Η χώρα μας εξακολουθεί να παράγει ρεύμα από λιγνίτη, στο πλαίσιο της πολιτικής της Ε.Ε. Τα μόνα εργοστάσια παραγωγής ρεύματος με λιγνίτη που έχουν κλείσει, ήταν εκείνα που είχαν συμπληρώσει τις προβλεπόμενες ώρες λειτουργίας τους και το κλείσιμο τους είχε προγραμματιστεί ήδη επί ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά η παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη δεν είναι πια φθηνότερη, εξαιτίας της διεθνούς περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Τον Δεκέμβριο, που οι τιμές του φυσικού αερίου βρέθηκαν σε ιστορικά υψηλά, η παραγωγή ρεύματος από φυσικό αέριο κόστιζε σχεδόν όσο και η παραγωγή από λιγνίτη.
Η τιμή των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 από 25-30 ευρώ ανά τόνο το 2019 τώρα κινείται στα 90 ευρώ/τόνο, με δυσβάσταχτο κόστος για τη ΔΕΗ. Ακόμα και στην έξαρση των τιμών του φυσικού αερίου, το κόστος του φυσικού αερίου ήταν απολύτως συγκρίσιμο με το κόστος για το λιγνίτη. Η ΔΕΗ «μπαίνει μέσα» και τώρα 200 εκατ. ευρώ ετησίως λόγω του λιγνίτη.
-Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα αποτελεί πολιτική προτεραιότητα για όλη την Ε.Ε. και όλες οι χώρες συμμορφώνονται. Είναι μυθολογία όσα διακινούνται περί εξαιρέσεων. Η Γερμανία έχει ήδη κλείσει πολλές μονάδες λιγνίτη και πυρηνικά εργοστάσια, επενδύοντας στις ΑΠΕ, από τις οποίες παράγει ήδη το 60% της ενέργειάς της. Αν επιμέναμε στην παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη, εξαιτίας της διεθνούς νομοθεσίας και πραγματικότητας, θα το πληρώναμε ακριβότερα από ό,τι σήμερα. Η παραφιλολογία περί λιγνίτη είναι αντίστοιχη των μυθολογιών του 2015 για έξοδο από το ευρώ, παράλληλο σύστημα πληρωμών και δάνεια από τρίτες χώρες.
-Μόνη λύση προοπτικής και οικονομίας κλίμακος για την Ελλάδα είναι η τάχιστη διεύρυνση των ΑΠΕ, η επένδυση στα εθνικά μας καύσιμα, τον ήλιο και τον αέρα.
---------------------------
Κι ο γόνιμος διάλογος και διόλου αντίλογος από έναν άνθρωπο που ξέρει και κατέχει το θέμα ουσιαστικά και όχι πολιτικάντικα:
"Μερικές επισημάνσεις:
1.με κόστος ρύπων στα 90ευρω/τόνος και φυσικό αέριο στα 80 ευρώ, τα λιγνιτικά παράγουν (κερδοφόρα) με 160ευρω/ MWh και το φυσικό αέριο με 210.
2. Ο ήλιος και ο αέρας δεν μπορούν να γίνουν κύριοι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς να έχουμε ταυτόχρονα 3 προϋποθέσεις:
α. Πολλές διασυνδέσεις με τις γύρω χώρες. (Προχωράμε αλλά με αργους ρυθμούς).
β. Αποθήκευση: Λιγότερο χημική (μπαταρίες) και περισσότερο μηχανική (αντλιοστασιοταμιευτικα). Εδώ προχωράμε μόνο με ένα έργο (Αμφιλοχία) και στο μέλλον με τις λογικές των οικολόγων και των τοπικών αντιδράσεων δεν θα προχωρήσουμε καθόλου.
γ. Να έχουμε back up θερμοηλεκτρικές μονάδες ΦΑ. (Έχουμε πολλές αλλά θα πρέπει στο μέλλον να τις πληρώνουμε για να είναι κλειστές αλλά stand by).
3. Ο εξηλεκτρισμός μηδενικού ανθρακικού αποτυπώματος έχει τόσες πολλές απαιτήσεις (σε επενδύσεις) που θα πρεπει δεχτούμε ως κοινωνία το κόστος (τιμές). Γιατί όποιος επενδύει, θέλει τα λεφτά του πίσω και με το διάφορο. Και καλά κάνει.
4. Ακόμη και με μεγάλους ρυθμούς επενδύσεων (όπως η προηγούμενη χρονιά) ο πλήρης εξηλεκτρισμός (κτήρια, μεταφορές, διασύνδεση νήσων κτλ) μηδενικού ανθρακικού αποτυπώματος θέλει δεκαετίες"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου