Ο Έρνεστ Ράδερφορντ, 1ος Βαρώνος Ράδερφορντ του Νέλσον Μέλος του Τάγματος της Αξίας, Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας (πήρε αργότερα τον τιμητικό τίτλο Βαρώνος Ράδερφορντ του Νέλσον)
ήταν Νεοζηλανδός φυσικός και χημικός. Γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου του 1871 και πέθανε στις 19 Οκτωβρίου του 1937. Ο Ράδερφορντ ανακάλυψε ότι το άτομο έχει συγκεντρωμένο το θετικό φορτίο στο κέντρο του και το αρνητικό περιφερειακά και δημιούργησε το πλανητικό μοντέλο του ατόμου, που διαδέχτηκε το μοντέλο της "σταφίδας" του Τόμσον. Το μοντέλο του Ράδερφορντ τροποποιήθηκε αργότερα από τον Νιλς Μπορ (Bohr), που δημιούργησε το τροχιακό μοντέλο του ατόμου. Πήρε το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1908 για την εργασία του σχετικά με την δομή του ατόμου και ηγήθηκε της πρώτης προσπάθειας διάσπασης του ατόμου το 1918.
Διαβάστε Περισσότερα:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CF%81%CE%BD%CE%B5%CF%83%CF%84_%CE%A1%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%81%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84
Διαβάστε Περισσότερα:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CF%81%CE%BD%CE%B5%CF%83%CF%84_%CE%A1%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%81%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84
100 χρόνια από το πλανητικό μοντέλο του Rutherford
Παρά το γιγαντιαίο βήμα που είχε κάνει η επιστήμη προς την κατανόηση της ραδιενέργειας (τέλη του 19ου αιώνα), οι επιστήμονες ακόμη καταλάβαιναν πολύ λίγα από τον κόσμο του ατόμου. Η αιτία ήταν ότι τα μοντέλα του ατόμου δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τα φαινόμενα αυτά. Όμως μερικά χρόνια αργότερα, η εργασία του Νεοζηλανδού φυσικού Ernest Rutherford (1871-1937) επέτρεψε να εισέλθουν οι φυσικοί στον κόσμο του ατόμου. Σε μια μακρά και διακεκριμένη καριέρα, ο Rutherford έθεσε τα θεμέλια για τον καθορισμό της ατομικής δομής της ύλης.
Γύρω στο 1904, οι William Henry Bragg και Richard Daniel Kleeman, είχαν ανακαλύψει ότι σωμάτια σταθερής ενέργειας είχαν την ίδια εμβέλεια, ενώ οι δύο Bragg (πατέρας και γιος) είχαν μελετήσει τον ιονισμό κατά μήκος της τροχιάς τους.
O Rutherford από το 1906 αντιμετώπιζε ένα μεγάλο πρόβλημα: να περιγράψει και να ερμηνεύσει τα φαινόμενα που συνόδευαν τη διέλευση των σωματίων μέσω της ύλης. Επί μερικά χρόνια έκανε πειράματα, στα οποία εκτόξευε σωματίδια α πάνω σε λεπτά φύλλα από διάφορα υλικά, με το σκεπτικό ότι, ακόμη κι αν τα σωματίδια διαπεράσουν το υλικό, μπορεί να υποστούν εκτροπή και σκέδαση από τα άτομα που το αποτελούν. Από τη μορφή της εκτροπής, ήθελε να συναγάγει συμπεράσματα σχετικά με την δομή του ατόμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου