Συνθήκη της Λωζάννης: Πως η Τουρκία παραδίδεται στο διεθνές δίκαιο και δεν δικαιούται καμμία απαίτηση

 Του αναγνώστη μας Οδυσσέα Σακκάτου

Κατά καιρούς έχουμε ακούσει τα ΜΜΕ να αναφέρονται στη συνθήκη της Λωζάννης και τα όσα προβλέπει για την Ελλάδα και την Τουρκία, αλλά και πάλι σε πολλούς έχει μείνει ένα ομιχλώδες τοπίο συμπερασμάτων. Ενώ, συχνά (και απολύτως εσφαλμένα) παρουσιάζονται αναφορές υπό το πρίσμα των δικαιωμάτων τα οποία χορηγήθηκαν στην Ελλάδα μέσα από την συνθήκη της Λωζάννης. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος σε ότι αφορά την αντίληψη που έχει σχηματίσει αρκετός κόσμος για τη συνθήκη. Αφού όπως θα διαπιστώσετε στην συνέχεια, το ύφος, η δομή και η πλειοψηφία των άρθρων της, αφορούν την Τουρκία και τον περιορισμό της κυριαρχίας αυτής, και όχι τον περιορισμό της κυριαρχίας των υπολοίπων αντισυμβαλλόμενων χωρών και σίγουρα όχι της Ελλάδος.

Η μεγάλη αλλαγή από τη Συνθήκη των Σεβρών σε εκείνη της Λωζάννης που οριοθετεί τα τουρκικά σύνορα

Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να γράψω το άρθρο μεταφέροντας την ουσία της συνθήκης: Με την οποία καθορίστηκαν κυρίως τα όρια δικαιοδοσίας και κυριαρχίας και τα σύνορα του νέου Τουρκικού κράτους που μόλις είχε αναδυθεί από τα χαλάσματά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.  Η Ελλάδα όπως και πολλά άλλα κράτη που συμβάλλονται, οριοθέτησαν δια της συνθήκης την Τουρκία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ενώ παράλληλα της αφαίρεσαν κάθε δικαίωμα στα εδάφη και στα τεκταινόμενα των περιοχών που είχαν υποδουλώθει επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εύκολα ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι περιέχονται πολλά άρθρα για την παραίτηση της Τουρκίας από δικαιώματα έναντι τρίτων λαών και περιοχών σπουδαιότερα των οποίων είναι:

• Η παραίτηση κάθε κυριαρχικού δικαιώματος προς την νήσο Κύπρο (άρθρο 20), αναγνωρίζοντας την κατοχή της από την Μ. Βρετανία.
• Η παραίτηση κάθε κυριαρχικού δικαιώματος προς Αίγυπτο και Σουδάν (άρθρο 17).
• Η παραίτηση κάθε κυριαρχικού δικαιώματος προς Λιβύη (άρθρο 22).
• Η παραίτηση κάθε κυριαρχικού δικαιώματος προς Ιταλία και τα κατεχόμενα Δωδεκάνησα (άρθρο 15).
• Η παραίτηση κάθε κυριαρχικού δικαιώματος σε Ιράκ και Συρία (άρθρο 3) αποδεχόμενη τα σύνορα με τις χώρες αυτές.

• Η αναγνώριση των συνόρων Ελλάδας, Γερμανίας, Αυστρίας, Ουγγαρίας, Βουλγαρίας, Πολωνίας, Ρουμανίας, Σερβο-Κροατικό-Σλοβενικού κράτους και Τσεχοσλοβακικού όπως αυτά έχουν καθοριστεί ή θα καθοριστούν στο μέλλον (άρθρο 26).

Διαβάστε περισσότερα: 

https://www.ptisidiastima.com/turkey-surrenders-to-lauzanee-treaty/