Η απόκτηση βασικών αγαθών, όπως το χαρτί τουαλέτας, οι κομπρέσες, τα φάρμακα, έγινε ένα καθημερινό μαρτύριο για τους, κάποτε εύπορους, Βενεζουελάνους. Στη σπάνη των αγαθών έρχεται να προστεθεί το πρόβλημα των τεσσάρων διαφορετικών ισοτιμιών του μπολίβαρ με το δολλάριο και το γεγονός ότι οι τιμές ανεβαίνουν με το ασανσέρ ενώ οι μισθοί με τη σκάλα. Η Βενεζουέλα έχει έναν από τους υψηλότερους πληθωρισμούς στον κόσμο, ενώ η Κυβέρνηση δεν δημοσιεύει πλέον τα σχετικά στοιχεία από τον περασμένο Φεβρουάριο.
Υπάρχουν στη χώρα τρεις ισοτιμίες επίσημες και μια ανεπίσημη. Η πρώτη είναι 6,3 μπολίβαρ/δολλάριο και ισχύει για τρόφιμα και φάρμακα. Με τη δεύτερη, 12 μπολίβαρ/δολλάριο, αγοράζει κανείς όλες εκείνες τις εισαγωγές που δεν είναι προτεραιότητα (αυτοκίνητα, για παράδειγμα). Η τρίτη, 200 μπολίβαρ ανά δολλάριο, είναι κυμαινόμενη και τη χρησιμοποιούν τα γραφεία συναλλάγματος για να πωλούν δολλάρια. Τέλος, η μη επίσημη ισοτιμία, στην οποία το δολλάριο κοστίζει 650 - 700 μπολίβαρ. Τα τρόφιμα και άλλα βασικά είδη αγοράζονται (αν τα βρεις βέβαια) στην πρώτη ισοτιμία, όπως και η βενζίνη και τα φάρμακα. Μερικά προϊόντα στη δεύτερη (12) και τα ηλεκτρονικά προϊόντα, τηλέφωνα, υπολογιστές κλπ στην τρίτη (200 μπολίβαρ το δολλάριο). Παρότι το κόστος απόκτησης αυτών των αγαθών σε πολλά σημεία πώλησης υπολογίζεται στην ισοτιμία αγοράς (700 μπολίβαρ ανά δολ. περίπου).
Στη μαύρη αγορά μπορεί κανείς να βρει τα πάντα αλλά σε τιμές αγοράς (δηλαδή 700 μπολ./ δολ.)
Διαβάστε περισσότερα:
http://katoptra.blogspot.com.es/2015/08/blog-post_13.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου