Η κύρια μεταρρύθμιση και απόλυτα αναγκαία δαπάνη στην Πρωτοβάθμια (και θάπρεπε και στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση) είναι τα ολοήμερα σχολεία. Όλα τα σχολεία θα έπρεπε να είναι, όπως παντού στην Ευρώπη, ολοήμερα. Αυτό είναι το κανονικό σχολείο, όχι η εξαίρεση.
Προσφέρει στους μαθητές το σύνολο των μαθημάτων που είναι απαραίτητα, πρόσβαση στις δεξιότητες που απαιτούνται, υποστηρικτική διδασκαλία, μελέτη στο σχολείο και όχι στον ελεύθερο χρόνο, δημιουργεί μαθητική κοινότητα, μειώνει ως καταργεί τα φροντιστήρια και το περίφημο "διάβασμα" στο σπίτι. Ταυτίζει το ωράριο λειτουργίας με αυτό της εργασίας της οικογένειας. Ενώ ο ελεύθερος χρόνος των μαθητών είναι πράγματι ελεύθερος για άλλες δραστηριότητες ή για να μείνουν με τους γονείς τους.
Η σταδιακή επέκτασή τους στο σύνολο των σχολικών μονάδων θα ήταν μια ουσιαστική αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος. Όπως και η βελτίωση των υποδομών, το ψηφιακό σχολείο. Όλα αυτά στα οποία έχουν πρόσβαση οι εύποροι και προνομιούχοι δηλαδή, που μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία.
Κι όμως, είναι τα πρώτα που σκέφτεται να καταργήσει η κυβέρνηση για να βρει πόρους να καλύψει "κενά" που εν πολλοίς δημιουργούνται από την κακή οργάνωση των σχολικών μονάδων, την, με διάφορες αφορμές, υποαπασχόληση των εκπαιδευτικών, την μη ενοποίηση σχολικών μονάδων που οι ίδιοι πολέμησαν.
Διαβάστε περισσότερα:
http://katoptra.blogspot.com.es/2015/08/blog-post_9.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου