O Kων/νος Καραθεοδωρή υπήρξε μία σπανίζουσα μορφή στην ιστορία της επιστήμης, όπου η δυσθεώρητου ύψους επιστημονική του οντότητα, συναγωνίζεται αυτήν που αφορά τον άνθρωπο Καραθεοδωρή, τον φιλόστοργο οικογενειάρχη, τον σεμνό ώριμο πολίτη της κοινωνίας, τον φιλόπατρη στο επίπεδο του άδολου και ανιδιοτελούς οραματιστή. Η συγκρότηση ενός τέτοιου αδαμάντινου χαρακτήρα σε συνδυασμό με μια υγιώς αναπτυσσόμενη φιλοδοξία, που είχε τα θεμέλιά της στο ταλέντο του και τον ευφυή νου, δεν μπορούσε παρά να προδιαγράψει λαμπρή φωτοδότρα πορεία, άστρου φωτεινού που μας φωτίζει ακόμα και σήμερα με φως ελληνικό και οικουμενικό και μας κάνει περήφανους.
Είναι γόνος ενός ισχυρού μεγαλεπήβολου γενεαλογικού δέντρου με ρίζες στην Αδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης.
Γενάρχης είναι ο Στέφανος Καραθεοδωρής 1789-1867 ιατρός, λόγιος και μαθηματικός, ιδρυτής της αυτοκρατορικής ιατρικής σχολής της Κωνσταντινούπολης στην οποία δίδαξε ως καθηγητής επί σαράντα χρόνια. Υπήρξε προσωπικός ιατρός του σουλτάνου, σύμβουλος του υπουργείου εκπαίδευσης, όπου εισήγαγε και επέβαλε στη τουρκική γλώσσα πολλούς επιστημονικούς όρους με ελληνική ρίζα. Άλλωστε μιλούσε και έγραφε δεκαεφτά γλώσσες. Γενικά οι Καραθεοδωρή κατελάμβαναν ανώτατα αξιώματα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως υπουργοί, πρεσβευτές, ηγεμόνες νήσων και διπλωματικοί υπάλληλοι.
Μ’ αυτήν τη δύναμη κατόρθωσαν να υπηρετήσουν τα εθνικά συμφέροντα παραδίδοντας το εμπόριο, τις τέχνες και τις επιστήμες σε ελληνικά χέρια, δίχως όμως να εκτίθενται απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μιχάλης Αναστασιάδης σε μνημόσυνο του Κ. Καραθεοδωρή είπε «ήταν σφάλμα των Ελλήνων που την σώφρονα πολιτική των Καραθεοδωρήδων δεν εσκέφτηκαν να ακολουθήσουν εκατό χρόνια πριν. Θα ήτο δυνατόν έτσι η Οθωμανική Αυτοκρατορία να γίνει ελληνική. Άντ’ αυτού παρακαλούσαν στα σουλτανικά χαρέμια και μάλωναν ποιος θα γίνει ηγεμόνας στις παραδουνάβιες χώρες ώστε να είναι τύραννος για λογαριασμό των τυράννων».
Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, δισέγγονο του Αντωνίου Καραθεοδωρή, αδερφού του Στέφανου, στον οποίο αναφερθήκαμε προηγουμένως, γεννιέται το 1873 στο Βερολίνο στις 13 Σεπτεμβρίου. Ο παππούς του ήταν ανεψιός του μαρτυρικού Πατριάρχη Κύριλλου Στ΄, ενώ η μητέρα του η Δέσποινα Πετροκόκκινου κατάγονταν από τη Χίο. Το γένος Πετροκόκκινου είναι επίσης σημαντικό στην νεότερη ελληνική ιστορία. Τέλος, ο πατέρας του Στέφανος που γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1834 ήταν διπλωμάτης στο Βέλγιο, όπου υπήρξε και μέλος της Ακαδημίας Διεθνούς Δικαίου των Βρυξελλών.
Παρότι χάνει τη μητέρα του στην τρυφερή ηλικία των έξι ετών ανατρέφεται από την Ευθαλία Πετροκόκκινου, αρχόντισσα του Αιγαίου με όλες τις αρχές των νοικοκυραίων της εποχής εκείνης. Τα καλοκαίρια οι απανταχού Καραθεοδωρήδες συγκεντρώνονταν στη Χίο δίνοντας την ευκαιρία στον Κωνσταντίνο να περνάει αξέχαστα καλοκαίρια με τα εξαδέλφιά του.
Tο λυκαυγές της εμβέλειας το συναντούμε στα μαθητικά του τετράδια. Διαβάζουμε σε αυτόγραφη σημείωση του Ιουλίου Βερν που του γράφει: Στον κ. Kostia Καραθεοδωρή πανευτυχής που μπόρεσα, περνώντας από τις Βρυξέλλες, ν’ αφήσω αυτήν τη μαρτυρία όλης μου της συμπάθειας. 24–9ου–1887.
Σε άλλο τετράδιο ο καθηγητής του Bourgaults τού γράφει : στον νεαρό μου φίλο Kostia, ο οποίος θα γίνει, αν συνεχίσει έτσι, ένας μοντέρνος Ευκλείδης !!! 1η Μαΐου 1888.
Ενώ ο διάσημος νεοελληνιστής Legrand σημειώνει: «Η ανθρώπινη γλώσσα, με τις άπειρες ποικιλίες της, είναι η απόδειξη η πιο πειστική της ελευθερίας μας».
Οι πρώτες διακρίσεις έρχονται για τον Κωνσταντίνο σε ηλικία δεκαέξι ετών όπου παίρνει το πρώτο βραβείο σε εθνικό διαγωνισμό Μαθηματικών του Βελγίου επί δύο συνεχή έτη.
Είναι γόνος ενός ισχυρού μεγαλεπήβολου γενεαλογικού δέντρου με ρίζες στην Αδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης.
Γενάρχης είναι ο Στέφανος Καραθεοδωρής 1789-1867 ιατρός, λόγιος και μαθηματικός, ιδρυτής της αυτοκρατορικής ιατρικής σχολής της Κωνσταντινούπολης στην οποία δίδαξε ως καθηγητής επί σαράντα χρόνια. Υπήρξε προσωπικός ιατρός του σουλτάνου, σύμβουλος του υπουργείου εκπαίδευσης, όπου εισήγαγε και επέβαλε στη τουρκική γλώσσα πολλούς επιστημονικούς όρους με ελληνική ρίζα. Άλλωστε μιλούσε και έγραφε δεκαεφτά γλώσσες. Γενικά οι Καραθεοδωρή κατελάμβαναν ανώτατα αξιώματα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως υπουργοί, πρεσβευτές, ηγεμόνες νήσων και διπλωματικοί υπάλληλοι.
Μ’ αυτήν τη δύναμη κατόρθωσαν να υπηρετήσουν τα εθνικά συμφέροντα παραδίδοντας το εμπόριο, τις τέχνες και τις επιστήμες σε ελληνικά χέρια, δίχως όμως να εκτίθενται απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μιχάλης Αναστασιάδης σε μνημόσυνο του Κ. Καραθεοδωρή είπε «ήταν σφάλμα των Ελλήνων που την σώφρονα πολιτική των Καραθεοδωρήδων δεν εσκέφτηκαν να ακολουθήσουν εκατό χρόνια πριν. Θα ήτο δυνατόν έτσι η Οθωμανική Αυτοκρατορία να γίνει ελληνική. Άντ’ αυτού παρακαλούσαν στα σουλτανικά χαρέμια και μάλωναν ποιος θα γίνει ηγεμόνας στις παραδουνάβιες χώρες ώστε να είναι τύραννος για λογαριασμό των τυράννων».
Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, δισέγγονο του Αντωνίου Καραθεοδωρή, αδερφού του Στέφανου, στον οποίο αναφερθήκαμε προηγουμένως, γεννιέται το 1873 στο Βερολίνο στις 13 Σεπτεμβρίου. Ο παππούς του ήταν ανεψιός του μαρτυρικού Πατριάρχη Κύριλλου Στ΄, ενώ η μητέρα του η Δέσποινα Πετροκόκκινου κατάγονταν από τη Χίο. Το γένος Πετροκόκκινου είναι επίσης σημαντικό στην νεότερη ελληνική ιστορία. Τέλος, ο πατέρας του Στέφανος που γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1834 ήταν διπλωμάτης στο Βέλγιο, όπου υπήρξε και μέλος της Ακαδημίας Διεθνούς Δικαίου των Βρυξελλών.
Παρότι χάνει τη μητέρα του στην τρυφερή ηλικία των έξι ετών ανατρέφεται από την Ευθαλία Πετροκόκκινου, αρχόντισσα του Αιγαίου με όλες τις αρχές των νοικοκυραίων της εποχής εκείνης. Τα καλοκαίρια οι απανταχού Καραθεοδωρήδες συγκεντρώνονταν στη Χίο δίνοντας την ευκαιρία στον Κωνσταντίνο να περνάει αξέχαστα καλοκαίρια με τα εξαδέλφιά του.
Tο λυκαυγές της εμβέλειας το συναντούμε στα μαθητικά του τετράδια. Διαβάζουμε σε αυτόγραφη σημείωση του Ιουλίου Βερν που του γράφει: Στον κ. Kostia Καραθεοδωρή πανευτυχής που μπόρεσα, περνώντας από τις Βρυξέλλες, ν’ αφήσω αυτήν τη μαρτυρία όλης μου της συμπάθειας. 24–9ου–1887.
Σε άλλο τετράδιο ο καθηγητής του Bourgaults τού γράφει : στον νεαρό μου φίλο Kostia, ο οποίος θα γίνει, αν συνεχίσει έτσι, ένας μοντέρνος Ευκλείδης !!! 1η Μαΐου 1888.
Ενώ ο διάσημος νεοελληνιστής Legrand σημειώνει: «Η ανθρώπινη γλώσσα, με τις άπειρες ποικιλίες της, είναι η απόδειξη η πιο πειστική της ελευθερίας μας».
Οι πρώτες διακρίσεις έρχονται για τον Κωνσταντίνο σε ηλικία δεκαέξι ετών όπου παίρνει το πρώτο βραβείο σε εθνικό διαγωνισμό Μαθηματικών του Βελγίου επί δύο συνεχή έτη.
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.karatheodori.gr/index.php/biography
https://merkopanas.blogspot.com/2018/09/1873.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου