Κως: Συνάντηση πολιτισμών

Με σπουδαία μνημεία, τεράστιες παραλίες και καταπράσινη φύση, έχει κερδίσει εδώ και χρόνια το ενδιαφέρον και την αγάπη των ξένων τουριστών. Ήρθε η στιγμή να τη γνωρίσουμε και να την απολαύσουμε και εμείς. Oσο το αεροπλάνο προσεγγίζει την Κω, προσπαθώ να αφήσω στα σύννεφα όλες τις προκαταλήψεις που έχω για το νησί. Η Κως αγαπήθηκε από τους ξένους ήδη από τη δεκαετία του ’60, στο μυαλό των Ελλήνων όμως παραμένει ένα ακραία τουριστικό νησί, απόλυτα συντονισμένο με τη λογική του all inclusive. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο καταφτάνουν κάθε χρόνο και σίγουρα έχουν κάποιον λόγο. Αυτόν θέλω να ανακαλύψω.

Ο δυνατός ήλιος δίνει την πρώτη απάντηση: το φημισμένο εκτυφλωτικό φως του Αιγαίου. Τη δεύτερη απάντηση τη δίνει η θέα από κάτω: 112 χλμ. ακτογραμμής, τα 2/3 της οποίας είναι παραλίες. Την τρίτη απάντηση θα την πάρω αργότερα, καθώς θα εξερευνώ το φημισμένο Ασκληπιείο αλλά και την πόλη της Κω, που είναι ένα εντυπωσιακό παζλ όλων των εποχών και όλων των λαών που την κατοίκησαν. Η αρχαία και η ρωμαϊκή πόλη καταλαμβάνουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα του κέντρου, το κάστρο των Ιωαννιτών Ιπποτών βρίσκεται στο πιο στρατηγικό σημείο του λιμανιού κι έπειτα, όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου, αυτό θα σκαλώσει σε τζαμιά, οθωμανικές κρήνες και κτίρια της Ιταλοκρατίας. Αναρωτιέμαι πώς η Κως κατάφερε να κρατήσει αυτές τις ισορροπίες σε βάθος αιώνων. «Όλοι οι λαοί που έζησαν ή πέρασαν από εδώ, αρχαίοι, Ρωμαίοι, Ιωαννίτες Ιππότες, Τούρκοι, Ιταλοί, έχουν αφήσει τα σημάδια τους. Η Κως ήταν τυχερή μες στην ατυχία της, αφού οι σεισμοί γκρέμιζαν συνεχώς τις νέες πόλεις που χτίζονταν πάνω στην αρχαία», μου εξηγεί ο ιστορικός και δικηγόρος Βασίλης Χατζηβασιλείου.

Αρχαιολογικό πάρκο

«Η μέρα στην Κω ξεκινά απαραιτήτως με μπουγάτσα Άριστον»: η Κώα φίλη Διονυσία Κασίου, σκηνοθέτιδα της θεατρικής ομάδας acTa, δεν σηκώνει αντίρρηση. Έχει απόλυτο δίκιο. Στο ταπεινό καφενείο στην πλατεία Καζούλη τίποτα δεν προσομοιάζει στην εικόνα που είχα για την Κω. Οι γηραιοί θαμώνες πίνουν ατάραχοι το καφεδάκι τους, ενώ έξω, στο ιστορικό κέντρο, η κίνηση έχει αρχίσει για τα καλά.
Ακριβώς δίπλα είναι η πλατεία Ελευθερίας.Παιδιά παίζουν μπάλα, τουρίστες κοντοστέκονται, ποδήλατα περνούν βιαστικά και γύρω τους στήνεται το πιο ενδιαφέρον σκηνικό της Κω: το τζαμί Defterdar και η οθωμανική κρήνη, το τείχος της αρχαίας πόλης διαμορφωμένο σε προμαχώνα τον Μεσαίωνα, το Αρχαιολογικό Μουσείο, η δημοτική αγορά και μία καφετέρια - και τα τρία σε κτίρια της Ιταλοκρατίας.
Από εδώ βολεύει να κατευθυνθείς προς το ιστορικό κέντρο. Η πύλη του Φόρου, μία από τις πύλες της μεσαιωνικής πόλης, είναι σκεπασμένη από βουκαμβίλιες και οδηγεί στην πλακόστρωτη οδό Ναυκλήρου, τον διάσημο δρόμο με τα μπαρ. Σε παράλληλη διάταξη βρίσκεται η αρχαία αγορά. Να πίνεις το ποτό σου και να χαζεύεις τους κίονες του ιερού της Αφροδίτης...
Η τεράστια έκταση των αρχαίων μέσα στον οικοδομικό ιστό της πόλης υποβάλλει. «Η αρχαία πόλη χτίστηκε το 366 π.Χ. Η αγορά έφτανε τα 41 στρέμματα, ήταν από τις μεγαλύτερες του αρχαίου κόσμου», με πληροφορεί η Αγγελική Γιαννικουρή, πρώην διευθύντρια του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αιγαιακών Μελετών.

Διαβάστε περισσότερα:

http://www.kathimerini.gr/912689/gallery/ta3idia/sthn-ellada/kws-synanthsh-politismwn