Ήταν, κυριολεκτικά, για λύπηση. Δεν ήταν απλά οι κωμικές του πόζες απέναντι σ' έναν άνθρωπο που ξεχείλιζε από απλότητα, ευγένεια, πολιτικό ήθος, ευαισθησία και αισθητική στον λόγο και την εμφάνιση. Ήταν η παντελής έλλειψη παιδείας που υπαγόρευε αυτές τις άθλιες πόζες του και το εμφανές αίσθημα κατωτερότητας που ένιωθε αναλογιζόμενος την πνευματική του γύμνια. Ακόμη και εκείνο το "Pacta sunt servanda" που του έμαθαν οι φωστήρες λατινομαθείς σύμβουλοί του, το εκστόμισε λες και έλεγε κάτι σπουδαίο. Κανείς από τους φωστήρες δεν του είπε ότι το γνωρίζουν και το προφέρουν καλύτερα απ' αυτόν οι πρωτοετείς της Νομικής. Εφιάλτης ήταν και πέρασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου