Το τρίτο και τελευταίο μέρος των επιχειρήσεων του Ελληνικού Στρατού εναντίον του λεγόμενου ΔΣΕ, ο ΠΥΡΣΟΣ Γ’, με αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη του τελευταίου οχειρού των ανταρτών, τις οροσειρές του Γράμμου, άρχισε με πολύ καλούς οιωνούς και άριστη προετοιμασία για τον Ελληνικό Στρατό στις 25 Αυγούστου. Οι ημέρες ησυχίας που ακολούθησαν την νίκη στο Βίτσι στι;ς 17 Αυγούστου, είχαν όμως δώσει την ευκαιρία και στους αντάρτες να προετοιμασθούν και να αναμένουν τον αντίπαλο με υψηλό ηθικό. Μάλιστα, ο Ζαχαριάδης σε μήνυμα πού έστειλε προς τους μαχητές του ΔΣΕ στις 20 Αυγούστου περιέλαβε και ένα πολύ γνωστό σύνθημα: «Εδώ μπορούμε και πρέπει να θάψουμε τον μοναρχοφασισμό», μιά παραλαγή εκείνου πού είχε χρησιμοποιήσει νωρίτερα, το 1948, «ο Γράμμος θα γίνει η ταφόπετρα του μοναρχοφασισμού».
Παρά τις απειλές του Ζαχαριάδη το πρωϊνό της 29-ης Αυγούστου βρήκε τον ΔΣΕ ολοκληρωτικά ηττημένο, και τους μαχητές του να υποχωρούν σε όλα τα μέτωπα με κατεύθυνση την Αλβανία. Κάπου 8,500 έως 10,000 αντάρτες πέρασαν στην Αλβανία. Μαζί τους μετέφεραν και 1,500 τραυματίες, ενώ πίσω τους άφησαν πάνω από 1,000 νεκρούς. Από τους τελευταίους πού πέρασαν στην Αλβανία σπο την περιοχή της Μπάτρας την νύχτα της 29-ης Αυγούστου ήταν ο ίδιος ο Ζαχαριάδης.
Στην Αλβανία προσπάθησαν να αναδιοργανωθούν σκεπτόμενοι να συνεχίσουν τον αγώνα. Σύντομα όμως ο ηγέτης της Αλβανίας Χότζα τους διέταξε να αφοπλισθούν. Στην συνέχεια με Ρωσικά καράβια μεταφέρθηκαν στις άλλες κομμουνιστικές χώρες, και κυρίως την Σοβιετική Ένωση στην περιοχή της Τασκένδης.
Έτσι τελείωσε η προδοτική ανταρσία του ΚΚΕ, πού δυστυχώς αρκετά αργότερα ονομάσθηκε από τους Έλληνες πολιτικούς Εμφύλιος, παρά την συμμετοχή μεγάλου αριθμού Σλάβων στις τάξεις του ΔΣΕ, το γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ανταρτών ήταν βιαίως στρατολογημένοι, την αμέριστο βοήθεια των βορείων γειτόνων μας Αλβανών, Βουλγάρων, και Γιουγκοσλάβων προς τους αντάρτες, το γεγονός ότι τη λεγόμενη Κυβέρνηση των Ανταρτών δεν την αναγνώρισε ποτέ κανένα κράτος, και τέλος το γεγονός ότι στην Ανταρσία συμμετείχε ένα πολύ μικρό ποσοστό του λαού μόνο από μικρά χωριά, κυρίως ορεινών και ποτέ οι μεγάλες μάζες του λαού των πόλεων. Ήταν καθαρά μιά περίπτωση ανταρτών, συμμοριτών δηλαδή, που ποτέ δεν είχαν ούτε μία πιθανότητα νίκης ή κατάληψης και κράτησης ούτε μιάς μεγάλης πόλεως.
Πέραν όμως αυτού, το ΚΚΕ κατά την διάρκεια της ανταρσίας, είχε λάβει δημόσια αντεθνική και προδοτική θέση «υπερ της αυτοδιάθεσης της ελληνικής Μακεδονίας και απόσχισή της από την Ελλάδα».
Όλα αυτά δεν υποδηλούν Εμφύλιο, αλλά προδοτική, ξενοκίνητη Ανταρσία!
Αιωνία η Μνήμη των Νέων της Ελλάδος που έπεσαν στον Αγώνα κατά των Κομμουιστών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου