Το Ισραήλ είναι μια ανοιχτή κοινωνία και μια δημοκρατική χώρα σε μια από τις περιοχές του πλανήτη που βασιλεύει ένα είδος μεσαιωνικής βάρβαρης θεοκρατίας.
Υπό την έννοια αυτή το Ισραήλ μοιάζει με προκεχωρημένο φυλάκιο της ανεπτυγμένης Δύσης στα όρια με την ερεβώδη και βάρβαρη Ανατολή του Ισλάμ. Κάποιοι μπορεί να εξανίστανται με τον χαρακτηρισμό "βάρβαρη" αλλά πώς μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει μια κοινωνία όπου 12χρονα κοριτσάκια υποχρεώνονται να παντρευτούν 50χρονους, οι γυναίκες απαγορεύεται να δείχνουν το πρόσωπο και το σώμα τους και οι πολιτικές διαφωνίες λύνονται όχι στις εκλογές και τα δικαστήρια αλλά με όπλα και μαχαίρια όπως συμβαίνει με τους πρωτόγονους και τις συμμορίες των κακοποιών.
Οι Παλαιστίνιοι, όπως και οι περισσότεροι Άραβες, είναι φτωχοί και αγράμματοι όχι εξαιτίας της Δύσης και του Ισραήλ, αλλά εξαιτίας του θρησκευτικού φανατισμού που δεν τους αφήνει περιθώρια ορθολογικών αποφάσεων...
Το Ισραήλ είναι δημοκρατία και κράτος δικαίου. Αυτό σημαίνει πως η κοινωνία κάθε τέσσερα χρόνια επιλέγει ποιος θα την διοικήσει και οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση τον νόμο και όχι το δίκαιο του ισχυρού ή τον φόβο...
Στο Ισραήλ δεν αποφασίζουν οι θρησκευτικοί ηγέτες ή οι ακραίοι φανατικοί με τα κοτσιδάκια, αλλά οι κοσμικοί ηγέτες με τις υποδείξεις των επιστημόνων και των ειδικών.
Το Ισραήλ είναι μια από τις πρώτες δημοκρατίες που απέκτησαν γυναίκα πρωθυπουργό, όταν στο αξίωμα το 1969 ανήλθε η Γκόλντα Μέιρ.
Αυτό είναι άλλο ένα ζήτημα που δεν συγχωρούν οι φανατικοί σκοταδιστές του "Αλλάχου Ακμπάρ".
Αν παρατηρήσει κάποιος τις χώρες που συντάχθηκαν τις τελευταίες μέρες με τη Χαμάς και τους Παλαιστίνιους, πέραν των Αράβων που έχουν φυλετική συγγένεια, είναι η Ρωσία, η Τουρκία, η Βόρειος Κορέα, η Βενεζουέλα του Μαδούρο, η Κίνα κλπ.
Πρόκειται για τις αναθεωρητικές δυνάμεις που πιστεύουν σε ολοκληρωτικά μοντέλα διακυβέρνησης οι οποίες αντιστρατεύονται την επιρροή, την ισχύ και την ευημερία της Δύσης.
Υπό την έννοια αυτή ο Πόλεμος στην Ουκρανία, οι εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο εμφύλιος στη Λιβύη, τα πραξικοπήματα στην Κεντρική Αφρική και οι εξελίξεις που δρομολόγησε η δολοφονική επίθεση της Χαμάς εναντίον αμάχων στο Ισραήλ, αποτελούν κρίκους της ίδιας αλυσίδας με την οποία ο "άξονας" του μετώπου των αυταρχικών προσπαθούν να περικυκλώσουν τη Δύση και να προκαλέσουν ασφυξία στις δημοκρατίες...
Αν αφήναμε την Ουκρανία μόνη της, μετά θα ερχόταν η σειρά της Πολωνίας, της Τσεχίας, της Λιθουανίας, της Βουλγαρίας και μετά όλης της Ευρώπης. Κάτι ανάλογο θα συμβεί αν αφήσουμε μόνο του το Ισραήλ...
Η Κύπρος και η Ελλάδα αποτελούν τη μόνη δίοδο γεωγραφικής επαφής του Ισραήλ με τον Δυτικό κόσμο και γι’ αυτό ο ρόλος τους είναι σημαντικός.
Αν πέσει η Ουκρανία και η Αρμενία θα έρθει η σειρά της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων. Αν πέσει το Ισραήλ ανοίγει ο δρόμος για την Κύπρο και την Ελλάδα...
Οι εξελίξεις στο Ισραήλ έχουν σημασία για την Ελλάδα, γιατί:
- Στην αντιπαράθεση των ολιγαρχιών και θεοκρατιών εναντίον των δημοκρατιών της Δύσης, ανήκουν στην ίδια πλευρά...
- Η αποδυνάμωση του Ισραήλ υπέρ των ισλαμικών καθεστώτων της περιοχής θα έχει συνέπειες στην ευρύτερη περιοχή και άρα και στις ισορροπίες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, στο Αιγαίο και τη Ν.Α. Μεσόγειο.
- Η Ελλάδα όπως και το Ισραήλ είναι μια χώρα των συνόρων του δυτικού πολιτισμού. Βρίσκονται μεταξύ τριών ηπείρων και τριών πολιτισμών. Η εμπειρία του Ισραήλ στην αντιμετώπιση εξωτερικών και εσωτερικών (λόγω ανεξέλεγκτης μετανάστευσης απειλών) είναι πολύτιμη.
- Το Ισραήλ διαθέτει εξελιγμένα οπλικά συστήματα στα οποία η πρόσβαση είναι πολύτιμη για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.
- Το Ισραήλ είναι περισσότερο συμβατό ως μέλος της Ε.Ε. σε αντίθεση με την Τουρκία του Ερντογάν. Η Ελλάδα θα πρέπει να επιδιώξει τη στενότερη προσέγγιση της Ε.Ε. προς το Ισραήλ κάτι που θα εξασφαλίσει πρόσβαση στα ενεργειακά κοιτάσματα της Ν.Α. Μεσογείου. Τούτο θα είναι προς όφελος της Ε.Ε. του Ισραήλ και φυσικά και της Ελλάδας...
https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3743843/giati-eimaste-me-to-israil/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου