Δύο ήταν συνήθως τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών της απλής αναλογικής: Η ακριβής καταγραφή των τάσεων του εκλογικού σώματος και η αποτροπή της πόλωσης που οδηγεί συχνά σε δοκιμασία των πολιτικών θεσμών. Στην πραγματικότητα οι «ευγενείς» αυτές επιδιώξεις υπέκρυπταν πολιτικούς υπολογισμούς. Η απλή αναλογική υποστηρίχθηκε πάγια από την κομμουνιστική αριστερά καθώς αυτή επεδίωκε να ρυθμίζει έτσι τις πολιτικές εξελίξεις.
Πράγματι, το ΚΚΕ κατέστη για πρώτη φορά ρυθμιστής με το σύμφωνο Σοφούλη Σκλάβαινα, το 1936, όταν με δεκαπέντε έδρες υποστήριξε την εκλογή του αρχηγού των Φιλελευθέρων Θεμιστοκλή Σοφούλη ως προέδρου της Βουλής, καθώς καμία από τις παρατάξεις του Μεσοπολέμου, ο βενιζελισμός και ο αντιβενιζελισμός, δεν είχε εξασφαλίσει απόλυτη πλειοψηφία. Πέραν αυτού, η απλή αναλογική υποστηρίχθηκε από αυτούς που αντιλαμβάνονταν ότι επρόκειτο να ηττηθούν στις εκλογές και αποβλέπουν έτσι στην αποτροπή της επικράτησης των αντιπάλων τους.
Διαβάστε περισσότερα:
https://www.liberal.gr/news/i-diachroniki-apotuchia-tis-aplis-analogikis/461979
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου