Μετά την προσωρινή ύφεση του Κυπριακού με την έναρξη διαπραγματεύσεων στο Λονδίνο και την εκ νέου ενεργότερη ένταξη της Ελλάδας στον συμμαχικό στρατιωτικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ το 1958 με την έναρξη συζητήσεων για εγκατάσταση πυραύλων μέσου βεληνεκούς, η κομμουνιστική ηγεσία της ΕΣΣΔ αποφάσισε να ασκήσει διπλωματική και ψυχολογική πίεση εις βάρος της Ελλάδος. Η πίεση αυτή εκδηλώθηκε με την επιδεικτικά φανερή στρατιωτική ενίσχυση της Βουλγαρίας που έτσι απέκτησε συντριπτική υπεροχή πυρός σε σχέση με την Ελλάδα, με τον "πόλεμο των γραμματοσήμων"* αλλά και με απειλητικές δηλώσεις του γενικού γραμματέα του Ρωσικού κομμουνιστικού κόμματος Νικίτα Χρουστσόφ, που "σύμβούλευε" την Ελλάδα να αποφύγει την εγκατάσταση ΝΑΤΟικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς στο έδαφος της. Ταυτόχρονα η ΕΣΣΔ χρηματοδοτούσε μυστικά την ΕΔΑ στην Ελλάδα, που είχε αποδυθεί σε έναν επιτυχημένο πολιτικό αγώνα ήδη από το 1957 με συνθήματα και εκδηλώσεις υπέρ της ειρήνης και κατά της χρήσης πυρηνικών όπλων, πολιτική που εμμέσως στρεφόταν και κατά της οριστικής ένταξης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Η "αντιπολεμική" δραστηριότητα της ΕΔΑ είχε απήχηση στο εκλογικό σώμα και σε συνδυασμό με το εκλογικό σύστημα και άλλους παράγοντες την οδήγησαν στην αξιωματική αντιπολίτευση στις εκλογές του 1958. Το καλοκαίρι του 1961 ξέσπασε η κρίση του Βερολίνου με τους Σοβιετικούς να ξεκινούν την ανέγερση του τείχους που διχοτόμησε την πόλη απομονώνοντάς το Δυτικό κομμάτι της ακόμη περισσότερο.Η αντιπαράθεση των δύο συμμαχιών είχε κλιμακωθεί επικίνδυνα.
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.istorikathemata.com/2010/09/1961.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου