Γράφει η Χριστίνα Λιάνη Μαυρογένους
Μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες κι ελάχιστες γυναίκες που πρωτοστάτησαν στον Αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ήταν η Αδαμαντία Μαγδαληνή Μαυρογένους, γνωστή κι ως Μαντώ Μαυρογένους.
Η Μαντώ Μαυρογένους γεννήθηκε – πιθανότατα – το 1783 στη Μύκονο και ήταν μέλος μίας ξακουστής κι ιδιαίτερα εύπορης φαναριώτικης οικογένειας, η οποία είχε τις ρίζες της στις Κυκλάδες και την Εύβοια. Ο πατέρας της, Νικόλαος, υπηρέτησε ως σπαθάρχης στο Βουκουρέστι το 1788, αλλά μετά τον αποκεφαλισμό του θείου του επέστρεψε στη πατρίδα κι έπειτα μετοίκησε με την οικογένεια του στην Τεργέστη. Σύμφωνα με τα επίσημα αρχεία που έχει στην κατοχή της η ελληνική κοινότητα της Τεργέστης, η Μαντώ ήταν μόλις 9 ετών την ανωτέρω περίοδο.
Ωστόσο, το 1798 η οικογένεια γυρίζει στην Μύκονο και το 1818 , μετά τον θάνατο του Νικόλαου Μαυρογένη, η Μαντώ πηγαίνει στην Τήνο, όπου και ολοκληρώνει τη μόρφωση της στην αρχαία ελληνική γραμματεία, καθώς και στο έργο του Αδαμάντιου Κοραή, υπό την αρωγή του θείου της, παπά-Νικόλα Μαύρου. Ο θείος της εντάσσεται ως μέλος στη Φιλική Εταιρεία, γεγονός που διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στη μύηση της εντός της οργάνωσης. Την επαύριο της έναρξης της Επανάστασης, η Μαντώ επιστρέφει στη Μύκονο και λαμβάνει ενεργή συμμετοχή στον Αγώνα.
Η άφιξη της στο νησί συνοδεύεται και από την συνάντηση της με τον Γάλλο φιλέλληνα αξιωματικό και συγγραφέα Μαξίμ Ρεμπό, στον οποίο αναφέρει με σθένος και τόλμη: «Δεν έχει σημασία τι θα απογίνω εγώ. Αρκεί να απελευθερωθεί η πατρίδα μου. Αφού δώσω όσα μπορώ να διαθέσω για τον ιερό σκοπό της ελευθερίας, θα πάω στο στρατόπεδο για να πεθάνω, αν χρειαστεί, για αυτήν».
Πράγματι, η Μαντώ διέθεσε όλη την κληρονομιά και την προίκα της για την αγορά όπλων, τη στρατολόγηση ανδρών καθώς και την επάνδρωση μυκονιάτικων πλοίων. Μάλιστα, ανέλαβε την οικονομική ενίσχυση των εκστρατειών που ακολούθησαν στην Εύβοια, το Πήλιο και την Πελοπόννησο. Διακρίθηκε ιδίως με τη συμμετοχή της σε χερσαίες και θαλάσσιες επιχειρήσεις, διάκριση που κορυφώθηκε την 15η Οκτωβρίου του 1822 στην παραλία της Αγίας Άννας στον Καλαφάτη της Μυκόνου, όταν οι Μυκονιάτες πολέμησαν έναντι των Αγαρηνών του Οθωμανικού στόλου και νίκησαν πανηγυρικά τη μάχη. Τότε η Μαντώ, αγωνιζόμενη στην πρώτη γραμμή, αναδεικνύεται σε ηγετική φυσιογνωμία της μάχης.
Η δυναμική παρουσία, το πάθος για απελευθέρωση, όπως κι η ηρωική και θαρραλέα στάση της νεαρής Μαντούς ενέπνευσαν δοκιμιογράφους και συγγραφείς της εποχής, οι οποίοι γράφουν για τη χαρισματική της προσωπικότητα, συγκινώντας την Ευρώπη στο σύνολο της. Εκτός από τη δράση της, εκτιμήθηκε εξαιρετικά κι η έκκληση της προς γυναίκες του εξωτερικού για την εξασφάλιση χρηματικής υποστήριξης για την Επανάσταση. «Ο σκοπός της έκκλησης μου είναι να εξασφαλίσω ένα άσυλο στις γυναίκες και τα παιδιά κατά τη διάρκεια της φοβερής αυτής κρίσης.», αναφέρει ενδεικτικά σε μία εκ των επιστολών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου