Οι κομμουνιστοσυμμορίτες εκδικήθηκαν δολοφονώντας την αφρόκρεμα των αστών και της Ελληνικής διανόησης. Ανθρώπους που υπήρξαν στυλοβάτες της κοινωνίας και κυρίως ανθρώπους πετυχημένους και με μεγάλη επιρροή. Ανάμεσα στους χιλιάδες που απήχθησαν είναι και οι:
Η Λέλα Μεταξά, σύζυγος του Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά, ο βιομήχανος Γ. Ησαιας, ο δικηγόρος Κορωναιος, οι καθηγητές Κ. Παπαιωαννου (Φυσικομαθητικης), Δ. Χονδρος (Φυσικός) του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο αρχιμουσικός της Λυρικής Λεωνίδας Ζώρας, ο πρύτανις του ΕΜΠ Ι. Θεοφανόπουλος, ο εισαγγελέας Κουτρουμπούσης, ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ευλόγιος Κουριλάς, ( που συνέγραψε το συγκλονιστικό πόνημα –μαρτυρία «Δεκεμβριανή Τραγωδία των Ομήρων», ο Σπ.Τρικούπης πρώην πρόεδρος της Βουλής, ο Στέλιος Κορυζής πολιτικός μηχανικός αδελφός του πρώην Πρωθυπουργού, ο Ιωάννη Θεοφανόπουλος πρύτανης του ΕΜΠ, οι στρατηγοί Κατσιγιαννάκης και Ηλιάκης πρώην γενικός διοικητής Κρήτης, ο αρεοπαγίτης Γ Κερασιώτης, ο διευθυντής φυλακών Θ. Παπαευσταθίου, ο μεταλλειολόγος Γ. Δημουλίτσας, ο πρόεδρος της κοινότητας Εκάλης Αποστολίδης, ο διευθυντής ταμείου Νομικών Σ. Σταυρόπουλος , οι στρατηγοί Κορτζάς, Ανδρουλής και Δ. Ρώτας και αμέτρητοι άλλοι., που δεν γαλήνεψαν ποτέ γιατί ποτέ δεν τιμωρήθηκαν οι κομμουνιστές που τους εκτέλεσαν.
Ο Σερ Ουώλτερ Σιτρίν, της Επιτροπής "Ερεύνης Εργατικών Ενώσεων", ο οποίος υποτίθεται ότι ήρθε για να καταγράψει περιπτώσεις ολισθημάτων των Βρεταννών στην Ελλάδα, αντ' αυτού στην έκθεση γράφει :
« 42.Ειχομεν δυο ευκαιριας κατα την διαρκειαν της επισκεψεως μας να συναντηθωμεν με ομηρους , μολις απελευθερωθεντας απο τον ΕΛΑΣ. Με την πρωτην ομαδα συνηντηθημεν εις τα Αθηνας. Η καταστασις αυτων των ανθρωπων ητο αξιοθρηνητος. Κανεις απο αυτους δεν ειχεν υποδηματα και ησαν πολυ ελαφρα ενδεδυμενοι ή εφερον παλαια ρακη ενδυματων. Ολοι διηγουντο φρικτας ιστοριας κακομεταχειρισεως της οποιας ετυχον απο τους φρουρους του ΕΛΑΣ...
43. Εις την Λειβαδιαν ειδομεν μιαν αλλην ομαδα ομηρων , οι οποιοι μολις ειχον ελθει απο τα βουνα. Απετελειτο απο γεροντας , γυναικας και κοριτσια. Η καταστασις των ητο ανυπολογιστα τραγικη. Υπεχρεωθησαν να βαδισωσι απο τας Αθηνας εις τα βουνα 150 μιλια πεζοι, τελειως ανυποδητοι επι των χιονων και ενδεδυμενοι εκαφρα. Οσοι δεν ηδυνατο να βαδισωσι τους κακομετεχειριζοντο σκληρα και αλλους τους εξετελουν καθ οδον...Απο ολους ειχαν αφαιρεσει τα υποδηματα και τον βαρυ ρουχισμον με μια σαδιστικην διαθεσιν οι ελασιτες ... Αντεληφθημεν επιτοπιως ερευνωντες την αληθειαν , οτι ο ΕΛΑΣ ειχε διαπραξει σωρειαν εγκληματων»
Η βαναυσότητα δε και η κακομεταχείριση των ομήρων πριν την εκτέλεση ανάγκασε τον Ι. Σοφιανόπουλο, Πρόεδρο της επιτροπής να δηλώνει στην εισηγητική του ομιλία κατά την διάσκεψη της Βάρκιζας, σχετικά με την απελευθέρωση των ομήρων, που είχαν απαχθεί από τους αντάρτες του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ/ΕΑΜ κατόπιν διαταγής που εξέδωσε η κεντρική επιτροπή του ΕΛΑΣ, λίγο προ της αναχωρήσεως των κομμουνιστοσυμμοριτών από την Αθήνα: « Η απόδοσις των Ομήρων τους οποίους κατά χιλιάδας συνέλαβε και απήγαγε ο ΕΛΑΣ είναι ζήτημα τιμής δια την Κυβέρνηση και ανθρωπισμού δια τους στασιαστές, οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν υπ’ όψιν τους, ότι αθώοι πολίτες δεν είναι δυνατόν να απαγάγωνται ως αγέλη , πότε εις τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και πότε εις τα βουνά και εις τα χαράδρας μέσα εις μιαν κόλαση πείνας, ταλαιπωρίας κακουχιών βασάνων και θανατικών εκτελέσεων μολονότι δεν έφταιξαν σε τίποτα, εκτός εάν είναι πταίσμα ότι είχαν αντίθετα πολιτικά φρονήματα προς τους στασιαστές,...»
Ενώ ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ευλόγιος Κουριλάς, γράφει στο συγκλονιστικό βιβλίο του – μαρτυρία «Δεκεμβριανή Τραγωδία των Ομήρων» «..Και μετά την κατατρόπωσιν αυτών και την γενικήν αποδοκιμασίαν δια τα φρικώδη εγκλήματα και των αγρίων σφαγών δεν αισχύνονται,...αλλά επιτίθενται εναντίον της αστικής τάξεως, εναντίον του καθεστώτος. Απέναντι τούτων τι κάμνει το αντίπαλον στρατόπεδον;... καθευδει υπό μανδραγόρα και πάντες μοιρολατρικώς οικτίρομε την κατάστασιν αλλά ουδέν πράττομεν.. Αλλά καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν... αναγκάζομαι ενταύθα να παρενείρω τινά αυτών... ίνα αποδείξω πόσον ρευστός είναι ο χαρακτήρ των Ελλήνων και πόση κατάπτωσις παρατηρείται εις εν τέταρτον μόνον του αιώνος , σύμπτωμα ουχί ευοίωνον δια το μέλλον της φυλής.»
Σας θυμίζει τίποτα γνωστό από τη σημερινή συμπεριφορά των Ελλήνων και την ενοχική στάση των .... δεξιών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου